Would you Love me the same? [WITL BOOK 2] COMPLETED

Epilogue

Thank you for reading! :)

"You may now kiss the bride." The priest said.

I stared at her. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko, basta isa lang ang sigurado ko. I will make her life living like a hell. Ipaparamdam ko sakanya ang sakit araw araw na mararamdaman ni Sandy.

Sinira nila kaming dalawa ni Sandy. I love Sandy so much. Pero alam kong malaking tutol sa amin ang mga magulang ko. Ayaw nila kay Sandy, dahil sinisisi nila ang Ama nito sa pagka lugi ng isang branch ng kumpanya nila Daddy.

Months passed, Hindi ko na alam kung ano pa 'tong nararamdaman kong 'to. Day by day... Nalaman ko nalang sa sarili ko na mayroon na akong pag-aalala sakanya. She's Morgan ex girlfriend. Morgan is my best of the best in friend. But something happened, na ikina galit ko sakanya ng sobra.

Jessica and I are in the same kindergarten. Together with Morgan. They always paired up. And I hate it!

"You broke my heart into pieces." I said to her. She's crying while saying sorry to me. Matagal niya na palang alam kung sino ang Ama ng ipinag-bubuntis ni Sandy. And It's My father! How could he is! Paano niyang nagawa 'yon kay Sandy. Sa akin?!

That time I was devastated, hindi ko alam kung sino ang pipiliin ko sa kanilang dalawa. But I know, from the very beginning. She's the only one in my heart. Jessica Only.

Even if Sandy is my girlfriend. I can't unlove my first love. Never...

Years passed.. I became the CEO of our Company. Kahit ako na ang pinaka mataas sa kumpanya. Pakiramdam ko ay kulang parin ang pagkatao ko. Kulang na kulang..

"Congrats! Da.." Kumunot ang noo ko dahil sa tinawag sa akin ni Ian 'yon. Ian is my younger brother. Dahil anak siya ni Daddy ngunit hindi naman niya ito pinapakielamanan kung kaya't parang ako na ang tumatayong ama nito.

"Ian..." Mahinang tawag ko dito at binuhat agad siya. Humalik agad ito sa pisngi ko at yumakap sa leeg ko.

Lumingon ako kay Sandy na nag-iwas lang ng tingin sa akin. She knows what i mean. Kahit hindi niya sagutin 'yon alam niya kung ano ibig kong sabihin.

I'm not the father of his son. Hindi ko anak si Ian, ayos lang naman na tawagin akong Daddy ni Ian pero hindi ako ang Ama niya.

"Sandy can we talk?" Sabi ko at binaba si Ian. Wala siyang ibang nagawa kundi ang tumango na lamang.

We're here at my condo. Nandidito rin ang mga kaibigan ko. Kasama ang pamilya nila.... We are celebrating because of my promotion and successful.

Pumunta kami sa balcony nitong condo ko. At kinausap siya. "Bakit? Alam mo Sandy.. hind—""

"Yes, I know. Pero hindi ko naman alam kung bakit tinawag ka niyang. Daddy. Or Da." Naiiyak niyang sagot agad.

Day by day.. I know that she's in hurt. Alam kong nasasaktan ko siya dahil nararamdaman niyang si Jessica lang ang kailangan ko sa lahat. Walang iba.

"Sandy.. He's my younger brother. You know that. Ayokong lumaki siya na ako ang kinikilala niyang Ama dahil mali 'yon. I'm his brother nothing else." Sabi ko.

Pumikit siya at yumuko. "Kris, hindi mo na ba ako kayang mahalin ulit?" Nag-iwas ako ng tingin dahil sa tanong niya.

I don't want her to be hurt more.. kung kaya't iniiwasan ko nalang parati ang tanong niyang 'yon. "Sandy.. you know who I love. And no one can change that. Even you." Sagot ko at mas minabuti na lamang na iwanan siya dito.

"Sir Stupid, kaya naman po naming bilin to." Hindi ko alam pero ngayon lang ako natuwa sa bata. Hindi ko naman siya kilala but someone reminds me of her.