TAKIMIZ BE ABİ! (TAMAMLANDI.)

♤ 22. ♤

Aysu'dan;

Gözlerimi araladım huzurla. Nane kokulu sevdiğime döndüm. Güldüm istemsizce. Çok tatlı uyuduğunu yeni fark etmiştim. Onu izlemeye başladım. "Dikizlenmeyi pek sevmem aysucanım.." Duyduğum sert ses ile irkildim. Yutkunduğum sırada gözlerini araladı. "Günaydın.." dedi gülümseyerek. Gülümsedim. "Günaydın." Dedim.

Kaşlarımı çattım sinirle. "Ben seni dikizlemiyorum ki!" Dedim hışımla. Güldü. Çok tatlı gülüyordu yahu bu! Sırıttım. Gülüşü soldu yavaşça. Dün yaşadığı olay aklına gelmiş olmalıydı. Hızla sarıldım bedenine. Ellerini sırtımda hissettim. "Herşey birbirine karıştı.." diye fısıldadı. Başımı salladım. "Efecan'a karışamıyoruz, birşey söyleyemiyoruz, onunla konuşmak bile istemiyorum artık.." dedi acıyla. Onayladım.

"Yıllarca bir sadist ile arkadaşlık kurmuşum.." diye fısıldadı. İç çektim. "Onun neden bu hale geldiğini biliyorsun.." dedim sıkıntıyla. "Biliyorum.. ama.. içimde bir yerlerde; ona asla güvenmemem gerektiğini haykıran bir ses var." Dedi durgunca. "Planlarını fatih amca teker teker ortaya çıkartıyor. Bu oyuna devam etmeliyiz. Çünkü.." dedim ve sustum aniden. Devamını getiremedim. "Yoluna çıkan herkesi öldürecek." Dedi emirhan acıyla. Gözlerim doldu. Başımı salladım öylesine.

"Bizim görevimiz verildi.." dedi emirhan durgunca. İçim burkuldu. Daha yeni dul kalan bir adamdı o. Şimdi ise benimle evlenmek zorundaydı. "Kendini suçlama.." dedi pürüzlü sesiyle. "Fatih amcam ne derse o. Hem büyükler hiç karşı çıkmadı.." dedi. Bir neden arıyordu. İyi bir neden. Teselli ediyordu.. Kendini..

Gözlerimi kapattım yenilmişlikle. "Ben.. Dul bir adamım." Dedi fısıltıyla. Bedenime sancılar girerken acıyla fısıldadı. "Ama müjde! Yeniden evleneceğim." Dedi. "Efecan'ın planları bittiği zaman boşanırız.." dedim titreyen sesimle. İstemiyordum. Ne ondan boşanmak istiyordum, ne de onu üzmek.. güldü. "Sen istersen hemen." Dedi kırgınlıkla. Kırgınlık? Neye kırılmıştı?

Kapı tıklandığı zaman düşüncelerim beni terk ettiler. "Günaydın oğlum. Aysu'yu hiçbir yerde bulamı-" annemin sesi kesildi aniden. "Peeeeiiiyy!" Dedi dehşetle. "Uyuduk.." Dedi emirhan. "Kız kalk çabuk! Daha evli değilsin! Ağabeyin görseydi ne ederdi seni!" Dedi telaşla. Yataktan kalktım. Doğruydu ya! Ağabeyim!

Yataktan çıktım telaşla. Üzerimi düzelttim. "Birde giymiş emirhan oğlumun kıyafetini!" Dedi annem hayretle. Güldük emirhan ile birlikte. "Gülme kız!" Dedi hızla. Kıyafetlerimi alıp emirhan'a döndüm. "Ben odama gidiyorum. Görüşürüz.." dedim gülümseyerek. "Görüşürüz.." dedi ve güldü. Bende güldüm ve odadan çıktım. Koridorda ilerlerken içimdeki ses fısıldadı.

'Yakında sizin odanız olacak..'

2 gün sonra;

Bahçede koşturmaya devam ettim. Kolumun tutulup çekilmesi ile çığlık atarak dengemi kaybettim. Birisinin kucağına düştüm. Görüşüm netleştiği zaman afalladım. Ben.. emirhan'ın kucağındaydım! Yutkundum. Ellerimi göğsüne koyup geriye çekildim biraz. "Sen neden kendi nişanın için uğraşıyorsun?" Dedi merakla. "Sen neden hep oturuyorsun?" Dedim sinirime hakim olamadan. Dudaklarını öne uzattı düşünürken.

Dudaklarını tuttum gülerek. Konuşacağı zaman bıraktım dudaklarını. "Çünkü.. canım istiyor." Dedi omuz silkerek. Gözlerimi kıstım. "Vallahi derim babama vermez beni sana!" Dedim sinirle. Afalladı. Aniden ayağa kalkınca çığlık attım. Boynuna doladım kollarımı refleks olarak. Beni kucağına almıştı. "Cem amcaya mı diyeceksin?" Dedi kuşkuyla. Bakışı karşısında azcık korksam da susmadım. "Evet! Söylerim tabi!" Dedim gururla.

Kaşlarını kaldırdı gülerek. Gözlerimi kıstım. Gamzesine dokunduğum anda beni yere indirdi. "İyi." Dedi. "İyi?" Dedim merakla. "Vermezse vermesin. Kaçırırım.." dedi. Aynı anda donduk. Yutkundum. Kahve gözlerinde gezdirdim gözlerimi. Benim için herşey silinmişti bir anda. Gözlerim doldu. Kırgınlık dalgası vurdu gözlerine. Bedenimi esir alan acıyı es geçmeye çalıştım.