Hoofdstuk 40

228 8 0
                                    

Hallo.
Succes me schrijve :)

Elke keer als het mijn beurt is vind ik zo'n dingen of een hele brief... Ik ga eens beginnen met ze te laten staan... X

Seans POV
——————

Ik kijk Gally aan. Ik heb hier geen zin in. Die afgelikte wenkbrauw is het niet eens waart. Ik ga me nu echt niet met hem bezig houden, Liv is nu belangrijker. Ook al zou ik hem nu graag met die vliegenmepper die naast hem ligt slaan.

Ik ga zover weg zitten als ik maar kan en negeer hem. Ik zie zijn blik op mij branden. Ik vind het irritant en smijt hem een vuile blik terug.

Maar als ik zijn gezicht zie, zie ik dat hij niet boos kijkt of niet vuil. Het lijkt wel of hij verdrietig is, met spijt in zijn ogen. Maar waarom? Wat heeft die gast gedaan?!

Het gedacht maakt me al woedend, maar ik probeer mezelf te kalmeren en negeer hem gewoon terug.

Na nog een tijdje te wachten hoor ik ze eindelijk de kamer uit komen en is het mijn beurt. Maar als ik op kijk zie ik alleen maar Milayda.

"Waar is Tom?" Vraag ik.

"Die kreeg ik niet mee. Laat hem maar, ik denk niet dat we hem wegkrijgen." Zegt ze en ze ziet er heel erg aangedaan uit. Alsof ze net heeft geweend, wat waarschijnlijk ook zo was.

Ik knik en sta dan recht en omhels haar. Ze pakt me stevig vasts en ik hoor haar snikken.

"Ze ziet er zo levenloos uit, ik kon niet eens naar haar kijken, Sean. Ze is altijd zo enthousiast en blij. En als je haar daar zo ziet liggen, dan voel je gewoon al het geluk uit je gezogen worden."

Ik druk haar nog steviger tegen mij aan en laat dan terug ruimte tussen ons. Ik kijk haar aan en veeg een traan van haar wang.

Het is nu pas dat ik echt besef wat er hier allemaal aan de hand is. Dat het echt is. Ik doe mijn armen weer rond haar en druk haar tegen mijn borstkas aan en ze legt haar hoofd tegen mijn nek zodat ik mijn kin op haar hoofd kan laten rusten.

Zo blijven we nog even staan maar dan besef ik dat Tom daar alleen binnen is en dat dat niet zo slim is. Ik laat haar los en zeg haar dat ik naar binnen ga, naar Tom.

Voor ik binnen ga geef ik Gally nog een laatste waarschuwende blik. Ik denk dat hij wel begrijpt dat hij Milayda met rust moet laten.

Als ik de deur binnen ga zie ik een gordijn, ik ga achter het gordijn en zie inderdaad daar Liv liggen. Precies zoals Milayda het omschreven had. Op de rand van het bed zit Tom.

Wanneer Tom me opmerkt draait hij zich naar me toe, en ook bij hem zie ik tranen.

Na een tijdje bij Liv te zijn vind ik dat het genoeg is. Ik zie Tom met de seconde gekker worden. Hij moet hier weg.

"Tom, ik denk dat het beter is dat je gaat. Ik blijf wel bij haar als Gally komt." Stel ik hem voor. Nou eerder als een bevel.

"Ik blijf." Zegt hij droog. Ik zie haat in zijn ogen, zo heb ik hem nog nooit gezien. Als hij hier nog lang blijft, kijkende hoe Liv daar ligt, dan stort hij helemaal in.

"Je gaat." Zeg ik terug. Ik laat het niet toe dat hij zichzelf helemaal kapot gaat maken. Hij steekt nu al de schuld op hem.

Ik pak hem en geef hem een knuffel. Ja ook jongens doen dat om elkaar te steunen. Ik laat hem vervolgens terug los en zie dat zijn ogen terug alleen maar verdrietig staan. Vervolgens stap ik met hem mee naar de deur.

"Hey kloefklapper, je kan binnen komen." Zeg ik richting Gally.

Volgens mijn verbazing stapt hij gewoon rustig richting mij zonder me ook maar een blik te geven om hoe ik hem noemde.

Ik weet niet wat deze gast heeft gedaan, maar er is iets aan dit alles dat zijn schuld is. Anders zou hij dit nooit doen voor Liv. Hij voelt zich schuldig en hij gaat niet 1 keer tegen me in...

We zijn bij Liv en wanneer Gally haar ziet staat hij stil. Hij stapt traag naar haar toe en weet niets te zeggen. Tot nu...

"Mag... mag ik... even alleen zijn, met haar?" Het is eerder als een hint bedoelt dat ik weg moet dan een voorstel.

"Nee. Ik laat jou hier niet alleen met haar. Ik vertrouw je nog steeds voor geen meter."

"Ach kom op, alsof ik haar nu iets ga aandoen. Wat denk je dat ik ga doen? Haar machine die haar in leven houdt uit zetten?" Ik merk dat hij nu wel boos is.

Ook al vertrouw ik hem nog steeds niet, ik laat hem toch alleen. Hij zal inderdaad niets doen nu.

Ik ga achter het gordijn, maar omdat ik hem nog steeds niet vertrouw, ga ik de deur niet uit. In plaats daarvan doe ik alsof en stap wel naar de deur, doe hem vervolgens open, doe dan teken naar Tom en Milayda dat ze moeten komen, en sluit de deur dan weer met hun die naast me staan.

Ik doe teken dat ze stil moeten zijn en wijs dan naar mijn oor als teken dat ze moet luisteren.

"Ik weet niet wat ik moet zeggen, Liv." Horen we Gally beginnen. "Ik weet dat je me kan horen, tenminste dat hoop ik, maar ik wil zeggen dat het me enorm spijt. Het spijt me, Liv. Het spijt me heel erg. Het was niet mijn bedoeling geweest dat jij hier zou liggen en dat die brand er zou zijn. Sorry, het spijt me." En hij blijft zich maar excuseren.

Opeens wordt de deur open gedaan en zien we directeur Bond er staan.

"Wat doen jullie hier met 3, er mochten maar 2 tegelijk." Zegt hij. Dan komt Gally ook en hij ziet eruit alsof hij heel hard geschrokken is. Wat hij ook is want hij weet dat we het allemaal hebben gehoord.

"Stonden jullie hem af te luisteren?" Vraagt Bond die duidelijk snel door heeft wat hier aan de hand is.

"Ja en we weten nu ook dat hij die brand heeft gesticht." Zeg ik.

"Jij!" Hoor ik Tom roepen en opeens loopt hij naar Gally toe en grijpt naar de gast zijn keel.

Ik bevries wanneer ik het zie gebeuren. Het is alsof al het menselijke weg is uit Tom. Hij is echt gek aan het worden.

"Het is jou schuld!!" Hoor ik Tom roepen. En ik zie Gally zich proberen los te maken en naar adem te happen terwijl Tom hem probeert te wurgen.

Ik weet niet wat ik moet doen, het is alsof ik niet meer kan bewegen. Tom is zijn verstand aan het verliezen en ik weet niet wat allemaal te doen...

~L 15/08/18
Beetje heftig maar ja... en Kben weeral het woordje vergeten.. pfff... oké klaar! En Kheb men best gedaan het spannend achter te laten, Kwas eigelijk van plan da later ging gebeuren ma dan zou ik een te lang hoofdstuk krijgen... dus tis een beetje anders dan ik wou maar khoop da ge er iets van kunt maken. U woordje is 'handschoen'. Enjoy!
Bye llama, i love you♥️
Always🔮

Voldemorts openingszin:
Be my horcrux.

TroublemakerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu