Don't Forget Me h.s.

20.

Μερικές ώρες αργότερα, το κινητό μου ακούγεται στην τσάντα μου και το ανοίγω βλέποντας ένα μήνυμα απ τον Harry.

《ΣΕ ΤΡΊΑ ΛΕΠΤΆ ΘΑ ΕΊΜΑΙ ΈΞΩ ΑΠ ΤΗΝ ΤΆΞΗ ΣΟΥ. ΞΈΡΩ ΌΤΙ ΠΕΘΑΊΝΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΊΤΣΑ ΑΥΤΉ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ》

Πώς ξέρει σε ποια τάξη βρίσκομαι; Και πως ξέρει επίσης ότι λατρεύω την πίτσα; Θέλω να τον ρωτήσω αλλά ξέρω πως δεν θα πάρω καμία απάντηση, γι αυτό και κλείνω το κινητό μου παρακολουθώντας το μάθημα μου. Το μυαλό μου προσπαθεί να λύσει τις ερωτήσεις μου, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να σκεφτώ μια λογική εξήγηση. Σχεδιάζω κύκλους και γραμμές στο τετράδιο που βρίσκετε μπροστά μου για τις σημειώσεις μου, μέχρι που το μάθημα τελειώνει και τρέχω έξω για να βρω τον Harry.

Όταν τον εντοπίζω, αυτός πρνάει το χέρι του πίσω απ τον λαιμό του και έρχεται κοντά μου δαγκώνοντας το κάτω χείλος του προσπαθώντας να κρύψει ένα γέλιο.

"Πώς ήξερες πως μου αρέσει η πίτσα;" σηκώνω το φρύδι μου και αφήνει το χαμόγελο του να βγει στην επιφάνεια.

"Λοιπόν... σε ποιον δεν αρέσει η πίτσα" γελάει και στριφογυρίσω τα μάτια μου.
Βάζει το χέρι του γύρω απ την μέση μου και κατευθυνόμαστε προς το πάρκινγκ. Επιμένει να πάμε με το δικό του αλλά τελικά τον πειθώ να πάμε με το δικό μου αμάξι.

Στη διαδρομή το μόνο που κάνει είναι να με κοιτάει με ένα βλακώδες χαμόγελο αλλά εγώ δεν παίρνω τα μάτια μου απ τον δρόμο.

"Μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω μου;" απαιτώ αλλά ακούγεται περισσότερο σαν ερώτηση.

"Όχι" λέει με ένα χαμόγελο και κάνω μια γκριμάτσα αγανάκτησης κάνοντας τον να γελάσει.

"Κοίτα, δεν είπα ποτέ ότι είμαστε μαζί ώστε να έχεις το νόμιμο δικαίωμα να με κοιτάς οπότε θες. Γι αυτό κοίτα κάτι αλλο."

"Ούτε κι εγώ είπα πως είμαστε μαζί" λέει ειρωνικά κάνοντας με να τον κοιτάξω.

"Ωραία." λέω ενοχλημένη και γελάει ξανά.

"Σε ενοχλεί αυτό έτσι δεν είναι;"

"Αν το συνεχίσεις θα σε αφήσω στη μέση του δρόμου" τον απειλώ και με κοιτάει χαρούμενα.

"Οοο είμαι τόσο τρομαγμένος. Σε παρακαλώ μην το κάνεις, δείξε έλεος" λέει ειρωνικά και σταματάω στα δεξιά κοιτάζοντας τον όταν αυτός έχει μείνει έκπληκτος.

"Θα το χρειαστείς" του λέω δίνοντας του ένα μπουκάλι νερό που είχα αφήσει στην πόρτα του αυτοκινήτου, αλλά αυτός το πετάει πίσω.