the ugly duckling | jungkook

forty three

LÜTFEN BÖLÜM SONRASINDAKİ UYARIYI OKUYUN.

gecikme için çok üzgünüm.. 

yeterli oy geldiğinde bölüm yayınlanacak :) 

Olanları idrak etmekte hala zorlanıyordum. Yani son zamanlarda aramızda bir şeylerin değiştiğini hissetmemek imkansızdı fakat, böylesine bir durumda bana sevdiğini söylemesi? 

Onu ilk sevdiğim günlerde bunun olacağını bilseydim, hayatta inanmazdım. Yani, hayatın ikimizi bir araya getireceğine zerre kadar ihtimal vermiyorken, şimdi geldiğimiz durum beni şaşırtıyordu. 

Evden dışarıya çıktığımda kapıda gülümseyen bir Jungkook görmek beni şaşırtmıştı. 

'' Neden geldin? '' diye konuştum, evin kapısını kapatırken. '' Okulda da buluşabilirdik. '' 

Ben bunu söylerken yüzü düşmüştü, bunu hissedebiliyordum. Açıkçası yakınlaşmaya çalışan taraf oydu, çünkü benim utandığım için kendimi geriye çektiğimin farkındaydı.

'' Biz sevgiliyiz artık. '' diye konuştu, ciddiyetle eli elimi bulurken. '' Bunu biliyorsun, değil mi? '' 

Her zamankinin aksine okulda artık benimle yan yana oturmayı tercih eden Jungkook sayesinde gülümsememe engel olamıyordum fakat, sorun bizim etrafımızdaki insanlardı. Her defasında üzerimizde ters bakışlar, negatif yorumlar vardı. 

Daha doğrusu benim üzerimde. 

'' Anlaşılan uzun bir süre gözler bizim üzerimizde olacak. '' diye konuşurken alayla gülmeden edemiyordu Jungkook.

'' Ben alışığım. '' diye konuştuğumda eli teselli etmek istercesine ellerimi buldu. 

'' Normal şartlar altında zaten bana tepki gösteriliyordu bilirsin. Dış görünüş takıntısı. '' 

'' Yakınlarda ucube var millet, dikkat edin. '' diye bir ses yükseldi ortamdan, ben Jungkook ile konuşmaya devam ediyorken. '' Yalnız bu defa yanında bir fazlalık daha oluyor. '' 

'' O fazlalığın senin suratını dağıtmasını ister misin? '' derken bir ayağa kalkan Jungkook' u yerine oturtmaya çalışıyordum fakat ona sinen sinirin tarifi imkansızdı. 

'' Ne o, şimdi de yardıma muhtaç insanlara bakıcılık mı yapıyorsun Jeon Jungkook? '' diye yükselen ses bu defa iki sıra ötede oturan kızdan gelmişti. 

'' Jungkook lütfen bırak. '' derken zorla yerine oturtmaya çalışıyordum onu. 

'' Sineye mi çekmemi bekliyorsun Haneul? '' diye konuşurken bu defa sinirli gözleri bana çekilmişti. 

'' Hayır, onu kastetmiyorum fakat ben senden önce de duydum bu sözleri. Dışarıdan gelen seslere aldırış etmeyi kesmezsek hem mutsuz olacağız. '' 

O da daha fazla üstelemeyerek üzerindeki siniri atmaya çalıştı, ardından dudaklarımın kenarına dudaklarını değdirdikten sonra yerine oturdu, benimle birlikte.

'' Aslında, '' diye söze başladığında gözlerimi onun gözlerine diktim. '' Ben bu aşk itirafını daha önce de yapmıştım. '' diye konuştuğunda anlamak istercesine gözlerimi kısmıştım.

'' Nasıl yani? '' 

'' Sen uyuyordun. '' diye konuştu. '' Aslında o gün sen uyanıkken söylemeliydim ama, uyurken söylediğim için bir faydası olmadı. Sana seni sevdiğimi söyleyip seni öpmüştüm. '' dediğinde kendi kendime önce gülmüş, önüme dönmüştüm istemsizce.