Don't Forget Me h.s.

33.

B E L L A

"Οπότε θα φύγεις;" ρωτάει διστακτικά και γνέφω.

"Θα πάω να βρω τη μητέρα μου. Θα μείνω μέχρι τον Ιανουάριο και ύστερα θα συνεχίσω τα μαθήματα"

"Αχα" τα μάτια του κοιτάζουν αλλού. Περνάνε μερικά λεπτά χωρίς να μιλήσει, ενώ εγώ κοιτάζω γύρω τον χώρο, έχοντας τα χείλη μου δε μια λεπτή γραμμή. "Εύχομαι το καλύτερο για εσένα" μου δίνει το χειρότερο ψεύτικο χαμόγελο.

Γνέφω καταφατικά και ανταποδίδω το χαμόγελο. Όλο αυτό με έπιασε τόσο απροετοίμαστη. Περίμενα να προσπαθήσει να με σταματήσει, να μου πει ότι με αγαπάει και αν αφήσει ένα φιλί στα χείλη μου. Αλλά μετά θυμάμαι πως όλο αυτό το έζησα μόνη μου. Εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Τότε που είχα μυαλό στο κεφάλι μου και ήξερα να προφυλάσω τον εαυτό μου από καταστάσεις σαν και αυτή.

"Δώσε μου ένα βράδυ. Ένα βράδυ να σου εξηγήσω όλα αυτά που δεν μπορούσα να σου πω. Ένα βράδυ μόνοι μας, με την Bella που ερωτεύτηκα." λέει και σταματάω να αναπνέω. Το πρόσωπο μου κοκκινίζει και ένα ρίγος διαπερνά ολόκληρο το σώμα μου. Τα χέρια μου έχουν ιδρώσει καθώς κρατάω το κουτάκι απ το χυμό.

"Harry--"

"Μόνο ένα βράδυ" ακούγετε απελπισμένος κάνοντας με να δεχτώ.

"Θέλω να φύγω από εδώ μέσα" σηκώνει τον κορμό του και τον σταματάω.

"Harry χτύπησες με σφαίρα οχι με το μαχαίρι της κουζίνας καθώς έκοβες καρότα"

"Δεν μου αρέσουν τα καρότα" στριφογυρίσω τα μάτια μου και αυτός συνεχίζει την απόπειρα του να σηκωθεί.

Όταν τελικά σηκώνετε προσπαθώντας να μην δείχνει ότι πονάει, κάνει ένα βήμα και βλέπω στο πρόσωπο του ότι το μετάνιωσε.

"Βλέπεις; Περπατάω καλύτερα από ποτέ" ένα μικρό γέλιο ξεφεύγει απ τα χείλη μου βοηθώντας τον να ξαπλώσει.

"Μα ναι είναι προφανές" χλευάζω και κάνει μια γκριμάτσα θυμού. "Αύριο βγαίνεις. Αλλά θα χρειαστείς πατερίτσες" χτενίζω με τα δάχτυλα μου τα μαλλιά του προς τα πίσω και σταματάω όταν το συνειδητοποιώ. Αυτός γνέφει, αλλά ξέρω ότι δεν θα του φανούν και τόσο χρήσιμες αφού θα εκνευριστεί και θα προτιμήσει να πονάει απ το να περπατάει με πατερίτσες.

"Θα μείνεις;" το πρόσωπο του μοιάζει με κουτάβι.

"Ναι" λέω και το χαμόγελο της επιτυχίας σχηματίζεται στα χείλη του. "Για σήμερα"