o gece, hep sen

⚘on üç

Matthew Curtis: Mor tişörtünün içine sütyen giymediğini biliyorum.

Tanrıya şükür ki bunu, onları yakından tanımayan kimse anlayamaz.

Yani bir tek ben farkındayım.

Veronica Wood: Kolun yanlışlıkla göğsüme çarpmış gibi yaptığında anlamış olduğunu fark etmiştim. Eğer beni sana çekseydin, seni durdurmazdım. Spor salonu boştu.

Matthew Curtis: Ciddi misin?

Veronica Wood: Evet. Şansına küs.

Matthew Curtis: Kahretsin, bu halini daha önce görmedim. Ateşli bir yabancısın.

Veronica Wood: Alışırsın. Belki.

Matthew Curtis: Tenini özledim.

Sana dokunmayı tahmin edemeyeceğin kadar özledim.

Veronica Wood: Dudaklarını üzerime hissetmek istiyorum, ben de bunu özledim.

Matthew Curtis: Böyle konuşmak için yanlış bir zaman.

Veronica Wood: Peki.

Neden kalkıp gittin ki?

Matthew Curtis: Seni uyarmak için çok geç kalmışım. Alttaki rahat durmuyor.

Veronica Wood: Neredesin?

Matthew Curtis: Boş ver. Gelme.

Seninle baştan savma bir yerde on dakika geçirmeyeceğim.

Seninle, tüm gecemi geçireceğim.

Veronica Wood: Ama şu an yanında olsaydım;

Veronica Wood yazıyor...

Veronica Wood yazıyor....

Matthew Curtis: Siktir...

Veronica Wood: Bana dokunmayı özlediğini hatırlatırdım. Eline dokunur, parmaklarını kalçalarıma doğru çekerdim.

Senin ne yapacağını da çok iyi biliyorum.

Beni kucağına alarak kaldırırdın çünkü parmaklarının bacaklarımda rahatça gezmesini seviyorsun. Sanki sana aitmiş gibi. Sonrasında, altımda şort bulunsaydı yavaşça yukarı sıyırarak bacaklarımın iç kısımlarını okşardın; bu beni deli ederdi.

Ellerin tişörtüme uzanır, içerisinde yavaşça ilerlerdi. Eğer sütyen taktığımı bilmiyor olsaydın ellerin direkt olarak sert göğüs uçlarıma değdiğinde duraksayabilirdin ama... Sen, farkındaydın.

Beklemedin. Beklemezdin.

Matthew Curtis: Ben buna benzer bird harekt yapamddım hiç

Veronica Wood: Biliyorum. Bacaklarıma hep bakıyor olduğun için tahmindi. Gerisini de hayal ettim sadece. Sakin ol.

Orada mısın?

Matthew...

Matthew Curtis: Senin yüzünden,

İnsanların girip çıktığı tuvalette bir zavallı gibi kendimle uğraşmak zorunda kaldım.

Veronica Wood: Sana teklif ettim. Geri çevirdin.

Matthew Curtis: Bu bir tür intikam mıydı?

Veronica Wood: Çocukların gözleri seni aramaya başladı. Dersiniz başlayacak olmalı, bir saattir ortalıkta yoksun.

Matthew Curtis: Haha, çevirişe bak. Tatlı oynadın.

Veronica Wood: Kızma. Denemek istedim. Etkileneceğini düşünmedim. Ama zor duruma düşmen eğlenceliydi...

Matthew Curtis: Güzelim, yandın sen.