TAKIMIZ BE ABİ! (TAMAMLANDI.)

♤ 9. ♤

Efecan'dan;

Bahçeye çıktım sendeleyerek. Neredeydi lan herkes? "Leylaaaağm!" Diye kükredim. Enseme yediğim şaplakla sarsıldım. "Bağırma efecan.." dedi sedat amcam uyarırcasına. "Şşş.." dedim işaret parmağımı dudağıma aşırı derecede bastırırken. Güldüm. "Oooo..." dedim ellerimi havaya kaldırıp. Sedat amca tetiğe geçti. Sanırım 'Fenerbahçe' dememi bekliyordu. "Çikolataspor oleeey!" Diye bağırdım zıplayarak. Amcam afalladı. Aniden durdum. Siktir! Gördüğüm kişi benim 'leyla'm mıydı?

Kıvırcık saçlı leyla.. iyi çektim. Omzumu sarsan kişiyi ittim. Tabi.. suratıma yediğim tokadı beklemiyordum. İrkilerek sedat amcama döndüm. "Halana nasıl bakıyorsun lan sen öyle!" Dedi sedat amcam sinirle. "Halağm mmı?" Dedim kaşlarımı kaldırarak. "Halam mıı gaeldği? Ooojjgeldiiiğ!" Diye ekledim dirseğimi omzuna yaslarken. Leyla'ya baktım uzun uzun. Sırıttım. "Canım ben halan.." Bu ses.. Yeşim halama aitti.

Gözlerimi kırpıştırdım hızla. Saçları düz olan, kızıl saçlı halamdı gerçekten karşımdaki. "Hala.." dedim inanamayarak. "Söyle canım.." dedi gülerek. "Sizz gençleşleşme ikkissiri mi kullanıyonuz?" Dedim halamı gösterirken. Konuşmasına izin vermeden konuşmaya devam ettim. "Bennde diordum! Nassıl haağla böhyle forumumdalaarr!" Dedim elimi kaldırarak. "Benim babamın.." dedim sır verircesine eğilerek. İkisi de eğildi.

"Benimm babbamınn benniden çok kassı vağr!" Dedim yakarırcasına. T-şört'ümü sıyırdım. "Bakın.. düz bir araazzi.." dedim karnımı gösterirken. "Ağabeyim 20'li yaşlarında geliştirdi kendini kuzum.. o zamandan beri spor yapıyor.." dedi. "Wooah!" Dedim hayretle. "Benn şimmidi.. 26 yıl boyunca sporr mu yapacam?!" Diye yakardım.

"Şimdiden başlaman gerekiyor.." Bu ses.. kapıya döndüm. Babamdı. Babama yürüdüm sevinçle. Babamı seviyordum. Hemde çok. Annemi de seviyordum ama.. ama babamın yeri bir ayrıydı benim için.. hele ki turuncu saçları, çilli yüzüne rağmen o sergilediği dik duruş.. dedem öldüğünden beri nadiren şaka yaptığını görmüştük. Annemin dediğine göre, babam eskiden çok şakacı ve güleryüzlü bir adammış. Kaçırılma, ölümle burun buruna gelme veya silah tehditi altında bile gülermiş. Tabi ilk başta inanamamıştım öyle olduğuna da.. neyse.

Babamın yanına varamadan dünya döndü. "Efecan!" Sesi ile yeri boyladım. Yerde yattım bir süre. "Babaa! Kaldırsaanna bennii!" Dedim ellerimi uzatırken. Babam yürümeye başladı. Beni kaldıracaktı.. heyecanla gülümsedim. İlk def- yanımdan geçip gitti.. yine. Nefesimi verdim. Zor bela ayağa kalktım. "Benn elif'inn yanında yatçam!" Duyduğum ses ege'ye aitti. Ama asıl umrumda olan şey ege'nin içmiş olması değil, babamın beni her düştüğümde neden kaldırmadığıydı.

Yanına ilerledim. Sedat amcamla korumalar hakkında konuşması umrumda bile değildi. Kolunu tutup kendime çevirdim bedenini. "Efecan.." dedi annem uyarır gibi. Babam, kolundaki elime baktı. Eğer gözlerinden ateş çıksaydı, büyük ihtimalle elim kömür olacaktı. "Beni dinle!" Dedim sinirle. Babam gözlerini kapatıp bir süre bekledi.

Konuşmaya başladım. "Ben ne zaman düşersem hep arkadaşlarım kaldırdı beni.. neden? Çünkü babam ben düştüğüm zaman yanımdan geçip gitti!" Dedim güçsüzce. Gözlerim dolmuştu. Kolunu ittim. "Neden bir kere de olsa dertlerimi sana anlatmama izin vermiyorsun?!" Diye bağırdım. Gözlerimizi kenetledi. "Ciddisin.. hep benimle konuşurken ciddisin! Lanet olsun?!" Diye gürledim.

"Halacığım sarhoşsun gel içe-" Babam elini kaldırdı. Halam sustu bir anda. "Ceren.. iyi misin kızım? Eren.. dikkat et oğlum. Aysu.. gel sana bir bakayım güzel kızım. Emirhan.. yaptığın çok yalnıştı. Elif.. gel canm kızım. Ege.. tamam oğlum. Ben?! Ben mi.. Bana sadece şunu diyorsun! GEL LAN BURAYA İT!" Diye kükredim boğazımı yırtarcasına. "Şunu yap! Bunu yapma! Yaparsan şunu yaparım!" Diye haykırdım. Babamda gram duygu değişimi yoktu.