LOVELY HABITS • THE LOVERBOY ERA

♥ lovely lx ♥

"Myz... sorry. 'Wag ka nang umiyak, please? Hindi ko na uulitin. Natuto na 'ko," sabi niya at hinawakan ang braso ko pero kusa akong nagpumiglas dahilan para makawala ako sa pagkakahawak niya. Tumakbo ako. Hindi ko alam kung bakit pero 'yon ang gusto ng mga paa ko. Ang lumayo. Ang tumakas.

"Myz... sa'n ka pupunta? Myz!" tawag niya sa 'kin habang tinatakbo ko ang dalampasigan. Pinupunasan ko ang luhang pumapatak hanggang sa maubos. Hindi ko na hinayaan pang maghalo ang luha ko sa tubig ng dagat; sinasalubong ang malamig na hangin hanggang sa alon na ang aking kalaban. Salungat na direksyon. Salungat sa alon. Habang lumalalim ang tinatakbo ko ay bumabagal ako; nahihirapan pero lumalaban pa rin sa alon na humahampas. Tulad ng nararamdaman ko ngayon, nahihirapan pero kailangang lumaban. Kailangan ko 'tong malampasan.

"I love you," ani Mule sa mahinahong boses, halos pabulong na 'yon kung tutuusin ngunit nabigkas pa rin niyang maigi. Nasundan niya ako at napigilan sa pagtakbo. Nakulong ako sa yakap niyang mahigpit habang ang kalahati ng katawan namin ay nakalubog sa tubig.

"Mule, I don't know how many times I told you that you're the only one I love. Will you fight until the end? With me?" sambit ko. Pinigilan ang sarili na muling lumuha. Umiyak man siguro ako ay wala nang mailalabas pa ang mata ko. Unti-unting naglalaho ang init at napapalitan na ng lamig. Maging ang init ng alak ay walang binatbat sa lamig ng tubig.

"I will," aniya at iniharap ako sa kanya. "We've been through a lot of hardships in our relationship but my heart remain its beat from the day that I met the person I'm living with until now. That is you, only you. So, I will never give up." He hugged me tighter as we remain standing under the sea though the waves continuously flow against us. Just like our relationship, we are still standing, fighting for what we're fighting and still believing to the only thing we will always fight for-- it's love.

"When I die, promise me that you will say that you love me, every day that you open your eyes in the morning. Say my name. Say that you love me." Hindi ko alam kung anong basehan ko kung ba't nasabi ko 'yon. This time, I decided to look at his eyes. And from there, I found my comfort.

"Is that what you want?" he asked as he rub his thumb on the both sides of my cheeks. He's just waiting for me to respond and I just observe his face. His soft black curly hair, his tantalizing eyes, his pointed nose and pink lips. Those little hair at the both side of his face crawling on his jawline.

"Yes." I just smiled. I lowered my gaze and slid it into his hairless rock-hard chest but he touched the lower part of my chin using his index and thumb finger. He gently raised it until our eyes meet again.

"I promise," he said. I smiled when I heard those two words from him. That's all I wanted to hear from him and that's what I want to hold on 'til the end.

He gently pressed his already wet lips to mine; slowly pushing and becoming aggressive. As the waves repeatedly strike our cold bodies the kiss became harder and more passionate. We just let our bodies driven by the waves until we reached the shore. And there, we've found the perfect place.

I lay down with him on my top. His hardness made me feel it on my thigh and I have no desire for anything at this time but him. As he inserted his thing into my womanhood, my only response was soft tender moans. He never stopped thrusting my hole until we were both tired, until we reached the climax.

We lay down our helpless body side by side above the fine sand of this sea. I felt the grains sticked to our bodies as we look up to the sky. Night had finally befallen us, wrapping the day in its dark blanket, filling the inky night sky with its specks of light. In the vast sky filled with enigmatic stellars. As broad as our love, spacious, far to be taken. There is more to go, far to go.

Sumasayad sa talampakan namin ang tubig mula sa dagat. Walang tao sa paligid, kaming dalawa lang at wala ng iba. Seems like this night is ours. Bumangon ako mula sa pagkakahiga. Naramdaman ko rin na bumangon si Mule.

"Myz..." Nilingon ko siya nang tawagin niya ang pangalan ko. Mas lalong pinalamig ng kanyang boses ang ginaw na nararamdaman ko. Hinintay ko siyang magsalita.

"Kung ako ang unang mamatay. Kagaya ng tanong mo sa 'kin kanina, magmamahal ka ba ng ibang lalaki?" seryosong tanong niya sa 'kin. Sa mga oras na 'to ay isang sagot lang ang pumasok sa isip ko.

"My answer is the same as yours," sagot ko.

Tumayo ako at tumakbo. Nang makalayo na ako ay tumingin ako kay Mule na nakatingin lang sa 'kin. Kahit walang ilaw ay sapat na ang liwanag ng buwan para makita ko ang ekspresyon ng mukha niya-- nagtataka, naguguluhan at nangungusap.

Nginitian ko siya at kinawayan para sundan niya ako. Kaagad sumilay ang ngiti sa labi niya. Tumayo siya at tumakbo papalapit sa 'kin. Inasahan ko nang maaabutan niya ako pero tumakbo pa rin ako. Nilusong ko ang tubig ng dagat at sinalubong ang malalakas na alon.

Kampante na ako ngayong yakap niya ako nang mahigpit. Kahit humampas man ang malakas na alon, hindi ako matatakot, hindi matutumba, hindi matitinag sa pagkakatayo dahil kasama ko ang taong pinili ko.

"Mule..." tawag ko sa ngalan niya. Magkahawak ang aming mga kamay. Nagtatama ang aming mga mata sa magkasalungat na direksyon.

"Sabi mo kanina, hindi lahat ng pinipili ay tama." Ngumiti lang siya at sumang-ayon sa sinabi ko. "Hindi ako naniniwala..." Bumuntong-hininga muna ako at yumuko bago itaas ang ulo para ipagpatuloy ang sasabihin.

"...dahil noong araw na pinili kita, sigurado akong pinili ko ang tama."

Nagyakap kami para damhin ang isa't isa. Hawak-kamay kaming sumisid sa ilalim ng tubig. Habang lumalalim ang gabi ay lumalalim din ang aming nilalangoy. Sinulit namin ang gabing para sa 'min. Makalipas ang ilang minuto ay tuluyan na kaming umahon sa dagat. Naglalakad habang magkahawak ang kamay patungo sa room namin para matulog na at magpahinga. Pagkatapos naming magbanlaw ay nahiga na kami at pinagitnaan ang anak naming mahimbing na natutulog.