Marie's P.O.V
"Waah Marie, sorry na", sabi ni Mia sa'kin na hanggang ngayon, umiiyak pa din.
Hinila ko kasi siyang papuntang cafeteria eh para makapagusap kami ng maayos.
At soon na nandito na kami sa cafeteria, agad akong naghanap ng dalawang bakanteng upuan at umupo na kami dun. Nag order nalang din ako ng dalawang choco drink para kay Mia ang isa.
"Yah, Mia. Sorry na", sabi niya ulit at yumuko.
Nakakunot lang ang noo ko habang nakatingin sa kanya. Bat naman siya mag so-sorry sa'kin? Hindi naman siya ang inaway ko kanina.
"Wag kang mag sorry, wala kang kasalanan", sabi ko sa kanya at hinawakan ang kanyang mga kamay.
"Ehh, kahit na. Sorry pa din. Sorry kung hindi ako nakipaglaban sa lalaking yun, sorry kung nagiging mahina akong babae, sorry kung napakatanga kong babae, sorry ku--
"Mia, tama na. Sabing wag kang mag sorry sa'kin eh, wala ka ngang kasalanan!", singhal ko sa kanya.
Halatang nagulat naman siya sa pagsinghal ko sa kanya.
"Ay teka lang, galit pala ako sa impaktong yun", sabi ko na ikinatawa niya.
Good. Atleast tumawa ka na kahit konti man lang.
Tumingin ako kay Mia ulit na nakayuko na ngayon, tiningnan ko lang siya hanggang sa umiyak na naman siya ulit.
"M-marie, parang hindi ko kaya to. Hindi ko kayang makipag-break sa kanya kasi mahal ko pa siya", sabi niya.
Ugh gosh! How to move on in this world full of HINDI KO KAYANG MAKIPAG-BREAK SA KANYA KASI MAHAL KO PA SIYA? Leshe eh. Gigil mo ako. Hmph!
"Mia, let it be. Be like Elsa in frozen, you have to let it go, turn away and slam the door", sabi ko.
"Pero ang--ang sakit kasi eh! Ang sakit kasi siya lang yung taong pinagkatiwalaan at minahal ko. I have trust on him, I loved him, I care for him, I do everything just for him. But ito? Ito lang ang isasampal niya sa'kin? Puta. Nasasaktan din ako uy!", sabi ni Mia.
"KAYA NGA! Ang tanong, kung minahal mo siya ng lubos, minahal ka din kaya? Diba hindi? You thought to yourself na, LOYAL siya. Loyal nga siya sa PANINGIN mo pero paningin mo lang naman diba? So ibig sabihin, may pagkakataon pang mag bago siya. Alam mo naman na malandi ang mga mata sa mga lalaki diba?", tanong ko sa kanya.
Tumahimik lang siya habang tinitingnan niya ako.
"Tandaan mo, hindi ginawa ang BREAK-UP para masaktan ka at lumuha. Ginawa ito para ilayo ka sa taong akala mo TAMA", advice ko sa kanya.
Ngumiti siya ng konti sa'kin pero agad naman niya itong ibinaling sa malungkot na ekspresyon.
Guminhawa siya ng malalim at sinabunutan ang sarili niya. Nabaliw na ba tong babaitang to?
"Arrghh! ANg tanga ko! NASASAKTAN KO NG LUBUSAN! Leshe!", inis niyang sabi.
Agad kong hinampas ang mga kamay niya at agad naman siyang tumigil.
"Wag ka ngang ganyan. Tanga naman tayong lahat eh. Pero kung ayaw mo ng masaktan, edi wag ka ng mag expect diyan. It's time for you to runaway the past and move on bestie", sabi ko sa kanya.
Nakapout siyang tumingin sa'kin. Pero wow ha, kahit magang-maga na yung mga mata niya sa kakaiyak, cute pa din siya. Haha.
"Paano mag move-on?", tanong niya.
Bago ako sinagot ang tanong niya, ngitian ko muna siya ng nakakaloka. Haha.
"How to move on? Easy! Stop crying, wipe your tears, fix yourself and forget the past", sabi ko sa kanya.
"How can I forget the past kung palagi natin yang idi-discuss?", tanong niya sa'kin.
"Sus. Edi hindi natin idiscuss para maka forget ka sa past. As easy as that", sabi ko sabay tawa. Kaya tumawa din siya.
Sige lang Mia. Idaan mo lang sa tawa kahit nasasaktan ka na. Wag mong ipahalata talaga na nasasaktan ka. Diba readers? Charot. Haha.
Nung okay na ang bestfriend ko, umalis na kami sa cafeteria at umuwi na. Nag standby muna ako doon sa bahay nila and we spend our times doing some stupid things. We also dance some kpop songs and we sing some nursery rhyme songs. Basta, para kaming mga baliw dito.
Pero ginawa ko din ito para makalimutan ni Mia ang past. Diba? Haha.
Sooner or later, nakaramdam na ng antok si Mia kaya humiga na siya sa kama at nag pahinga na. While ako naman, nagpaalam na sa mommy niya at umuwi na din.
Pagkadating ko sa bahay, agad akong umupo sa sofa sa sala at nanuod ng breaking news.
"Breaking news, isang bagong boy group band na mag co-concert bukas sa alas 7 ng gabi and everyone is invited", sabi ng host.
Wah? JINJJA?! Everyone?! Weh?!
"So kumusta ang feeling mo ngayon sir?", tanong ng host sa isang gwapong lalaki. Siya yata yung mag concert dito.
"Feeling ko? OKay lang naman. I'm feeling excited dahil makikita ko na din ulit ang girlfriend ko. I miss her so much.", sabi ng lalaki.
Ayan. Na miss ko na naman si V. Kamukha niya eh.
"Ganun ba? Mind if you introduce yourself mister para malaman din sa mga fans mo", sabi ng host.
Tinanggal ng lalaki ang kanyang shades at tumingin sa camera.
"Hi sa inyong lahat! I'm Kim Taehyung and this is my band mates. Kim namjoon, Kim seokjin, Min yoongi, Jung Hoseok, Park Jimin and Jeon Jungkook", sabi ng lalaki.
Holy sheesh! KAMUKHA NILA YUNG MGA ALIEN DITO!
"Ano ang masasabi mo sa mga taong manonood sa concert niyo bukas?", tanong ng host.
"Um..masasabi ko lang sa inyo na maraming salamat sa inyong lahat and I appreciate you alot! Saranghae!", sabi nung Kim Taehyung at talagang nag finger heart pa.
Gosh! Kamukha niya talaga si V! Waah.
"Last question po Mr, Kim Taehyung, ano ang masasabi mo sa girlfriend mo kung nanonood siya ngayon?", tanong ng host.
Tumingin si Taehyung sa camera at kinindatan ito.
"Bukas na bukas, nandiyan na ako sa bahay mo 'mahal'', sabi nito.
OMG!
BINABASA MO ANG
Ang Boyprend Kong Alien
Fanfiction(Completed) (Still Editing) May isang kababalaghang nangyari sa bahay ni Marie na kung saan, hinding-hindi niya talaga ito makakalimutan! Just then, a handsome-pervert, sweet, abnormal, polokoy na 4-d alien trespassed in her house. Ano kaya ang ga...