Prologue

103 3 0
                                    

¨Oh ano? Ano ng score mo? Panis ka pala eh.¨

¨Tsk! Ikaw ang panis, yabang mo.¨ -- Bakit ba kasi magaling itong lalaking ito sa lahat ng laro? Tsk! Naglalaro kasi kami ni Bryan ng 2048, at pataasan daw kami ng score.

Bryan is my bestfriend. Just my bestfriend.

¨Alam mo Ynna, minsan kasi, gamitin ang utak ha? Hindi mo pa ba nagegets ang pattern ng larong yan?¨ Ayan siya na sinasabing gamitin ko ang utak ko pero mas mataas ang ranking ko sakanya sa school.

¨Tsk! Ayoko ko na nga ito! Bwisit. Hindi man lang ako maka-128! Oh yan! Sayo na.¨


I gave up. Kasi naman laging GAME OVER ang nakikita ko sa screen.

¨Hayy parang tayo. Hindi tayo makakarating sa 128 kung 64 ako at ikaw eh 2 palang, bakit ba kasi ang slow mo at hindi mo maabutan ang nararamdaman ko sayo para hindi lang 128 ang marating natin.¨ He said with a soft voice pero narinig ko naman.

Ano daw?

¨Ano? May gusto ka ba sa akin Bryan, ha?!¨ I asked him hiding my nervousness.

¨HAHAHAHA! Huwag ka ngang feeling. Ynna, one word. NEVER. Alam mo namang may gusto na akong iba.¨


One word.

'OUCH!'

It's Just Too LateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon