Looking Back (1&2) (COMPLETED)

CHAPTER 13 - RIVERS OF TEARS

CHAPTER 13 - RIVERS OF TEARS

A/N:

It's really painful when somebody left you..

binabalaan ko na kayo!!!!

Maikli lang itong chapter na ito :))

------------------------

*STELLA'S POV*

ang bilis ng mga pangyayari, pagdating namin sa hospital nung araw na yon.. wala na siya.. sabi ng mga doctor, 2 months pa daw.. pero nakakailang weeks pa lang siya.. buhay nga naman, hindi mo talaga masasabi kung hanggang kelan ka na lang..

andito kami ngayon sa batangas, kung saan nakatira mga magulang ni Stephanie.. they decided to cremate her.. hindi na rin pinatagal ng mga magulang niya ang burol ni Steph.. umabot lang ng isang araw, tapos nagdecide na sila ipacremate ito.. hindi daw nila kayang Makita yung anak nila sa loob ng kabaong..

family lang ni Steph at mga close friends lang niya ang kasama sa pagsasaboy ng ashes ni Steph sa dagat..

walang tigil kakaiyak ng mama niya sa nangyari kay Steph.. we never expect her sudden death..

si Enzo naman, simula ng mamatay si Steph, hindi pa siya nagsasalita.. pero tuwing titignan ko siya, hindi ko maiwasang hindi mapaiyak.. dahil kung gaano niya itinatago ang sakit, lumalabas pa rin ito sa expression ng mukha niya.. it must be really hard for him to endure this..

I know how it feels like, minsan na rin ako nawalan ng minamahal..

nanguna ang mga magulang ni Steph sa pagsasaboy ng abo niya sa dagat..

at nung time ko na, hindi ko maiwasang isipin yung mga alaala namin sa hospital nung nagkapatawaran kami..

“gusto ko humingi ng sorry bago mahuli sakin lahat.. ng dahil sakin, nasira ko relasyon niyo ni Zach.. at sa lahat ng nagawa ko.. sorry.. ito na ata kabayaran ng lahat ng kasamaan ko sa inyong dalawa.. I've been a bitch back then.. but now, I want to sincerely say sorry for being one.. you too deserve to be happy"

You deserve to be happy din Steph... salamat sayo

*END STELLA’S POV*

*ZACH’S POV*

It’s my turn to get some ashes... ngayon ko lang naramdaman to at sobrang ang bigat pala..

You’re the first girl I fell in love..

I know how sweet and loving you are..

I hope and I pray, that wherever you are, peace will envelope your soul..

Thank you Steph..

*END ZACH’S POV*

*ENZO’S POV*

Ako ang huling magpapalaya kay Steph ...

I’ve been there simula ng magkasakit siya hanggang huli.. akala siguro ng iba, malakas ako.. na kaya ko lahat..

Pero sa tuwing lumalaban si Steph sa sakit niya, sa tuwing makikita kong nasasaktan siya.. hindi ko maiwasang maramdaman ang dobleng sakit na pumapaloob sa sistema ko..

Wala akong hinangad kundi ang mapabuti ang lagay niya, pero hindi ako makagawa ng paraan para gumaling siya..

She really fought hard.. She really finished her race.. and I’m happy na nandun ako sa tabi niya..

You’re free from the pain of this world my love, I hope that you’re at peace now. I will always love you and keep you in my heart...

I will surely miss those carefree smiles that curve your lips..

Those laughters that serves as music to my ears..

And your sweet gestures, you shared to me..

At least, you made me feel that I’m part of your life...

Thank you for all those memories..

“goodbye and I love you”

Isinaboy ko na sa tubig ang mga abo niya..

Serenity, peace surrounds the whole place... the sky is so clear telling us that life never stop when somebody left...

*END ENZO’S POV*

----------------------

A/N:

Sana po, kahit wala na si Steph may mga natutunan pa rin tayo sa character niya.. Kahit naging ganun siya, sa huli, forgiveness pa rin ang magpapalaya satin sa mga dinadala nating hinanakit..

When you forgive, you will feel free.. and when you feel free, you will have peace.. :))

 DONT FORGET TO LIKE US ON FB FACEBOOK.COM/OFFICIALLOOKINGBACK

lahat ng updates natin nasa page ah:))

Follow me  ON TWITTER. @20MISSYMARY

ADD ME ON FB. MISSYMARY_20@YAHOO.COM

VOTE-COMMENT-SHARE-BE A FAN

MISSYMARY