All of Me

Chapter 10

"Daniel, say something. Magalit ka sa akin dahil di ko agad sinabi sayo." Nag-aalalang sabi ni Kathryn. Nasa park sila ngayon, in her usual spot. Dito sya dinala ni Daniel mula sa reception. Ang sakit sakit ng paa nya dahil sa pagkakahila nito sa kanya. Pero mas nagaalala sya sa kasama para isipin pa ang sakit ng paa nya.

Napakatahimik ni Daniel simula nung umalis sila sa greenhouse. Walang emosyon ang mukha nito. Inexpect nyang makikitain nya ito ng anger and despair pero he was just so silent. Na para bang walang nangyari.

Huminga ng malalim si Daniel. "Naaalala mo ba nung pinaghintay kita 10 years ago?" Biglang tanong nito sa kanya.

"Daniel."

Halatang iniiwasan nito ang topic. Hindi sya makapaniwalang nagiging duwag si Daniel.

"Gusto kong sabihing I'm sorry. Hindi ko alam bakit ko yun nagawa sayo. Siguro talagang nawala lang sa isip ko. Ngayong naalala ko yun hiyang hiya ako sa sarili ko." He chuckled without humor. "Nang makauwi kami noon tinanong ko agad si Manang Thelma kung nasaan ka, pero parang nagulat sya sa tanong ko. At sinabi nyang umalis ka na papuntang New York. Doon ko lang naalala na dapat pala ay magkikita tayo the day bago ka umalis. I felt so guilty. Pero sabi ko sa sarili ko, babawi ako sayo pagbalik mo. But it took you 10 years bago bumalik and instead of making it up to you pinagbintangan kitang nakikipagrelasyon sa may asawa."

"Daniel, wag mong ibahin ang usapan." Frustrated na sabi nya dito.

"I want to tell you that I'm sorry for that, Kath. Gusto ko sabihin mo sa kin bakit mo gustong makipagkita sa kin that night." Sabi ni Daniel nang binabalewala ang sinabi nya.

She sighed in defeat. "Gusto ko lang magpaalam at magconfess na crush kita." Nahihiyang kwento nya.

Napangiti si Daniel and it somehow reached his eyes. "Talaga? Sige nga, kwentuhan mo pa ako." Tukso pa nito sa kanya.

Namula ang pisngi nya pero ngumiti din sta pabalik dito. "May gusto talaga ako sayo dati. Naisip ko pa nga na baka mahal na kita..." Kung ang mga confessions nya ang makakapagpagaan ng nararamdaman ni Daniel, then so be it.

"Ngayon lalo akong nagsisisi na hindi ako dumating nung gabing yun."

She turned red.

"Dati pa yun. I was young and foolish."

"Sana ikaw na lang ang minahal ko at hindi ang kapatid mo." His voice cracked.

Hinawakan nya ang kamay ni Daniel at pinisil iyon.

"Hindi ko pa din alam how you got over Enrique. Ganito pala ang pakiramdam nun. I wish I can be as tough as you." Nakayukong sabi ni Daniel. "Sobrang sakit." He said in a broken voice. "Sa sobrang sakit, I dont even have the strength to react violently. Gusto kong patayin ang kapatid mo for doing this to me. I want to kill them both with my bare hands but I was so weak."

Sigurado si Kathryn na umiiyak na si Daniel sa mga oras na iyon.

"I feel so wretched inside, Kath. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko maintindihan kung paanong nagtapos sa ganito ang isang relasyong tumagal ng sampung taon. Hindi ko alam kung anong nagawa ko to deserve this. Lahat ginawa ko para sa kanya. I devoted myself to her. Bakit nya nagawa sa akin ito?"

She gently cupped his face and brushed his tears away.

"May mga bagay sa buhay na hindi talaga natin nacocontrol." Panimula ni Kathryn. "We usually ask why, but sometimes hindi naman natin nakukuha ang sagot. Ang ginawa lang naman natin ay nagmahal and we dont deserve this. Hindi naman mawawala ang sakit, pero matutunan mo din how to cope with the pain. Sa tingin mo ba ganun ako kadaling naka-getover nung nangyari sa akin ito? Hindi mo alam kung gaano ako kagalit nung nalaman kong nagmamahalan sina Enrique at Mara behind my back. Kinaladkad ko ang kapatid mo palabas ng bahay ko. Pinilit ko si Enrique na ituloy namin ang relasyon namin kahit pa hindi na nya ako mahal. Pero hindi man lang iyon nagtagal ng isang linggo. Mas masakit sa akin na makitang devastated sya dahil nawala sa kanya si Mara. Healing is not easy, it takes time. Wag mo madaliin, it will happen step by step."

Hinalikan ni Daniel ang palad ni Kathryn at niyakap ito. "Make me forget." Pagmamakaawa ng binata. "Gusto kong makalimot. Tulungan mo ako please." Then his lips captured hers in a hungry kiss.

She closed her eyes and responded to his kisses. If this could make him forget even for a while, she'll gladly do it for him. Kahit pa ginagamit lang sya nito

"Hindi ko alam why I feel okay kapag kasama kita." He said after a while.

She nipped one corner of his lips. He groaned in pure pleasure. Nababaliw na siguro sya kaya't pumayag syang gawin ito para kay Daniel, pero saka na nya iisipin iyon. She wants to savor this moment. Pinangarap nya ito simula baga pa lang sya. Daniel kissing her like how a man should.

She sighed in his mouth. His kisses felt good. She never felt like this in Jerome's and Enrique's kisses.

__________

"Kung alam ko lang na mangyayari to, hindi na sana kita dinala sa greenhouse." Sabi ni Daniel habang iniinom ang natitirang brandy sa baso nya. Inabot nito ang bote at nilagyan uli ang mga baso nila. He smiled bitterly habang ginagawa iyon.

Naroon sila sa condo ng binata at umiinom. Hindi sya maiwanan ni Kathryn sa ganoong kalagayan. Siguradong magpapakalunod ito sa alak. At nasasaktan sya pag nakikita nya itong nagkakaganito.

" I expected this day to be my happiest day ever." Patuloy ni Daniel.

"Sorry dahil hindi ko kaagad sinabi sayo." Mahinang sabi ni Kathryn.

"Ako dapat ang magsorry. Hindi ko alam kung anong mangyayari sayo ngayon at ang masasabi ko lang ay I'm so sorry."

"I'll cross the bridge when I get there." Bahagya syang ngumiti kay Daniel. "Maswerte ka pa rin, Daniel. You only failed one relationship, I failed two."

"I admire you for that. Dati akala ko weak ka, mali pala ako. You are the toughest woman I know. Hindi ko nga alam paano ka nakapagmove on knowing na magisa ka lang sa New York."

"Meron naman akong mga kaibigang nagpapasaya sa akin. I am here for you, kaibigan mo ako. I can cheer you up kung gusto mo. You can always lean on me. Alam ko kung gaano kahirap ang pinagdadaanan mo, Daniel."

"Ayaw kitang maging kaibigan ngayon, Kath." Sabi ni Daniel at hinila ang dalaga papalapit sa kanya. "A friend doesnt think of kissing his friend senseless. And I want to so more than kissing pero ayokong isipin mong ginagamit kita ng sobra. I've used you enough." Malambing na hinaplos ng binata ang pisngi ni Kathryn. "Maniniwala ka ba kung sasabihin kong may kakaiba akong naramdaman nung unang beses na hinalikan mo ako sa lips?"

Tiningnan ni Kathryn ang mga mata nito and she saw admiration. Matagal na nyang pinangarap na makita iyon at gustong sumabog ng puso nya sa saya. It's a dream come true.

He angled his face and captured her lips with his in a gentle and hungry kiss. She willingly submitted herself to him.

At isang realization ang ikinagulat at ikinasaya nya. Ang 16 years old na Kathryn na nagmahal kay Daniel ay nagbalik na. Siguro nga ay hindi naman talaga sya tumigil sa pagmamahal dito. Tinago nya lang ang feeling na iyon sa puso nya at iningatan all these years.

Alam naman ni Kathryn na hindi sya mahal ni Daniel pero wala syang pakialam. At least ay willing naman ang binata na kalimutan si Julia. Siguro balang araw ay mamahalin din sya nito. Maybe someday he'll give her a piece of his love. Kuntento na sya doon. Sapat na iyon para sa kanya.

He let go of her lips and looked straight in her eyes. Questions and passion were clearly written in his eyes. And she perfectly understand what he wants.

She nodded without thinking.

She'll take the consequences later.

She loves him and she wants him.

That all that matters.

He smiled and carried her to his bedroom.

__________