sırlar ve tesadüfler

40: Yvona'ya ait zümrütler

Annesinin dediği tüm kelimeler beyninde yankılanıyordu genç kızın. Öylece koridorda yürüyordu. Ne bir tepki vermeye, ne de ağlamaya gücü vardı. Biraz daha yürüdükten sonra karşıdaki odadan gelen ses dikkatini oraya doğru yöneltti. Kapıya yaklaştı ve içeride birbiriyle oynayan anne ve oğula tanık oldu. Oldukça tatlıydılar. Yvona Antony'i yatağa sırt üstü uzatmış kendisi ise sol tarafına geçmişti.

Yvona kapıdaki Sofia'nı farkedince yüz ifadesi aniden değişti. Sofia bunu anlayacak ki, gitmek için yeltendi. Tam o sırada arkasından Yvona'nın sesini duydu.

Yvona:

-Geçsenize içeri, leydim?

Sofia oraya dönmeden arkadan yanıt verdi.

Sofia:

-Gerek yok, düşes.

Sofia'yı o kadar şey yapmasına rağmen Yvona yine de suçlu göremiyordu. İçinden bir ses o suçsuz diyorken annelik hissleri ise kesinlikle suçlu diyordu. Sonuçta Antony'ninin varlığını Leonard'dan saklayan oydu. Biliyordu, elbette. Fakat Sofia her zaman asil ve bir leydiye yaklaşan davranışlar sergilerdi. Asla ireli gitmemişti.

Yvona:

-Belki benim sizinle konuşacaklarım vardır.

Sofia böyle bir cevap beklemiyordu. Şu an buna hazır değildi. Abisi, annesi ve babası, şimdi ise bu kız. Gerçekten neyle sınanıyordu acaba?

Sofia derin bir nefes aldı ve kendini toparladı. O bir leydiydi. Ya da olmaya çalışıyordu. Yvona'ya doğru döndü.

Sofia:

-Buyurun, düşesim?

Yvona:

-Neden?! Neden Antony'nin varlığını dükümüzden sakladın.

Sofia:

-Ne söylediğinizin farkında mısınız?

Yvona kafasını salladı. Bu kere hesap soracaktı.

Yvona:

-Siz! Sen! Vincent'le birlik oldun!

Sofia:

-Anlatabilirim.

Yvona:

-Neyi? Beni nasıl kandırdığınızı mı?!

Leonard sabahtan olup biteni basamakların önünde dinliyordu. Aslında inecekti ama Yvona'nın sesini duyunca duraksamıştı. Belki bir şey olmuştur diye.

Sofia derin bir nefes aldı. Ne dese haklıydı bu kadın. Ama yinede sadece abisi ölmesin diye yapmıştı.

Yvona:

-Sen Vincent'i seviyordun! Ve ona yardım ettin! İkiyüzlüsün! Benim bebebğim senin yüzünden..!

Yvona devam etmedi, edemedi. Şu an Sofia'yı mahvetmek istiyordu. Sofia ise tüm asaleti ile önündeydi. Bu kadın annesinden bile beterdi.

Leonard:

-Sofia!

Odanın dışından gelen sese taraf her ikisi de döndü. Sofia Leonard'ı görüyordu. Fakat Yvona içeride olduğundan göremiyordu.

Leonard:

-Hemen beni izle!

Sofia kafasıyla onayladı. Normalde abisi bahane bulması için zaman tanırdı. Bu defa farklıydı. Sanki baska bir şey vardı. Sanki abisinin Sofia'ya söyleyecekleri vardı. Daha sonra sadece yataktaki Antony'e baktı. Yvona'ya bakmadı bile.