TAKIMIZ BE ABİ! (TAMAMLANDI.)

♤ 24. ♤

Ertesi gün;

Aysu'dan;

Emirhan'ın bana baktığını hissediyordum. Kısa bir bakış attım ona. Tatlı tatlı gülümsedi. Hızla önüme döndüm. Aman allahım! Sanırım.kalbim.dayanamayacak! Derin bir nefes aldım. Ona dönüp gülümsedim bende. Birbirimize açıldık.. açıldık da.. Ben çok utanıyorum ama! Hepimiz kahvaltı ediyorduk. "Günaydın!" Duyduğum sese döndüm. "Günaydın.." dedim içtenlikle. Artık efecan'a kızmıyordum. Çünkü anlamıştım ki; Efecan bize iyilik yapmaya çalışıyordu.

"Günaydın oğlum.." dedi ecrin teyzem. Aniden midem bulandı. Elimi ağzıma kapattım öğürerek. "Aysu!" Dedi annem telaşla. Masadan kalkıp koşmaya başladım. Bir anda neden midem alt-üst olmuştu ki?! Lavaboya girdim. Tuvalete eğildim öğürerek. "Aysu!" Emirhan'ın telaşlı sesi miydi o?! Yanımdan mı geliyordu o ses? Saçlarımı topladı. Evet.. sanırım rezil olmuştum. Yakında kocam olacak olan, yıllardır aşık olduğum adamın yanında kustum. Onu itmeye çalıştım güçsüzce. Beni dinlemeden kaldırdı. Sifonu çekti. Lavabonun başına geçtik. Ağzımı yıkadım.

"Aysu.." dedi yeşim teyzem endişe ile. "Yediğin birşey mi dokundu?" Dedi sedat amcam korkuyla. Emirhan'ın eline tutunurken başımı iki yana salladım. Sedat amcam kaskatı kesildi. "Yani.." diyecek oldu vedat amcam. "Hemen tanı koymayalım.." dedi fatih amcam bana destek olurken. "Başım dönüyor." Diye mırıldandım. "Hastaneye.." Duyduğum korkulu, endişeli sese döndüm zorukla. Efecan.. korkuyla elleriyle oynarken karnıma bakıyordu.

"Hemen hastaneye.." dedi korkuyla. Yutkundum. "Biraz bekleyelim. Belirli kişiler gidecek." Dedi fatih amcam. Onayladım. "Aysu'nun yanında, efecan, yeşim, ecrin ve ben gidiyoruz." Dedi fatih amcam. "Tamam.." dedi birkaç kişi. Seçilen kişiler odalarına dağıldı. Havalandım aniden. Beni kucağına alan kişinin boynuna doladım kollarımı. Omzuna başımı yasladım. Emirhan yürümeye başladı. "Hasta mısın?" Dedi endişe ile. Başımı iki yana salladım.

Beni koltuğa oturttu. Önümde diz çöktü. Ellerimi tuttu. Alnıma dudaklarını bastırdı. Kalbim hızlanırken; "Ne yapıyorsun?" Diye fısıldadım. Geriye çekildi. "Ateşin yok.. umarım kötü birşeyin yoktur.." diye mırıldandı yüzüme bakarken. Gülümsedim yorgunca.

"Üşüttüm belki de.. motor ile yolculuk yaptığımız gün rüzgar vardı.." diye mırıldandım. Kaşlarını çattı. "Birdaha motor ile yolculuk, mini elbise giymek ve makyaj yapmak yasak sana!" Dedi sinirle. Kaşlarımı kaldırdım şaşkınlıkla. "Herşeyi anladım da.. makyaj neden?" Dedim dalga geçercesine. "Yakışmıyor." Dedi keyifsizce. Gülümsedim yorgunca. "Kıskandın sanki sen?" Dedim gülerek. "Hayır." Dedi hızla. Güldüm.

Kaşlarını çattı. Susamıyordum! Kahkahaya dönüştü gülüşüm. Beni kıska- "Çirkin birisi makyaj yapınca daha kötü oluyor çünkü!" Aniden duyduğum bu söz.. yutkundum. Kırgınlık çarptı bedenime. Parçaladı bedenimi. O güzel gözlere indirdim gözlerimi. Aniden pişmanlık sardı gözlerini. Gözlerim doldu. Canım yanmıştı. Ben çirkin miydim ona göre? "Aysu.." Dediği anda ayağa kalktım. "Sen güzel kadınları hak etmediğin için öldü o!" Diye çığırdım titreyen sesimle.

Dondu. Gözleri titredi bir anda. Biliyordum. Onu sevmese de ona saygı duyuyordu. Ben.. sanırım büyük bir aptallık yapmıştım. Yumruklarımı sıktım. Kaşlarını kaldırdı kırgınlıkla. "Ben hak etmiyorum diye mi öldü?" Diye fısıldadı. Ayağa kalktı yavaşça. Ona adım attığım anda elini kaldırdı. Durdum. Kırgınlıkla beni süzdü. "Ben sadece susmanı ve trip atmanı beklerdim. Beni parçalara ayırmanı değil.." diye fısıldadı.

"Emirha-" "Git aysu.." dedi bana bakmadan. Kolumun tutulması ile arkamı döndüm. Amcam.. emirhan'a bakarak konuştu. "Gidelim.." dedi. Beni çekiştirdiği için yürüyordum. Son bir bakış attım emirhan'a. Başını eğdi yenilmişlikle. Elimi uzattım ona son çare. Beni zorla evden çıkarttı amcam. Beni önüne aldı hızla. "Ne demeye çalışıyorsun aysu?" Dedi amcam sinirle. Gözlerim doldu. "Bana çirk-" "Sana efecan, ağabeyin, elif, eren ve ceren de çirkin diyordu.." dedi sinirle.