Mercy | MYG

Bölüm 9

Keyifli Okumalar 🎶

Yorum ve vote atmayı unutmayın ❤️

Jimin'in Anlatımından;

Ah! Niye uyuyamadığımı anlamasam da garip bir şekilde dün hiç uyumamıştım. Durmadan aklıma Min Hee gelip durmuştu.

Şu anda da Jungkook'a ayarlanan maç için spor salonuna gelmiştik. Ne işim var burda ya uykum var benim!

Jin Hyung ve Jungkook idman yaparken, Taehyung ve ben spor aletlerine yatmayı tercih etmiştik. Normalde bende spor yapardım ama garip bir şekilde kendimi olmamam gereken yerdeymişim ama nerede olmam gerektiğimi bilmiyormuşum gibi hissediyordum.

Dün Min Hee'yi eve götürürken yolda yorulmuş olacak ki uyuya kalmıştı ve ben evine geldiğimiz halde uyandırmaya kıyamamıştım.

Neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyorum ama onu yaklaşık 10 dakika izledikten sonra kendiliğinden uyanmıştı. Uyandığın da hızla kafamı başka tarafa çevirmiştim ama onu izlediğimi anlayıp anlamadığını bilmiyordum.

Belki de dün yakalandım mı? Ya da yakalanmamış olmamdan daha çok neden onu uyurken izlemiştim diye düşünmekten uyuyamamıştım.

Çünkü beni yanlış anlamasını istemem. Ondan hoşlandığımı falan düşünsün de istemem. Evet...evet kesin bunları düşünmesini istemediğim için uyuyamamıştım.

Bedenimi Taehyung'a doğru döndüm. Düz bir şekilde spor minderinde yatmış uyukluyordu. Buna hiç şaşırmamıştım. Çünkü o maçlar haricinde asla spor yapmazdı. Yani şu karşımdaki duruma çok şahit olmuştum.

Birden bire ''Taehyung kolun nasıl?'' diye bağırdığımda yerinden aniden sıçramış gözlerini açmış şaşkın bir şekilde o da bana dönmüştü.

Dediğimi anlamamış olacak ki boş gözlerle bana bakıyordu. "Diyorum ki Taehyung'cum kolun nasıl? " diye soru mu tekrar ettim.

''Çok iyi bak.'' kolundaki yarayı göstermek için tişörtünün kolunu yukarı sığırmıştı. Neredeyse tamamen kapanmış yaranın iyi olduğunu üzerinde hiç sargı bezi olmadığından anlamıştım. Ama olmaz iyi olamaz kolu. Yani iyi olmaması lazım. Çünkü kurşun değmişti sonuçta. Nasıl iyi olsun.

''Nasıl iyi kolundaki yaraya bak.'' Doğruldum bağdaş kurup kolunu gösterdim.

''Yara var ama acımıyor.'' o da beni taklit ederek otururken konuşmuştu.

''Bence bir göstermelisin, o yara ne zaman geçecek ya izi kalırsa ya intihap kaparsa ya kolunu keserlerse Taehyung.'' onu korkutup hastaneye götürmeliydim. Zaten konu kendi vücudu olunca herşeyden önce o gelirdi.

Bir dakika ya neden hastaneye gitmeliydim ki.

Hastaneye neden gitmek istediğimi bilmiyordum. Sadece içimden hastaneye gitmek geliyordu. Sanki hastaneye gidersem rahatlayacak gibi hissediyordum. Hem geçen sefer miniğim geç saatlere kadar bakan Min Hee'ye teşekkür etmemiştim. Evet evet o yüzden gitmek istiyordum.

Gidip Min Hee'ye teşekkür etmeliydim.

Birazdan dediklerimi yeni anlayacak ve bayılma numarası yapacaktı Tae.

1 2 3 .. Ahh cidden onu çok iyi tanıyorum. Üç saniye geçmeden kendini yere atmıştı. Ayağa kalkıp yanına gittiğim de yere yatmış bayılma numarası yapmaya başlamıştı.

"Tamam tamam sakin ol seni hastaneye götüreceğim kolunu kimse kesemez merak etme." deyip hemen kapıya yöneldiğim sıra da "Teşekkür ederim Jimin. Kimsenin kolumu kesmesine izin verme. Sana güveniyorum." diyerek o da hemen ayağa kalkmıştı.