Yvona odasından ön bahçeyi izliyordu. İki gün önce savaşın bittiği ve kralın öldürüldüğü haberi gelmişti. Fazla bir bilgi yoktu ama söylenenlere göre lordlar ve Azrail arasında bir anlaşma yapılmıştı. Yeni kral Carles olacaktı.
Yvona yatağın tam ortasında uyuyan oğluna dönerek baktı. Büyüyordu. Sadece o mu? Elini daha belirginleşmemiş karnının üzerinde gezdirdi. Karnını okşadı, bebeğini okşadı. O da büyüyordu. Şu an dışarı belli etmese de büyüyordu.
London yazın gelişini tüm neşesiyle kabul etmişti. Şehirde bir çok olayların yaşandığı ile ilgili konuşmalar vardı. Bazı gazetelerde yeni kralı sevmeyenler de vardı. Protestolar yaranmıştı. Ülkenin hâlâ bir kralı olmadığı her yere yayılmıştı. Carles daha taç koyma töreni geçirmemişti. Nedeni kesinlikle bu olmalıydı.
Yvona 2 gündür pencerenin önünden çok nadiren ayrılıyordu. Bazen bahçede oluyordu. Yine de Leonard'ın hemen gelebileceği ihtimali içinde çocuksu bir neşe oluşturmuştu. Kocasını özlemişti. 2 haftadır ki onu görmüyordu. Ve emindi ki Leonard da onu özlelemişti. Onları özlemişti.
Yvona Antony'nin huysuzlandığını farkedince yatağa yaklaştı ve elini oğlunun saçları arasında gezdirdi.
Yvona:
-Hadi uyu, bebeğim.
Antony inat yapıyor gibiydi. Daha 5 gün önce sütü zorla bıraktırmıştı Antony'e. Bu yüzden çoğu zaman annesinden intikam almak peşindeydi. Yvona Antony'i kolları arasına aldı ve zümrüt gözlerine baktı. Bu zümrütler ona hep Leonard'ı hatırlatıyordu.
Kapı dövülünce kolları arasındaki oğlunu daha da kendine soktu.
Yvona:
-Kim o?
Ses gelmeyince Yvona iyice endişelenmişti. Genellikle kapısı dövülmüyordu. Sesleniyorlardı sonra dövüyorlardı. Şu anki farklıydı. Tekrar dövülmediğini farkedince omuz silkti ve Antony'i sallamaya başladı. Yeniden dövülünce bu defa kesin bir şekilde emretti.
Yvona:
-Gel!
Kapı açılınca Yvona kapı ardından gelen adama odaklandı. Leonard'ı farkedince duraksamıştı. O kadar onu pencereler önünde bekliyordu sonuç bu muydu?
Leonard:
-Düşesim? Beni görünce koşarak sarılacağınızı zannetmiştim. Bunu beklemiyordum açıkcası. Beni hep şaşırtı..
Yvona Antony'i yatağa bıraktı. Kendisi ise koşarak kocasına sarıldı.
Yvona:
-Seni o kadar özledim ki.
Leonard kahkaha attı ve kollarını karısının beline sardı. Daha sonra cennet kokusunu ciğerlerine çekti.
Leonard:
-Ben de seni özledim, narçiçeğim.
Yvona'nın dudaklarına yapıştı ve öpmeye başladı. Bu o kadar tutku dolu bir öpücüktü ki. İçinde özlem vardı, aşk vardı, kavuşma vardı, saygı vardı..
Bu öpücük Antony'nin kıpırdamasına kadar sürdü. İkili ayrılarak oğullarına baktı. Leonard Antony'e yaklaşarak onu kolları arasına aldı. Babasının koynunda resmen oyuncak kadar ufacık kalan Antony gözlerini kapattı.
Leonard boşta kalan elini Yvona'nın karnına koydu. Daha sonra karnını okşadı.
Leonard:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sırlar ve tesadüfler
Historical Fictionİngilterenin en zengin, genç ve bir o kadarda yakışıklı Düklerinden Dük Westmoreland. Kaderine bir tren istasyonunda acımasızca karar verilen bir Rahibe. Dük Westmoreland ablasının düşmanına kaçmasından doğan Leydiyi ararken, Leydi Rahibe Yvona'ya...
