Sabah olmuştu. Akşam eve gelir gelmez uyuduk. Doğum günü partisi çok hareketliydi. Edward çok fazla mutluydu. Onu böyle görmek elbet bizi çok mutlu ediyordu. Birkaç gün sonra Edward büyük bir topluluk önünde şarkı söyleyecek. Çok mutluyum. Kahvaltımızı yaptıktan sonra çocuklar her zamanki gibi odalarına gittiler. Odaları toparladım. Sildim ve mutfağı biraz toparladım. Edward ve Katy dışarı çıktılar. Bugün Julie ve kızı Ally gelecek. Ev işlerini bitirdikten sonra hazırlandım ve çocukların yanına gittim. Bir ağaca salıncak kurmuşlar. “ Hadi çocuklar misafirlerimiz birazdan gelir hazırlanın” dedim. Koşarak odalarına gidip hazırlandılar. Bir yarım saat kadar sonra Katy ve Edward yanıma geldiler. Misafirlerimiz gelmişlerdi. Bir Julie ile içeri gittik. Çocuklar ise hemen dışarı çıktılar. Birkaç dakika sonra dışarıda bağrış sesi duydum. Katy ağlıyordu. Edward ise Katy’e bağırıyordu. Ally Edward’ı sakinleştirmeye çalışıyordu. “ Koşarak yanlarına gittik. “ Ne oluyor burada?” dedim. Önce söze Edward başladı.
- Biz beraber oynamak istiyoruz ama Katy yanımızdan ayrılmıyor. Gitsin kendi yaşıtları ile oynasın.
- Ama anne benim hiç arkadaşım yok ki.
- Edward kardeşini de yanına al lütfen.
- Banane ya.
- Katy o zaman bizim yanımızda otur sen kızım.
- Her zaman Edward’ın dediği oluyor bu evde? Ben neyim burada?
Katy koşarak eve girdi. Çocuklarımın bu halleri beni üzüyordu. Anne olmak ne kadar da zormuş. Biz bahçede oturmaya karar verdik. Ally salıncağa oturmuş Edward ise onu sallıyordu. Sonra değiştiler. Ally Edward’ı sallamaya başladı. Katy evden dışarı çıktı. “ Nereye Katy?” dedim ama cevap vermedi. Yandaki labirent şeklindeki yere gidiyordu. Onu izliyordum. Yerlere çok dikkatli bakıyordu. Ne yapıyordu bilmiyorum? Julie kalkmak için ayağa kalktı. Ally ve Julie’yi geçirdikten sonra Katy’nin yanına gittim. Yere oturmuş demir bir şeyle oynuyordu. Eğildim ve elini tuttum. Katy hızla ayağa kalktı ve koşarak eve girdi. Kalbim acıyordu. Onları böyle görmek beni o kadar çok üzüyordu ki. Joe eve geldi. Koşarak ona sarıldım. Bugün kimse yemek yemek istemediğini söyledi. Benimde hiç canım istemiyordu. Herkes odasına gitmişti. Bende camın önünde kendime bakarken Joe arkamdan sarıldı. “ Kendini çok üzüyorsun sevgilim” dedi. Ona doğru döndüm ve elimi yanaklarına değdirdim. “ Çocuklarımın geleceğini düşünüyorum Joe” dedim. Joe beni dudaklarımdan öptü. Onun yanında o kadar huzurluydum ki.
