Looking Back (1&2) (COMPLETED)

CHAPTER 6 - LET GO

CHAPTER 6 - LET GO

umiiigasssh!! ahahahaha

SA MGA NAGREREQUEST PATAYIN KO NA DAW SI STEPH.. AHAHAHA KAYO TALAGA ALAM KONG MASAMA ANG PAPEL NIYA SA STORYA.. PERO HER ROLE DEFINES A LOT :)) MALALAMAN NIYO DIN KUNG BAKIT... SABI NGA NI BIG BROTHER, "SA TAKDANG PANAHON"

ENJOY THIS FREAKING CHAPTER :))

****************************

*ZACH'S POV*

I threw my last shot...then laid down in the floor as my sweat dripped down all over my body.. I decided to go straight at the gym as I woke up a while ago.. it's already 7 in the morning..

this is my way of releasing  stress and tension that covers my whole system.. it was so fvcking damn good to feel this way again.. yeah.. that's the right term for that.. after all the pressures and problems.. I need to breathe..

hindi rin ako makakuha ng isang matinong tulog sa gabi dahil sa pag-iisip kay Stella at sa sitwasyon nila nung JJ na yon.. damn! kung hindi lang kaibigan, matagal ko na sinapak sa pagiging malapit nila ni Stella..

idagdag pa ang kargo-konsensya kong sitwasyon ni Steph ngayon na siyang nagiging dahilan kung bakit hindi pa ko makagawa ng aksyon kay Stella.. and the hell!! another thing is my training... kelangan ko din seryosohin yun..

why do I feel so loaded..??

dahil sa dinami dami ng kargo ko sa balikat ko, kelangan ko isakripisyo ang isang bagay.. ilang beses ko pinag-isipan ito..

sinipat ko ulit yung orasan ko.. "ang tagal naman ng mga yon" I hate late people..time is so precious to me...

after 10 minutes sunod-sunod na din silang dumating...

"yow captain may training tayo ng ganito kaaaga??" Ray

ibinaba niya yung bag niya sa bench then tumabi sakin.. di ko muna siya sinagot..

"nakakamiss din magtraining ng ganito kaaga" Lee

nag-umpisa na siyang magstretching...

umupo na rin sa lapag yung iba pang players... bigla naman dumating si coach..

"assemble guys.. I have an annoucement for you" coach

tumingin muna siya sakin bago nagsalita... nagdikit dikit naman kami...

"I know this will be hard sating lahat but  Zach resign for being a team captain" dire-diretsong sabi ni coach..

"whaat??!" Ray and Lee..

I never expect those gasping sound from them.. tumayo ako at lumapit kay coach

tinignan ko silang lahat.. mga nakatulalang mukha ang nakatingin sakin..

"sorry guys, I have to this.. sa dami ng hinahawakan kong responsibility ngayon.. kailangan kong i-give up ang isa sa mga ito.. mahirap din sakin itong desisyon na to.. damn.. but I have to.. I will surely miss playing with you guys.. I was born to play basketball and all of you as well.. but I need to face this.. I know your new team captain will be great.. so cheer up.. para kayong mga bading niyan" I smirked.

they all grin at me..

"So I think si coach na dapat ang magsabi sa inyo kung sino yon" naglakad na ko ulit pabalik sa kanila pero hindi na ko naupo.. tumayo na lang ako sa gilid at pinakinggan ang sasabihin ni coach

"your new team captain will be..Lee" coach.. tinignan niya si Lee at pinapalapit..

No doubt, I knew it would be Lee.. sa kanilang dalwa ng kambal niya.. mas maasahan si Lee, I’m not saying na hindi maasahan si Ray.. maikli lang kasi ang pasensya ni Ray minsan lalo na kapag napipikon siya ng mga kalaban namin sa game.. dahil don nawawala siya sa focus and rational thinking. Nagiging bara-bara laro niya.. many times na nangyayari yun.. pero si Lee.. he always composed himself, and think for another plan.. katulong ko din siyang bumuo ng second plan lalo na kapag hindi nag-wowork ang unang plano namin sa loob ng court..magaling si Ray mag-execute ng mga plano.. at magaling naman bumuo ng plano si Lee.. kapag nasa loob ng court ang dalwa..they will make a brother’s tandem that no one could defeat...  I know, coach made the right decision..