Troublemaker

Hoofdstuk 32

"Ik ken haar het langste, ik ga." Zeg ik en loop dan naar de deur. Dan word ik tegengehouden door Gally.

"Door jou ligt ze hier dus ik denk dat het beter is als ik ga." Zegt hij.

"Ze is mijn beste vriendin, dus ik ga!" Roept iemand en dan zie ik dat het Liv was en ze duwt Gally en mij aan de kant en gaat binnen.

"Oké, ik wou net zeggen dat na de ene de ander wel even binnen kon maar dan is het nu nog steeds 1 van jullie. Ik kom straks terug, zorg dat jullie dan hebben beslist wie er gaat." Zegt de verpleger.

"Simpel, ik ga." Zegt Gally en de verpleger is al weg.

"Nee, wat denk je niet."

"Gast, denk eens effe na. Ze denkt dat jij de slechte bent he. Wat denk je dat ze zal doen als ze jou ziet? Het gaat alleen nog maar erger worden." Zegt hij op een toon zodat het lijkt dat ik dom ben.

Ik kijk hem boos aan maar loop dan de deur uit om naar mijn kamer te gaan. Niet te geloven...

Milayda's POV
—————————

Liv gaat terug de deur uit en dan zie ik Gally binnenkomen. Liv vertrouwt hem niet maar hij zorgt zo goed voor me.

Ik voel me nog steeds wat slapjes, maar ik kan wel al rechtop zitten. Hij komt met een lieve glimlach naar me toe gelopen en gaat op de rand van het bed zitten.

"Ik dacht dat je weg was." Zeg ik hem.

"Voor jou zou ik uren wachten."

"Dankje, dat je zo lief bent en voor me zorgt. En dat je er voor me bent en me beschermd. Normaal deed Sean dat altijd maar ik heb me in hem vergist, blijkbaar."

"Stop met aan hem te denken, je bent beter af zonder hem. Je hebt nu mij." Zegt hij en dan brengt hij zijn hoofd dichter naar dat van mij. "Ik vind je leuk, Milayda."

En dan kust hij me. Zijn lippen komen zacht tegen de mijne en hij brengt zijn hand naar mijn kaak. De kaak die Sean sloeg...

Dat doet me dan weer denken aan toen Sean en ik kusten. Bij hem voelde het zo goed, vol passie. Bij Gally is het zacht maar toch anders.

Hij merkt dat er iets is want hij trekt zich terug en fronst zijn wenkbrauwen. Hij kijkt me diep aan, waar ik niet tegen kan dus wend ik mijn blik af.

Hij pakt met zijn hand mijn kin en draait mijn hoofd terug zodat ik hem wel moet aankijken.

"Wat is er?" Vraagt hij.

"Niets, ik moest gewoon even aan Sean denken." Zeg ik eerlijk.

"Stop met aan die jongen te denken. Je hebt mij nu, maak je geen zorgen."

"Gally, wat betekend dit nu voor ons?" Ja ik weet het, ik ben een sukkel...

"Dit betekend dat ik jou nu schatje kan noemen zonder een pak slaag van je te krijgen." Zegt hij met een lach.

"Dus..." Hij onderbreek me.

"Ja Milayda. Hahaha, we zijn samen. Je bent hier niet zo goed in he?"

"Nope, ik ben een ramp."

"Maar dat vind ik schattig." Zegt hij en geeft me een knipoog.

Dan komt de verpleger binnen en Gally moet even naar buiten maar ik mag zo al weer verder met mijn dagelijkse routine.

____________________

Het is al de volgende ochtend en ik heb voor het eerst weer goed kunnen slapen. Ik kan niet zeggen dat ik echt al verliefd ben op Gally maar ik vind hem wel leuk en denk wel dat ik gevoelens heb.

Ik ga naar de refter en zoals altijd ben ik de laatste. Ik ga naar binnen en iedereen zit al aan de tafels. Toch zie ik Gally niet dus ga maar naast Liv zitten.

En omdat Sean me nu niet meer boeit ga ik op mijn gebruikelijke plaats over hem en naast Liv zitten. Ik heb Gally nu.

"Hey." Zeg ik blij omdat ik aan Gally moest denken.

"Hey." Zegt Liv. "Het wordt zo te zien de gewoonte dat jij vrolijk bent. Dat is goed, als het maar niet om Gally is." Zegt ze verder en ik kijk naar beneden.

Sean laat een zucht van ongeloof horen als hij doorheeft dat het dus wel om Gally is. Ik weet niet waarom maar ik vind die jongen nog steeds leuk. Na alles krijg ik toch nog steeds kriebels in mijn buik.

Dan zie ik opeens iemand een bord met eten voor me zetten. Dezelfde persoon komt recht van me zitten en geeft me een kusje op mijn wang.

Gally. Hij heeft ontbijt voor me gemaakt, daarom was hij er nog niet...

"Hey schatje." Zegt hij en hij trekt zijn wenkbrauwen op. Ik heb door wat hij bedoelt als ik denk aan wat we gisteren zeiden over het 'schatje' genoemd worden.

"Ik kan je nog steeds slaan hoor." Zeg ik al lachend.

"Je gaat je vriendje toch niet slaan?" Zegt hij met een pruillipje en ik zie hem dan uitdagend naar Sean kijken.

Natuurlijk, mannen. Was te verwachten. Ik voel een storm aankomen... Met hevige wind, een tornado.

"Je wat?!" Hoor ik Liv roepen.

"Oké gast nu ben ik klaar met je." Zegt Sean furieus en staat agressief recht en loopt naar de andere kant van de tafel en slaat Gally.

Gally begint hem terug te slaan en zo herhaalt de geschiedenis zich.

Ik probeer hun weer uit elkaar te halen maar dat lukt niet.

"Stop!" Roep ik. "Stop!" Roep ik nog eens. En nog eens...

"Gally!" Roep ik dan en nu stapt hij weg van Sean en kijkt me aan met een blauwoog. Ik zie zijn blauwoog en krijg er tranen van in mijn ogen.

Hij komt naar me toe en omhelst me. Hij blijft 'sorry' zeggen. "Het spijt me, het spijt me echt. Sorry." Zegt hij.

Ik zie Sean bezorgd naar me kijken maar zie dan de woede in zijn ogen terug komen.

Ik zie hem boos wegstormen en kan het niet meer aan. Ik storm achter hem aan. Ik moet het weten, ik moet weten waarom hij dit doet. Ik kan er gewoon niet bijkomen.

Gally wordt tegen gehouden door Liv en Tom. En ik houd Sean tegen in de gang. Ik kijk nu recht in zijn ogen die vochtig zijn.

Hij zegt iets. Die paar woorden komen zo diep tot me dat ik ervan moet wenen.

~L 11/08/18
Oké, ik wou 10 schrijven maar we zijn al de 11de. En welke woorden zou hij zeggen. Misschien 'I love you' Hahah nee verzin maar. Kwou u ook zo een leuk einde geven Hahah. U woord is 'afgevallen' idk misschien krijgt ze depressie en wilt ni meer eten... verzin maar, en geef me maar inspiratie😝
Bye llama, i love you♥️
Always🔮

In u vorige hoofdstuk zei ge da ik 'ugly' was.. But wait, my father will hear about this!