Crucify Me

C H A P T E R 4

Kagabi, sinabi ko sa sarili ko na magigising ako dapat ng bandang ten a.m. dahil tapos na rin naman ng school days at kahit pupunta pa ako sa university ngayong araw ay kaonti lang din naman ang gagawin ko roon. Iyon nga lang, at exactly four a.m, automatic akong nagising. Nainis ako pero wala rin naman akong nagawa kasi once na nagising ako, ayun na talaga 'yon. No more coming back to bed. Dilat na dilat na ako.

I can't blame my self for my waking up on that hour kung saan tulog pa ang maraming tao. Since nag-college ako, naging independent na ako. It was very hard at first lalo pa't hindi naman ganito ang buhay na nakagisnan ko. I grew up on a family with a middle class state of life in Batangas.

My mother is a professor in a university. She's teaching Finance. Iyong Daddy ko naman, he is a congressman at our district. Parehong nirerespeto at tinitingala ang mga magulang sa feild na tinatahak nila. At dahil pareho silang matatalinong tao, maraming malalaking tao ang lumalapit sa kanila. I have seen most them. Most of them are businessmen at iyong iba naman ay mga independent professionals at politicians seeking for favors, advices and building connections.

Naranasan ko ang marangyang buhay. All the glitters and the decent. Tipong ni-ultimo birthday cake ko ay libo-libo ang halaga. And most of them were given by my parent's connection. Dumadalo sila kasama ng mga pamilya nila tuwing may espesyal na okasyon sa family namin. Masaya.

To be sorrounded by people wearing high end dresses and living a profound lifestyle makes me think I'm really special. Pero ang akala kong pangmatagalan ay panandalian lang pala. It was too late for me to realize na sa bawat ihip ko pala sa mga kandila ng mga mararangyang cake na natatanggap ko ay unti-unti rin pa lang nauupos ang mga masasayang araw ko kasama ng Mom at Dad ko.

I decided to jog on the city bridge's boardwalk at four thirty a.m pagkatapos kong maghilamos at mag-change outfit ng sports bra at leggings partnered with a very white pair of sneakers na ngayon ko lang nagamit. Naka-ponytail din ang buhok ko. Though my bangs are still waggling on where they should be. This my trademark. Ang makapal kong bangs. Isa 'to sa mga reasons kung bakit ako nire-respeto ng mga collegues ko sa student council na pinamumunuan ko.

"Oh! May pasok ka ba ngayon?"

"Nothing! I just want to jog around para pagpawisan naman ako in this very non-challenging day!"

Nilagpasan ko lang 'yong SUV driver na minsan ay sinasakyan ko papunta sa university. Nasa gilid ng daan ang sasakyan niya at na-stuck ito sa matinding traffic. Imagine? Four thirty pa lang ng madaling araw at ganito na ang daan. This is very stressful for the commuters. No wonder ang dali-dali na lang mamatay ngayon dahil sa stress.

Kahit papaano, na-enjoy ko naman ang pagtatakbo ko. Kahit medyo mausok, malamig pa rin naman kahit papano. Below the bridge is a body of water na kahit papaano ay napangalagaan din naman ng DENR. It's a wide river that is connected to the very wide sea.

It was five thirty a.m nang mag-stop na ako. Madilim pa rin yet on the wide sky, may hint na nang pagsikat ng araw.

Tinanggal ko ang airphones ko sa tainga ko nang makarating na ako sa Deterdiente Barista para magkape. I took a seat at the counter table at chi-neck ko ang phone ko kung may nag-text ba sa akin or nag-chat pero wala naman kaya naghintay na lang ako sa coffee ko.

"Is your bangs real?" Inilapag ni Georgina, iyong baristang bakla, ang coffee ko sa harap ko. Nakalagay iyon sa saucer at medyo naka-pilantik ang pagkakahawak niya niyon ang nilapag niya 'yon sa harap ko.

"Is your dick real?" patanong na sagot ko sa kanya. Inirapan ko siya. Inirapan niya ako. Mukha lang kaming mag-kaaway pero close ko talaga si Georgina. Sa mga tinuturing kong close friends ko, siya lang 'yong medyo logical at calculated. Sina Fear, Cheesy at Rachelle kasi, medyo childish pa kasi sila. I even remembered one time na inihalintulad nila 'yong mga pempem nila sa sea urchin. My Gosh! Napa-rolyo talaga ang contact lenses ko nu'n.

"Speaking of dick, alam mo ba, 'yong lalaking na-book ko kagabi, malaki ang nota!" ani Georgina. Black beauty siya at like na like ko 'yong skin color niya except lang sa bunganga niya.

"Oh my gosh! What's nota?" tanong ko as I sip a bit of my coffee. Napatingin sa akin 'yong ibang crew na lalaki at nakita kong namula sila.

"Hindi mo alam 'yon girl?' tanong niya.

"Tatanungin ba kita kung alam ko kung ano 'yong nota? Hindi na ba talaga common ang common sense sa mundo?" inis na tanong ko. Bumingisngis siya.

"E 'di ba, may dini-date kang boylet? Tanungin mo siya kung ano ang nota. At kung malaki ba ang nota niya," aniya.

"No way," sabi ko naman sa kanya.

"Ahh, so, ibig mong sabihin, hindi totoo 'yong sinasabi mong may boylet ka."

"What? Of course I'm dating someone!" inis ko na sabi sa kanya. Mayroon naman talaga e. At si Edison 'yon.

"E 'di para ma-prove mo na mayroon, tawagan mo siya tapos tanungin mo kung ano ang nota at kung malaki ba ang nota niya."

"I hate you!" Dahil pakiramdam ko ay mawawalan ako ng dignity at credibility kapag hindi ko napatunayan kay Georgina na may dini-date nga ako, tinawagan ko na si Edison.

After some rings, in-accept niya ang tawag ko. Una kong narinig ang pagbuhos ng tubig sa shower room niya.

"Uhm, Edison, good morning! I just want to ask you something."

"Shoot it Fate." I heard his voice. Mukhang kakagising niya pa lang.

"What's nota?" tanong ko kay Edison. I sipped my coffee. Humagalpak sa kakatawa si Georgina na nasa harap ko. Hindi ko siya pinansain.

Natahimik si Edison.

"W-why are you asking?" tanong ni Edison. Parang nagulat yata siya. Gosh, ano ba kasi 'yong nota? Malabo namang musical term 'yon.

"Okay, I give up. Kung alam mo kung ano ang nota, I want to ask you again. Malaki ba ang nota mo?" tanong ko kay Edison.

Bigla namang nangisay si Georgina sa sahig kakatawa. Nainis ako bigla.

"Malaki? I don't know. Hindi ko siya sinusukat," Edison said.

Nainis ako lalo at sinagot ko siya. "Twenty year's old ka na, may pera ka na, may company ka na, tapos hindi mo alam kung gaano ka laki ang nota mo? Nakakainis ka!" Halos napatili ako. Napatingin naman sa akin 'yong mga kakapasok lang na costumer. Humagalpak pa rin si Georgina sa sahig at tawang-tawa pa rin siya.

"Wait Fate, why are you suddenly asking how huge my dick is? Do you mind measuring it for me? If it willl not offend you, come here at my unit. Sakto, nagsha-shower ako."

Napatakip ako ng bibig ko. Bigla-bigla ay naitapon ko ang cellphone ko sa sahig ng coffee shop. Mabilis ko namang tinapon ang kape ko kay Georgina! What the hell! I really thought "nota" was some sort of bank account or what, ayun pala, private part ng lalaki. I want to disappear! Pero wait! Nota is a beki term right? Paanong alam 'yon ni Edison? Don't tell me!

* * *