Don't Forget Me h.s.

18.

Επιστρέφω πίσω στον καναπέ όταν ακούω την πόρτα να ανοίγει και τον Benjamin να μπαίνει μέσα. Το κουστούμι της δουλειάς του τον κάνει να φαίνεται σαν έναν φυσιολογικό καθημερινό άνθρωπο. Το πρόσωπο του φαίνεται κουρασμένο και νυσταγμένα αλλά τα μαλλιά του είναι άψογα τραβηγμένα προς τα πίσω.

"Την άλλη βδομάδα πετάω για Μιλάνο για κάτι δουλειές. Αυτό σημαίνει ότι θα απαλλαχθείς απ την ανεπιθύμητη παρουσία μου για μερικές μέρες" βγάζει την γραβάτα του και κατευθύνεται προς την κουζίνα. Τον παρακολουθώ καθώς ανοίγει τα ντουλάπια παίρνοντας διαφορά υλικά και βάζοντας μακαρόνια μέσα στο βραστό νερό. Ενθουσιάζομαι με τις μαγειρικές του ικανότητες και πλησιάζω για να μυρίσω αυτό που φτιάχνει. Η σάλτσα που φτιάχνει φαίνεται πραγματικά πεντανόστιμη

"Βλέπεις, προτιμώ να φτιάχνω εγώ το μεσημεριανό μου πάρα κάποια γυναίκα. Δεν έχουν ιδέα πως να το κάνουν. Στο μόνο πράγμα που είναι καλές είναι το σεξ." λέει ενώ ξέρει ότι αυτό θα με ενοχλήσει.

"Μπάσταρδε" μουρμουρίζω και πάω προς στο δωμάτιο μου. Είναι ίσως ο μεγαλύτερος μαλακές που υπάρχει στον κόσμο.

"Θα ήταν μια καλή ιδέα να φας πρώτα και ύστερα να μου κρατήσεις μούτρα." Λεει κοροϊδευτικά και στριφογυρίσω τα μάτια μου. Τον αγνοώ και συνεχίζω τον δρόμο μου.

Αποφασίζω να διαβάσω για λίγη ώρα ώσπου η πόρτα χτυπάει και ο Benjamin με φωνάζει "Bella! Σε ζητάνε"

Ποιος με ζητάει; Η απορία μου λύνεται μόλις βγαίνω απ το δωμάτιο και βλέπω τον Harry να στέκεται στην πόρτα κρατώντας μερικά χαρτιά.

"Πώς βρήκες που μένω;" είναι το πρώτο πράγμα που ρωτάω και αυτός χαμογελάει με την ανόητη ερώτηση. Τα πράσινα του μάτια λάμπουν και ταιριάζουν απόλυτα με την άσπρη μπλούζα του που αναδεικνύει όλα του τα τατουάζ.

"Η αλήθεια είναι ότι δεν μου ήταν δύσκολο" τα μάτια του πέφτουν στη μαύρη μακρυά μπλούζα του που φοράω όλη μέρα. Αυτή η μπλούζα δεν καταφέρνει να κρύψει και πολλά, γι αυτό την τραβάω προς τα κάτω και σταυρών τα χεριά μου μπροστά απ το εκτεθειμένο μου στήθος.

"Δεν χρειαζόταν να έρθεις μέχρι εδώ. Θα μπορούσα κι εγώ να έρθω να τα πάρω." Τα παίρνω απ τα χεριά του αγκαλιάζοντας τα σαν να είναι τα παιδιά μου. Κατά κάποιο τρόπο είναι και θα είναι για πάντα αφού δεν πρόκειται να κάνω στην πραγματικότητα.

"Έλα μέσα Harry" ο Benjamin τον προσκαλεί και αυτός γνέφει. Κάθονται στον καναπέ και με προσκαλούν αλλά αρνούμαι βλέποντας τα σχέδια μου. Ο Benjamin του ανοίγει συζήτηση για αθλητικά ενώ πηγαίνω προς την κουζίνα για να φάω. Τα μακαρόνια ακόμα αρχίζουν και η σος που έχει φτιάξει μου σπάει τη μύτη. Σερβιρόζομαι και τρώω με μανία το πεντανόστιμα φαγητό όταν ο Harry μπαίνει στην κουζίνα. Οι ματιές μας ενώνονται καθώς έχω πέσει πάνω απ το πιάτο, έχοντας μακαρόνια στο στόμα μου.