Mercy | MYG

Bölüm 11

Keyifli Okumalar 🎶

Yorum ve vote atmayı unutmayın ❤️

Jungkook'un Anlatımından ;

Yolda gözlerimi kapadım bugün ki yaşadıklarımı unutmak ve hiç olmamış gibi davranmak için.

Gözlerimi açtığımda ise hastanenin önündeydik.

Bu çocuk niye bu kadar inatçı anlamış değilim. Tamam yaralarım var ama bir süre sonra hepsi geçecek kapanmayan bir yaram kalacak onu da zaten doktorlar tedavi edemezlerdi ki.

Gerçekten iyi olduğumdan bahsetsem de; ''Neren iyi ağzın gözün kanlar içinde. Sadece sen iyi olduğunu düşünüyorsun." deyip kolunu kaldırıp karın bölgeme hafifçe vurdu.

Vurur vurmaz kendimi öne doğru eğip ellerimi karnıma götürdüm. Gerçekten de iyi değildim. Canım çok acımıştı. Ama gene de benim için endişelenmelerini istemiyordum.

"Hani iyiydin Jungkook. Sen ne kadar istemesen de yine de kontrol edilmen gerekiyor. Eğer eski Jungkook olmazsan Hoseok Hyung bana işkence yapacağını söyledi.'' güldüm. Canım acımasına rağmen güldüm.

'' O yüzden gideceğiz ve sen tedavi olacaksın. Canımı yolda bulmadım ben.'' dedikten sonra araba durdu. Hastaneye geldiğimizi yeni görüyordum.

İlk Jimin hyung indi arabadan sonra gelip beni ceketimden çekerek çıkardı. Önüne doğru itti beni. Hastaneye gitmek bana zülum gibi bir şeydi istemiyordum. O da gitmek istemediğimi bildiği için beni iterek hastaneye sokmaya çalışıyordu.

Pes edip içeri girdim. Araba da Min Hee'ye hastaneye geldiğimize dair mesaj atmıştı. Tabi ki platonik Min Hee'miz anında cevap vermiş. Gelebileceğimizi söylemişti. Keşke gelmeyin deseydi de kurtulsaydım.

Acilin kapısında eli üstüne giydiği beyaz kıyafetinin cebinde gülümseyerek bakan Min Hee'yi görmemle gerçekten bizi beklediğine emin oldum.

''Bu aralar ne sık karşılaşır olduk.'' Jimin Hyung'a bakarak konuşmuştu. Kendimi Min Hee'ye yakın hissediyordum. O da aynı benim gibiydi. Jimin Hyung'a aşıktı. Ama onunla aramızda ki tek fark o çok belli ediyordu.

''Bu aralar çok belaya bulaşır olduk sanırım.'' diyip elini cebine koydu ve gülümsedi Jimin Hyung. Neydi şimdi bu artist hareketler? Ne yapmaya çalışıyordu. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdı. Canım dudağım çok acıyordu.

''Geç bakalım yaralı kuş.'' Hı? Bugün ne çok şaşırıyordum ben. Sorgularcasına yüzüne baktığımda gülümsüyordu.

''Yaralı kuş?'' diye kahkaha attı Jimin Hyung. ''Bu iyiydi.'' dayanamayıp bende gülmüştüm.

Bir koluma Min Hee, bir koluma Jimin Hyung girmiş beni bir götürüp sedyeye oturtmuşlardı. Aslında Hei her ne kadar suratımı temizlemeye çalışsa da önceki halinden bir fark yoktu. Ama olsun. En azından yüzüme dokunmuş olması bile bana yetiyordu.

Gerek yoktu suratıma bir şey yapılmasına. Ya da ben istemiyordum bilmiyorum. Sonuçta onun eli değmiş o pansuman yapmıştı. Zaten acı hissetmiyordum o dokunduktan sonra çiçekler açmıştı sanki suratımda.

''Pansuman yapıldı suratıma Min Hee gerek olmadığını söyledim ama ne yaparsın işte pimpirikli hyunglar rahat bırakmadı. Bende zorla buraya getirildim.'' dedim.

''Pansuman yapılmamış suratına eğer yapıldıysa da yeniden kanımış yaraların" deyip güldü. Eline gazlı bez alıp ilk yaralarımdan akan kanı oksijenli suyla temizledi. Her ne kadar acımıyor desem de temizlemeye başlayınca canımın gerçekten acıdığını hissettim.