I'm falling for you

~27~

POV Angel

Er werd op de deur geklopt.

Matthew liep richting de deur en deed die vervolgens open.

'Oh, jeetje, ik denk niet dat ik dit aankan. Ik ga dood van de spanning!' gilt mijn moeder zowat.

'Maar we gaan eindelijk onze kleinzoon te zien krijgen, wees blij!' zei mijn vader dan enthousiast.

Matthew komt weer richting mijn bed, en hij heeft een grote couveuse op wieltjes achter zich aan rijden. Hij glimlacht heel liefjes naar me. Ondertussen zijn mijn ouders en Olivia al wat dichterbij, aan de rand van mijn bed komen staan.

'Ik wil jullie graag voorstellen aan Mason, onze zoon' zei Matthew dan fier en vol trots nadat hij de couveuse naast mijn bed had gezet en de doek van de couveuse af haalde.

Ik zag Mason daar liggen, en keek hem vol bewondering en met tranen in mijn ogen aan.

'Hij is zo klein' fluisterde ik, bang dat ik hem zou wakker maken.

'Je mag je hand door de gaten in de couveuse steken om zo zijn handje vast te nemen of hem te aaien ofzo' zei Matthew toen hij naast me op bed kwam zitten. 'En straks mogen we hem waarschijnlijk al voor de eerste keer vasthouden.'

'Waar zijn al die buisjes voor?' vroeg Olivia nieuwsgierig, en keek vol medelijden naar Mason.

'De meesten zijn om zijn ademhaling te bevorderen en voor het controleren van zijn hartslag en ademhaling enzo' Matthew kijkt ook vol bewondering naar onze zoon.

'Wat is het toch een schatje!' zegt mijn moeder dan terwijl ze naar mijn vader kijkt met tranen in haar ogen.

Ik steek mijn hand door een van de gaten in de couveuse, en neem Masons' handje voorzichtig vast. Ik negeer de pijn in mijn buik, die waarschijnlijk komt door de snee van de keizersnede. Ik aai hem even over zijn hoofdje, en leg dan mijn hand op zijn hartje. Het is mijn eigen vlees en bloed, en dat van Matthew natuurlijk. Wij hebben hem opgewekt, wij hebben hem gemaakt. Ik wend dan mijn blik af naar Matthew en kijk hem met waterige ogen aan.

'Wat is er, schat?' vraagt hij bezorgd als hij mijn blik ziet.

'Niets, ik ben gewoon zo blij dat we het hebben gehaald. Dat Mason nu bij ons is. Ik hou van je' zeg ik nog net voor ik in tranen uitbarst.

Matthew zat al naast me op bed, maar komt dan nog dichter naar me toe geschoven en neemt me dan stevig vast in zijn armen. Ik laat Mason los en druk mijn hoofd diep in Matthew's trui.

'Ik hou ook van jou, Angel Winchester. Ik kan me geen wereld zonder jou voorstellen. En nu ook niet meer zonder Mason. Ik hou super veel van jou en Mason. Ik kan het echt niet beschrijven, want hiervoor zijn gewoon geen woorden...' snikte hij zachtjes waardoor ik mijn gezicht nog dieper in zijn trui begroef. 

We hoorden de deur dichtgaan, en we keken beiden op, naar de deur. We keken rond in de kamer en ik zag tot mijn verbazing dat we nog maar alleen waren in de kamer. Enkel Mason, Matthew en ik. Ons gezinnetje. Ik kijk Matthew aan, en tussen de tranen door kon ik het toch niet laten even te lachen. Ook Matthew begon te lachen. 

'Ik hou van je' zei ik terwijl ik me naar Matthew toeboog om hem te kussen. Net voordat onze lippen elkaar raakten, zei hij dat hij ook van mij hield en drukte dan zijn lippen teder op de mijne. Ik kon zo wel eeuwig blijven zitten. Ik hoopte dat dit eeuwig bleef duren, dit moment. Hij vroeg toestemming met zijn tong tegen mijn lippen aan, en ik gaf hem die maar al te graag. Ik opende mijn mond en onze tongen bevonden zich in no-time in een vurig spel. Ik trok me terug en keek hem aan, waarna ik mijn hoofd op zijn borstkas legde. Hij begon met zijn handen door mijn haren te gaan en ik deed mijn ogen toe. Al snel merkte ik dat ik best wel moe was, en liet ik de vermoeidheid me meeslepen naar dromenland.

'Hey, wakker worden schoonheid' fluisterde hij in mijn oor, waardoor ik rustig mijn ogen open deed. Ik schrok toen ik Matthew's hoofd vlak boven het mijne aantrof. Hij keek me met vermaakte ogen aan.

'Je bent zo mooi, lief en schattig als je slaapt' fluisterde hij me toe. Ik keek rond me heen, om te zien of Olivia en mijn ouders nog steeds op de gang zijn.

'Waar zijn mijn ouders en Olivia?' vroeg ik als ik hen niet zag zitten.

'Je hebt een behoorlijk dutje gedaan. Je hebt 4 uur geslapen, wat het nu al 9 uur in de avond maakt. Het bezoekuur is dus al voorbij, en ze zijn naar huis' deelde hij mee.

'Welke dag was het vandaag?' vraag ik terwijl er iets me te binnen schoot.

'We zijn vandaag 19 maart, hoezo?' vroeg hij verbaasd.

'Wel, ten eerste had ik vandaag normaal een afspraak om te gaan kijken naar een nieuw huis. Eentje met kamers zat en enkele badkamers. Het zag er echt perfect uit op de foto's. En ten tweede, ...' ik bleef haken.

'Wat is het tweede?' vroeg hij terwijl hij me doordringend aankeek met die mooie, grote blauwe ogen van hem.

'Morgen is mijn verjaardag' zeg ik dan met een pruillip.

'We kunnen nog steeds gaan kijken naar dat huis... En waarom die pruillip? Ben je niet blij dat je morgen jarig bent, en eindelijk niet meer als tiener beschouwd kan worden?' vroeg hij verbaasd.

Ik keek naar de couveuse, waar Mason vredig in lag te slapen.

'Aan de foto's te zien is het huis echt perfect. Perfect voor ons gezin, en Olivia heeft dan zelfs een geheel eigen huisje, achter in de tuin. Ik wil de meneer van het immobiliënkantoor zeggen dat we het nemen. En natuurlijk ben ik daar wel blij om. Het is gewoon... Ik had het me anders ingebeeld. Ik had niet verwacht dat we Mason nu al zouden hebben. Ik had het me ook beter ingebeeld, en niet in een ziekenhuisbed. Olivia heeft waarschijnlijk weer zoals ieder jaar een verrassingsfeestje georganiseerd voor mijn verjaardag, maar nu kan ik er zelf niet eens bij zijn' zei ik dan verward.

'Ik moet even iets doen' antwoordde hij daarop, en liep vervolgens de kamer uit.