Troublemaker

Hoofdstuk 14

Ik word wakker gemaakt door Liv die een glas water in mijn gezicht kiept. Wat heeft iedereen toch met water op mij gooien?!

"Liv! Wat is er mis met jou?!" Roep ik.

"Veel maar dat is niet je grootste zorg hoor." En ze geeft me een knipoog.
"Maak je nu maar klaar, we hebben nog 10 minuten voor het ontbijt." Zegt ze opdringerig.

"Dus zoals altijd." Zeg ik daarop. Liv kijkt me nu met een verwarde blik aan.
"Ik ben toch elke ochtend zo laat dus niet echt speciaal." Zeg ik al lachend en ze rolt met haar ogen.

Na 10 minuten ben ik klaar en gaan we naar de eetzaal. Ik heb vannacht gedroomd over wat er met me is gebeurt tijdens het onderzoek. Ik weet nog steeds niet alles maar ik weet dat er iemand was die tegen me sprak via een soort apparaat.

Ik pak een broodje en yoghurt en ga zitten zoals gewoonlijk. Zoals altijd zit ik rechts van Liv, schuin over Tom en recht tegenover Sean die me een speelse lach toewerpt.

Dezelfde vrouw als een paar dagen geleden gaat weer op een verhoogde staan en brengt weer een mededeling.

"Beste leerlingen, directeur Bond heeft een mededeling voor jullie gelieve aandachtig te luisteren."

Dan hoor ik een luide piep door boxen die doorheen heel de refter staan. Vervolgens hoor ik een stem uit de boxen komen.

Direct krijg ik een flashback van toen er een stem tijdens het onderzoek tegen me sprak via het apparaat. Ik krijg hetzelfde gevoel. Waarom spreekt die niet rechtstreeks tegen ons?

En die stem... Het is dezelfde stem als bij het onderzoek! Het was de directeur! Maar waarom? Ik wil antwoorden!

Ik moet te weten komen wat er aan de hand is met deze school. Misschien moet ik alles maar is opschrijven, alles even op een rijtje zetten.

Na de saaie uitleg waar ik niet eens naar heb geluisterd eet ik verder.

"Dus wat gaan jullie pakken?" Vraagt Liv.

"Uuh wat?" Vraag ik verward.

"Je hebt niet geluisterd he?"

"Nope." En het boeit me ook niets, maar toch ben ik nieuwsgierig.

"We moeten allemaal een opstel schrijven over een voorwerp dat een speciale betekenis heeft voor ons en waarom. Je moet duidelijk je mening beargumenteren." Legt Liv uit.

_______________

Eindelijk zijn de lessen gedaan. Ik zit nu rustig op mijn kamer en ben alles aan het opschrijven. Ik ben aan het denken en staar terwijl naar een munt in mijn kamer. Wanneer ik er niet uit kom fixeer ik me naar wat ik zit te staren.

Het zijn tekens op de rand van mijn bed. Het is nogal speciaal en ik heb het nog nooit eerder opgemerkt.

"Wat is dat." Vraag ik aan Liv die op haar bed zit en in een meidenblad zit te kijken. Ik wijs naar de gegraveerde tekens op mijn bed.

"Ow dat is gewoon een experimentje van mij. We waren bezig met xylografie tijdens de lessen en ik had inspiratie. Het is van een paar jaar geleden, ik kreeg er natuurlijk wel straf voor." Legt ze uit en ze trekt haar schouders op.

Oké even dacht ik dat dat ook al iets te betekenen zou hebben maar dat is dus niets. Alleen maar Liv die weer raar deed. Verbaasd me niets dat ze dat heeft gedaan.

"Ik ga even naar Tom he." Zegt ze opeens blij. Ze doet de deur open.

"Je mag daar toch niet komen?" Zeg ik terwijl ik me nog steeds op mijn blad concentreer.