sırlar ve tesadüfler

12: Yatak konuşması

Leonard yavaş-yavaş Yvona'ya taraf geldi ve kolları arasına aldı Yvona'yı. Narin bir şekilde tutmaya özen gösteriyordu. Sanki kolları arasındaki kırılmaya hazır nadir bir çicek gibiydi. Yasemin kokusunu içine çektikten sonra düşüncesinde yanılmadığının farkına vardı.

Leonard:

-Seninle ilk gecemizi yaşmak istiyorum..

Yvona:

-Lordum.. Aslında ben.. Bu duruma nasıl geldiğimizi daha idrak edemedim.. Aniden kendimi bu malikanede evli bir kadın olarak bulunca..

Leonard Yvona'ya daha da yaklaşarak gözlerinin tam içine baktı. Yvona bu gözlerdeki sevginin farkındaydı.

Leonard:

-Savaştan yeni döndüm ve seni çok özledim..

Yvona anlamsızca gözlerini kocaman açtı.

Yvona:

-Lordum siz neden bahsediyorsunuz?

Leoanrd:

-Senden Rahibe Yvona Smith.. Yoksa Düşes Yvona Westmoreland mı demeliydim..

Yvona'nı yavaşca yatağa yatırdıktan sonra kendisi de üzeri geçti ve Yvona'nın saçları ile oynamaya koyuldu. Açık kahve saçların beyaz çarşaf üzerindeki hareketleri ise baştan çıkarmaya yetiyordu bile Leonard'ı.

Leonard:

-Beni hatırlamıyor musun?

Yvona iyice korkmaya başlamıştı. Tamam cesurdu falan ama bu adam üzerinde uzanmıştı ve neredeyse 3 katı kadardı. Şu an kormamak elde değildi. Hayır anlamında kafasını sallayınca Leonard gülümsedi. Yvona'nın korkduğunu hissede biliyordu. Leonard'ın nefes alımlarını hızlandıracak teni şu anda ona dokunuyordu. Bu da Yvona'nın titremesini hissedecek kadar koyu bir temastı.

Leonard:

-3 yıl önce Hamilton topraklarında 'Güneş' manastırda rahibe değil miydin?

Yvona düşünmeğe koyuldu. Ah evet öyleydi. Peki bu ne demek oluyordu?

Leonard:

-O zamanlar Kashia'dan daha yeni ayrılmıştım. Daha doğrusu o ölmüştü ve ben.. ben de teselliyi bir manastıra gitmekte bulmuştum. Ne de olsa kendi topraklarımda olan bir manastıra gidemezdim. Gazeteler çok sıkı çalışır.

Yvona:

-Evet galiba.. Ama hâlâ anlamıyorum.. Ben bir rahibeyim ve..

Leonard:

-Ve?

Yvona:

-Neden bir rahibeyle evlenmek isteyesiniz ki?

Leonard derin bir nefes aldıktan sonra Yvona'nın alınını öptü. Şu anda kolları arasında her dakika kırılmaya hazır bir hazine gezdirdiğinin farkındaydı.

Leonard:

-Seni ilk gördüğümde rahibe giysisinde değildin Yvony..

Yvona gözlerini kocaman açarak dehşetler içinde adama baktı. Bu da ne saçmalıktı? Üstelik bir yanını Kashia denen kadının kıskançlığı bürümüşken diğer yanınıda korku sarmıştı.

Yvona:

-Bu..Bu da ne demek oluyor?

Leonard:

-Hatırlıyorum da manastırın önünde kırmızı pelerinli bir genç kız..

Yvona hatırlıyordu evet. Yıllar önce manastırdan çıkmak ve birazcık hava almak için dışarı kaçacak kimse de fark etmeden geri dönecekti. Maalesef bu Joe sayesinde pek mümkün olmamıştı. Ve hatta o günden sonra manastırın bir adım dışarısına bile ayak atmamıştı. Tabi Kont Hamilton'un kızına bakması emredilmeyene kadar..

Leonard:

-Gerçekten merak ediyorum da.. O adam kimdi?

Yvona gözlerini Leonard'ın zümrü gözlerinde bir tuhaflık hissetmişti. Bunun ne olduğunu demek için daha acemiydi. Fakat Leonard farkındaydı Yvona'nı kıskandığının. Yvona sadece biraz kıpırdadı. Leonard ise kafasını aşağı indirince Yvona artık Leonard'ın nefesini bedeninde hossediyordu.

Yvona:

-O adam.. Manastırın atlarına bakıyordu.

Leonard:

-Evet çok belli..

Yvona Leonard'ın imasını pek anlamasa da şimdilik o kadar da kafaya takmamak kararını aldı. Yorulmuştu ve biraz uykuya biraz da dinlenmeye ihtiyaçı vardı. Bir günde bir sezon yaşamıştı resmen.

Yvona:

-Dinlene bilir miyim?

Leonard'ın evet demesini beklerken hayır cevabı almıştı ve ağlamamak için kendini zor tutuyordu. İyice sinirleri gerilmişti. Ne yaptığının farkında bile olmazsdı eğer ağlasa..

Leonard:

-Bu gece..

Yvona:

-Ne?

Leonard tuhaf bir şekilde Yvona'ya bakınca bu bakışın ne kadar da güzel olduğu kararına gelmişti Yvona. O kadar güzellerdi ki.. Leonard hiç bir şey demeden Yvona'ya yaklaştı. Artık nefesleri dudaklarına nüfus ediyorken Leonard Yvona'nın dudaklarını usulca ve yavaş bir şekilde öpmeye başladı. Sanki okşuyormuş, sanki seviyormuş gibi..

(Yorumlarınızı bekliyorum💕)