Diabolic Academy {Watty's 2018}

Chapter 37 {Childhood Memories}

Chapter 37: Childhood Memories

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

-EMA'S POV-

"Starstruck huh?"- pilyo niya akong nginitian kaya bigla yatang kumulog ang ulonan ko sa kanya sabay pinaningkitan ko rin siya ng mata.

Aba! May gana pang mag yabang ang lalaking 'to.

"Ang kapalmuks mo po."- sabi ko sabay rolled eyes sa kanya.

"I'm not--"- napatigil si Sib saglit dahil may biglang nagsalita mula sa likuran ko.

"Ema!"- pagkatapos may humila sa braso ko kaya napatingin ako kung sino ang dumating.

Si Ram pala?

"R-Ram? Ka-kanina ka pa nandito?"- kinakabahang tanong ko. My God! Baka nakita niya 'yong nangyari kanina samin ni Sib! >///<

"Back off, Simon."- tila pambabanta ni Ram kay Sib na tila kinalimutan akong sagutin.

But wait?

.

Simon?

.
.

Simon??

.

Simon???

.

Simon????

.

It ring a bells to me.

"Simon.."- nasabi ko at biglang sumakit ang ulo ko! Sh*t! Ang sakit! >,<

"Aaahhh..!"- daing ko habang napapayuko ako. Sapu-sapo ko rin ang ulo ko. Pakiramdam ko rin parang mahihilo ako.

"Ema!/ Elena!"- sabay silang napalapit saking dalawa. Inalalayan nila ako ngunit nagpatuloy pa ring sumasakit ang ulo ko. Urghhh.!! Ang sakit talaga!

And then there are random images in my mind.. and I think it's my memories that's coming back?

"Aaarghh..!"- at sa isang iglap I passed out.

"EMA..!!"

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

-RAM'S POV-

"EMA..!!"- nagulat talaga ako ng bigla na lang siyang nahimatay. Dali-dali ko siyang binuhat habang si Sib naman ay napasunod na lang habang dinadala ko na si Ema papunta sa infirmary. Pinagtitinginan na rin kami ng ibang tao dahil sa nangyari.

Napapaisip talaga ako kung bakit bigla na lang sumakit ang ulo ni Ema samantalang mukhang maayos naman ang lagay niya kanina?

"Is that? the milady? Gosh! What happened to her?"- I heard the girl said habang nagpatuloy ako sa pagmamadali.

"Hala.. Anong nangyari sa kanya?"- sabi pa ng isa.

"Sana maging okay lang siya."- huling narinig ko ng tuluyan na kaming nakapasok sa school.

Habang buhat ko pa si Ema pinagmamasdan ko ng maigi ang mukha niya para malaman ko kahit papano kung ano na ang lagay niya. Namumutla siya at tinitiis pa rin ang sakit ng ulo niya. Medyo nanginginig rin ang buong katawan niya.

"What's happening to her?"- pag-alala ni Sib.

"Hindi ko alam."- tanging nasagot ko habang papalapit na kami sa pagamutan.