TAKIMIZ BE ABİ! (TAMAMLANDI.)

♤ 15. ♤

-Çok istekli olan okurlarıma öpücükler gönderiyor; iyi okumalar diliyorum.. ❤

2 gün sonra;

Düğün günü;

Aysu'dan;

  Mutlu olmamız gerekiyordu. Kimse birbirinin yüzüne bakamıyordu. Hepimiz sandalyelere tek sıra halinde dizilmiş, önümüze bakıyorduk. En yakınımın düğün gününde ne gülmek geliyordu içimden, ne de ağlamak. Gülersem iki yüzlü olduğumu düşünürlerdi, ağlarsam efecan üzülürdü. Derin bir nefes aldım sıkıntıyla. "Damat geç kızımın yanına.." Babamın sesi ile yumruklarımı sıktım ağlamamak için. 2 gündür aynı şeyi yapıyordu.

Emirhan'a 'damat' Diye sesleniyor, sürekli yanıma getirmeye çalışıyordu Emirhan'ı. Ben kararımı söylememiştim ki! Neden böyle davrandığını bilmiyordum. Yanımdaki funda ayağa fırladı. Ona kısa bir bakış attım. Bize masum (!) olduğunu düşündüğü bakışlardan attı. "Beni bir arkadaşım çağırıyor da.. dans etmek istiyormuş." Dedi özür dilercesine.

E be salak kadın! Herkes biliyordu senin Emirhan'ı defalarca aldattığını! Daha neyin derdindesin ki? Önüme döndüm iç çekerek. Yanımdaki hareketlilik ile gözlerimi kapattım. "Cem amca oturtt-" "Baba!" Babamın ani tepkisi ile irkildim. Ona döndüm şaşkınlıkla. Bana baktı bir süre. "Baba diyeceksin damat." Dedi babam keyifle. Öne eğilip ellerimi alnıma yasladım. Cidden herşey üstüme gelmeye başlamıştı!

"Baba.." dedi emirhan zorlukla. "Aysu?" Başımı hafifçe kaldırdım. Bana uzatılan elin sahibine kaldırdım başımı. Fatih amcam.. elini tuttuğum zaman beni kaldırdı. "Ecrin teyzen yoruldu.. benimle dans eder misin biraz?" Dedi fatih amcam. Hayır diyemezdim. Çünkü bakışları 'Evet diyeceksin.' Diye emrediyordu bana. Başımı salladım gülümseyerek. Herkesin dans ettiği alana ilerledik. Bana döndü. Elini belime koydu. Bir elimi omzuna koydum. Fatih amcam ile dans etmek çok güzel bir histi.

Efecan, kadınlara olan saygısını babasından; yani fatih amcamdan öğrenmişti. Bir kadına şiir gibi davranıyordu fatih amcam. Şimdiye kadar hiçbir kadına (ister kötü, ister iyi.) el kaldırdığını görmemiştim. "Bak.. çok mutlu." Dedi fatih amcam gözlerime bakarak. Dalgınlıkla "Kim?" Deyiverdim. Etrafında gezdirdi gözlerini. Bende etrafıma baktım. Gözlerim; leyla ile dans eden efecan'a takıldı.

Birbirlerine sıkıca sarılmış, bir sağa bir sola sallanıyorlardı. "Kulağım hala çınlıyor.." dedi fatih amcam yüzünü buruşturarak. Güldüm. Efecan; memur soruyu sorduktan sonra mikrofona öyle bir 'evet' diye böğürmüştü ki, herkesin kulağında tiz bir ses çınlamıştı. Benim kulağımdaki o tiz çınlama, yaklaşık 10 dakika önce geçmişti. Düşünün; Memur, bu soruyu 1 saat önce sormuştu! O kadar güçlü bir böğürmeydi yani..

"Düşüncelerinden kurtulmalısın şimdilik.." Dedi fatih amcam. Mavi gözlerine odaklandım. "Herkesi karşına aldın.." Diye başladı söze. Ağzımı açtığım anda; "Lütfen.. konuşmama izin ver.." dedi. Sustum. Başımı salladım. "Cem ne kadar sarsıldı biliyor musun?" Dedi. Gözlerim doldu elimde olmadan. "Senin suçun olmadığını biliyorum. Ortada açıklamak istemediğim bir sorun var.." dedi yıkılmışlıkla.

Yutkundum korkuyla. Yani.. bize kumpas kuran birisi mi vardı? "Hangi düşman?" Dedim kuruyan boğazıma rağmen. "Düşman değil.." dedi gözleri titrerken. Sarsıldım. İçimdeki o sarsıcı his ile efecan'a baktım. "Ona söyleme. Nedenini biliyorum." Diye fısıldadı acıyla. "Neden?" Dedim kırgınlıkla. Bu soruyu; nedenini bilen amcama değil, beni bu hale düşüren herşeyime sormuştum. Neden beni bu kadar sevmesine rağmen böyle yapmıştı?