EPİLEPSİ

Genç kızlığa ilk adım

Kahverengi gözleri ormandaki o seçilmiş ağacı arıyordu. Tüm ağaçların içinden seçtiği en özel ağacı.. Sonunda buldu ve yere oturdu. Ağacın içinden kalemlerini çıkardı ve tabii ki resim kağıtlarını da. Resim yapmak onu rahatlatıyordu. Kahverengi gözlerini gökyüzüne dikmiş düşünürken aniden başı dönmeye başladı. Ayağa kalktı fakat dengesini kaybedip yere aşağı yuvarlanmaya başladı. Kahverengi gözleri korkudan açılmıştı. Başını korumak için kollarının arasına aldı. Canı çok acıyordu. Ve hala düşmeye devam ediyordu.Yuvarlanmaya.. Sonunda bitti. Küçük kız ayağa kalkmaya çalıştı. Neyse ki kalkmayı becerebilmişti. Canı çok yanıyordu. Ağzına kan tadı geldi. Galiba dudağı patlamıştı. Ve kaşı da parçalanmış olabilirdi. Bacaklarında küçük küçük kesikler vardı. Hemen yerine gitmeye karar verdi. O özel ağaca.. Koşamıyordu bu yüzden hızlı yürümeye başladı. Göz yaşıyla karışmış kan tadı onu fazlasıyla korkutuyordu. İnliyordu çünkü canı fazla yanmıştı. Hava kararmadan eve dönmeliydi. Sonunda yerine geldi ve kalemlerini ağacın kavuğuna geri koydu. Hemen eve doğru yol aldı. Annesinin eve daha gelmediğini varsayarak adımlarını hızlandırdı. Eve geldiğinde evde kimse yoktu. Şükürler olsun! Hemen banyoya geçti ve boy aynasında kendisine baktı. Her tarafı kan içerisindeydi. Hemen duş aldı. Ve yara olan yerlerine tentürdiyot sürmeye başladı. Canının çok yanmasına rağmen sürmeye devam etti. Yüzündeki yaraları temizledikten sonra bacaklarındaki kanları temizlemeye başladı. Elleri titriyordu galiba hala şoktaydı. Evdeki kapının açılmasıyla daha da telaş yaptı, annesi gelmiş olmalıydı.

"Ilgaz, burada mısın?"

"Burdayım anne, geliyorum."

Ilgaz hemen işini bitirmeye karar verdi. OH! Sonunda bitmişti. Hemen kıyafetlerini çıkardı ve iç çamaşırını giymeye hazırlandı. Ama.. Bir saniye.. İç çamaşırındaki kan da neydi böyle? Bu düşerken olmuş olamazdı. Ilgaz korkarak iç çamaşırına baktı ve genç kızlığa attığı ilk adımı gizlemeye çalıştı.