Epilog"Trishtim dhe Shprese

684 41 16
                                    

-Mami,i thuaj Danielit te mos me ngacmoje!-thote Ana.

-Daniel zemra mamit mos e ngacmo motren.-ia kthen Fatjeta.

-Cfare kane bukuroshat e mi?-thote Aldo duke u afruar afer femijeve te tij e pastaj i kap menjehere e i hedh ne uje.

-Baaaabiiiii jooooo!-bertasin ata teksa babai i tyre i zhyste ne uje.

-Aldo leri femijet mos bej me keq se ata.-i thote Fatjeta.

Pastaj Aldo i merr femijet i nxjerr nga uji dhe afrohen afer cadres ku po qendronte Fatjeta.

-Mamiii shiko cfare na beri babi!!!-thone te dy njezeri.

-Mire se do nderroheni tani,-ju thote Fatjeta duke qeshur.

-Mami ne do shkojme te luajme me Sinean,-thone ata.

Fatjeta pohon me koke dhe ata te dy largohen me vrap.

-Zemrat tona sa te mire jane apo jo e dashur?-e pyet Aldo duke e shikuar gjithe dashuri.

-Po,jane dy jetet tona!-ia kthen ajo.

-Eh si kalojne vitet!

Kthejne koken dhe ishte Albesa.

-Heyy ckemi!-dhe shikohet gezim ne syte e tyre.

-Ckemi!-pergjigjet ajo.

U ulen te tre dhe shikonin femijet si luanin.
Mbizoteronte nje qetesi ne mesin e te treve,nuk flisnin kishin ulur syte sikur te tre po mendonin te njejten gje,dhe ne fakt ashtu ishte.

-Kane kaluar gjashte vite qe atehere...-thote Albesa dhe ul koken e syte i mbushen me lot,me ata lot qe per gjashte vite me radhe e kishin shoqeruar.

-Albesa zemer te lutem mos u merzit!-i thote Fatjeta duke e perqafuar.

-Duhet te jesh e forte ashtu sic ke qene gjithe keto vite.-thote Aldo.

Prape qetesi,syte e tyre tanime ishin te fokusuar tek femijet qe luanin.

Kishin kohe pa bere pushime,keshtu qe kete vit kishin vendosur te shkonin ne Sarande se bashku me femijet.

***

Kishte ardhur mbremja,yjet shendrisnin ne qiell,era e lehte merrte me vete floket e saj por asaj nuk i bente pershtypje.Shikonte yjet driten qe ato perconin,ishin te mahnitshem.
Mes gjithe ketyre mendimeve nje ze e ndaloi rrjedhen e tyre.

-Mami!!!

-Po zemer!

-Pse me le vetem?

-Ti po luaje bukuroshja ime.

Ishin balle per balle,e dinte qe dicka nuk shkonte,e shikoi qe do e pyeste dicka.

-Mami!

-Po e vogla ime.

-Pse Danieli e Ana luajne me babin e tyre e une jo?
Ku eshte babi im mami?

Kjo pyetje ia keputi shpirtin,bota iu shemb perpara syve duke mos e lene as te mendoje se si te veproje.
Ishte kjo pyetje qe per shume kohe kishte menduar se cfare pergjigjeje t'i jepte tanime iu servir per te disaten here.

Trishtim dhe ShpreseDove le storie prendono vita. Scoprilo ora