CHAPTER 3
A/N:
After the rain there’s always a rainbow..
After the sunset, tomorrow sunrise awaits you..
-------
STELLA’S POV
“y-you look like him” gulat na gulat kong sabi
“huh?” tanong niya tapos bigla siyang ngumiti ng alanganin. Nakita kong may dimple siya sa dalawang pisngi.
nakahinga ako ng maluwag. Akala ko multo.
Hindi. Mali ako. Hindi siya si Lexter. Walang dimple si Lexter.
“w-wala.. I thought you’re my... friend.” Sabi ko.
Tumingin ako sa puntod ni lexter
'Babe akala ko ikaw na'
“ahh.. do I really look like him??” he said while smiling.
Bat ba siya smile ng smile??
“nah.. kinda.. but when you smile.. hindi na kayo magkamukha. Wala kasi siyang dimples” sabi ko.
“ahh.. sino dinadalaw mo dito?" bigla niyang pag-iiba ng usapan. Unti-unti na rin humina yung ulan
Yumuko ako para tignan yung puntod ni Lexter.
“m-my… boyfriend” sabi ko.
“oh I see” tipid niyang sagot. Mukhang nawalan siya ng sasabihin.
“ikaw?”
“my best friend” sabi niya ng nakangiti.
Bakit ang saya niya? As far as I know, kahit best friend mo ang mawala sobrang magdadamdam ka pa rin. Parang ako ngayon, I lost my best friend, my buddy and my lover.
“if you don’t mind.. gaano na siya katagal wala?” curious lang tlga ako.
“10 months” he said
I was shocked.
Ok.. 10 months pero nakakangiti na siya?? Samantalang ako. Hindi ako mapangiti. Ngayon nga lang ako nagkaroon nang mahabang conversation with a total stranger. Tapos 1 year akong nagggrieved. Samantalang siya.
Mukang ok na siya.. ng ganoon kabilis.
“hey.” Sabi niya. May sinasabi ata siya.
“are you saying something?”
“I said, If you want to have some coffee with me?” Then he smile again. Napatulala ako sa ngiti niya.
“s-sure I’ll just change my clothes..may spare clothes ako sa car. Tapos doon na lang ako sa coffee shop magpapalit”. Teka.. bakit ako pumayag?? siguro dahil nacucurious ako sa kanya
Inalalayan niya ko tumayo. Then nauna ako maglakad sa kanya.
Pero mali talaga ee.. lumingon ako sa likod ko then nakita ko siyang huminto din
“ahm..—“
“ hindi na pwede mag back- out.. you said yes a while ago. Magkakape lang naman tayo ” sabi niya
Paano niya nabasa iniisip ko?? may lahi ba siyang mind reader??
I sighed. He won “kay. Wait me here” sabi ko.
*****
Coffee shop
“by the way, Im Alexander Smith. You can call me Xander” sabi niya
BINABASA MO ANG
Looking Back (1&2) (COMPLETED)
Teen Fictionhindi humihinto ang buhay kapag may mga taong nawawala sayo.. just what other people say,"people come and people go".
