Don't Forget Me h.s.

19.

Περιμένω ακόμα λίγο μέχρι που το κλείνει. Ο αριθμός ήταν απόρρητος που σημαίνει ότι θα με φάει η περιέργεια να μάθω ποιος ήταν. Βάζω το κινητό μου στην πρίζα δίπλα μου και βολεύομαι αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι. Τα μάτια μου κλείνουν αμέσως και το σώμα μου έχει γίνει πλέον ένα με το στρώμα.

"Bella πήγαινε πίσω στο δωμάτιό σου" η μητέρα μου φωνάζει και κουνάει το δάχτυλό της. Καθώς πάω να κρυφτώ πίσω απ της σκάλες νιώθω δυο χέρια να κρατάνε τη μέση μου κάνοντας με να νιώθω ασφάλεια. Κάνει τους γονείς μου να παγώσουν και να μην τσακώνονται πλέων. Όταν κοιτάζω το πρόσωπο αυτού του άντρα δεν έχω μια ξεκάθαρη εικόνα. Το μόνο που μπορώ αν δω είναι τα χερια του που με κρατάνε μέσα τους και τα μακριά πόδια του.

Μια μουσική ακούγετε κάπου γύρω και προσπαθώ να δω από που προέρχεται. Όταν ανοίγω τα μάτια μου βλέπω το ξυπνητήρι μου να χτυπάει και κάνω μια απόπειρα να σηκωθώ απ το κρεβάτι. Ειμαι ένα πραγματικό φυτό απ την κορυφή έως τα νύχια. Νιώθω τον οργανισμό μου άρρωστο και ταλαιπωρημένο, αλλά με αναγκάζω να συρθώ μέχρι την κουζίνα. Τα μάτια μου είναι μισόκλειστα κι ίσα που βλέπω την καφετιέρα την οποία γεμίζω με νερό. Αφού εχω πιεί τον μισό καφέ τα μάτια μου έχουν ανοίξει λίγο ακόμα και κατευθύνομαι προς την ντουλάπα για να ντυθώ. Φοράω μια γκρι φόρμα με ένα κοντομάνικο μπλουζάκι.. νομίζω, παίρνοντας τα πράγματα μου και φεύγω. Κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά όση ώρα οδηγώ μέχρι την πανεπιστημιούπολη και σταθμεύω το αυτοκίνητο μου στο πρώτο σημείο που βρίσκω.

Αναγκάζω το σώμα μου να συρθεί και πάλι μέχρι την τάξη και με μισόκλειστα μάτια επιτέλους τη βρίσκω. Στην τάξη δεν υπάρχει κανείς εκτός απ τον καθηγητή Vegas που με κοιτάει όταν μπαίνω μέσα.

"Bella είναι πολύ νωρίς ακόμα. Το μάθημα ξεκινάει σε μισή ώρα." λέει και τον αγνοώ πηγαίνοντας στη θέση μου. Βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια μου και ξαπλώνω, κλείνοντας τα μάτια μου όταν έρχεται προς το μέρος μου και κάθεται δίπλα μου.

"Είσαι καλά;" πιάνει το χέρι μου και ανοίγω το ένα μου μάτι κοιτώντας τον εξουθενωμένη.

"Είχα απλά ανήσυχο ύπνο" βολεύομαι και παίρνω το χέρι μου. Είναι τοσο ενοχλητικός και τόσο περίεργος. Αν δεν ήταν καθηγητής μου θα τον έβριζα για την διατάραξη του ύπνου μου.