Trishtim dhe Shprese

Pjesa e dymbedhjete

Fatjeta u ngrit ne mengjes dhe se bashku me babain shkuan ne spital.

Arriten ne spital dhe aty shikuan Aldon me babain e tij kishin qendruar aty gjithe naten e se bashku me ta edhe prinderit e Danielit, kurse Danielin me Albesen i kishin derguar ne shtepi te pushonin.

-Miremengjes Arben.- thote Olsi.

-Miremengjes Olsi.- iu pergjigj ai i lodhur e i merzitur, thelle thelle e kuptonte qe ai ishte fajtor per shume gjera por egoja e tij nuk e lejonte te pranonte nje gje te tille.

-Mirmengjes.- iu drejtua Fatjeta te gjitheve dhe u afrua afer Aldos

-Aldo si je ka ndonje te re nga mami yt?- i tha ajo duke e ferkuar tek supi.

-Jo akoma s'na kane thene gje, edhe kur kalon dikush e pyesim dhe thone gjendja eshte mire per me shume detaje do flisni me doktoreshe Mirjeten. Por ajo akoma s'ka ardhur te na thote ndonje gje.- thote Aldo i merzitur duke ulur koken.

-Ne fakt mami kur folem rruges me te e ka gdhire ne sallen e operacionit sepse kishte nje pacient tjeter e nuk ka pasur mundesi te vinte tek ju por ne na tha qe cdo gje eshte mire.- thote Fatjeta.

Priten dhe pak sekonda dhe aty erdhi Mirjeta se bashku me ndihmes mjekun.

-Miremengjes.- tha ajo -ju kerkoj falje qe nuk munda te vija me pare por kisha nje operacion qe zgjati deri ne oret e para te mengjesit, dhe te kthehemi tek gruaja juaj.- iu drejtua ajo Arbenit -Ajo eshte permendur pak me pare do bejme edhe ca ekzaminime e pastaj do vendosim nese ka nevoje per nje tjeter operacion apo jo.

-Nje tjeter operacion.-tha Aldo i habitur.

Mirjeta ul koken dhe kerkon te gjeje fjalet e duhura per Aldon dhe kjo situate e prekte dhe me shume kur krah tij shikonte vajzen e saj me syte plot shprese nga nena e saj sikur ajo te ishte Zoti dhe jo nje njeri si ata.
Por edhe doktoret jane njerez si te gjithe ndjejne, lendohen edhe ata.

-Aldo, degjo... Tani zonjes Anila po i behen dhe ca analiza qe do vertetojne ose do e rrezojne teorine qe une kam. Por ne qofte se kjo qe mendoj une eshte e vertete atehere mamaja jote ka nevoje per nje operacion te menjehershem ose jeta e saj eshte ne rrezik. Ajo rrezikon te ngelet e paralizuar pergjithmone dhe operacioni ne qofte se do behet nuk dihet a do dale me sukses apo jo, pasi ne raste te tilla asgje nuk eshte decizive.- thote Mirjeta -Prandaj kam nevoje per firmen e nje familjari qe aprovon kete operacion.-
Dhe kesaj here u drejtua nga Arbeni pasi Aldo nuk do mund te mendonte me kthjelltesi ndoshta nuk do e aprovonte, nuk mund as t'i vinte faj nuk dihej a dilte gjalle apo jo nga ai operacion.

-Ne rregull do firmos sapo te merrni pergjigjet e analizave.- thote Arbeni tani kuptonte se kishte cuar dem jeten e tij, te Aniles duke e torturuar dhe te djalit te tyre dhe e gjithe kjo per faj te atij posti te mallkuar ose me sakte per faj te Ilirit.

-Ne qofte se ky operacion behet dua te jem edhe une i pranishem.- thote Aldo.

-Por nuk mundesh Aldo.- thote Mirjeta.

-Patjeter qe mundem une jam ne studime per mjekesi keshtu qe dua te jem i pranishem.- thote ai.

-Do duhet te marrim lejen e drejtorit pra, por gjithsesi shpresojne qe rezultatet e analizave te dalin mire.

Kaluan dy ore pritjeje dhe Mirjeta u kthye me pergjigjet e analizave.
Te gjithe u ngriten menjehere ne kembe duke shkuar afer saj.

-Atehere per fat te keq na duhet te bejme nje nderhyrje...- thote Mirjeta.

Aty babe e bir shikuan njeri-tjetrin te merzitur por nuk e ndanin bashke dhimbjen, krenaria nuk lejonte asnjerin prej tyre. Aldo u mbajt tek Fatjeta te ciles lotet i rridhnin si pikat e shiut ne nje dite vjeshte, kurse Arbeni u mbajt per murin. I kishte bere vendin vetes te mbahej per gjera te ftohta e jo te ndjente ngrohtesi madje kishte harruar ndjesine e ngrohtesise njerezore.