Chapter 57

2.1K 126 13
                                    

***Maya's POV***

Mahigit isang lingo na ang nakalipas matapos ang fashion show sa Shangri-la hotel sa Mactan.

Mahigit isang lingo na din ako dito sa napakagandang private resort ni Mamang.

The place is so calm. Tanging alon lang ng dagat na sumasalpok sa buhangin ang maririnig mo. The white beach is so beautiful with its fine crystal sand.

Sa ngayon ay kinukuhanan ko ng aking camera ang paglubog ng araw. The sun's orange rays seemed to be kissing the big blue sea... The view is so perfect...

Ito ang ginagawa ko every day... Ang maglibot sa resort na ito at kuhanan ang magagandang tanawin. In this way, gumagaan ang pakiramdam ko as I appreciate the beauty of nature... Nakakalimutan ko ang mga alalahanin na bumabagabag sa akin...

Nakakalimutan ko siya... saglit...

Pagkatapos mag-ikot at kumuha ng pictures ay maglulunoy ako sa tubig...

Kaysarap sa pakiramdam... The cold water soothes my senses.

Walang ibang tao dito kung hindi ako lang. Ang mga katiwala ay umuuwi pagsapit ng ganitong oras. Kaya nagagawa ko ang aking kabaliwan....ang magsisisigaw sa dagat ng mag-isa. I cry my heart out na tila ba maririnig ako ng dagat at iko-comfort ako...

"Edward! Bakit hindi mo ko kayang mahalin bilang ako katulad ng pagmamahal ko sa iyo?!!"

"Bakit ganoon ang tingin mo sa akin?!!!"

"Hindi ako oportunista, Edward!!! Minahal kita dahil mahal kita at hindi dahil sa pera mo!!!! Kahit maghirap ka pa mamahalin pa rin kita!!!"

Patuloy akong nagsisisigaw.

Ending.... maiiyak din ako at hahayaang iwash-out ng tubig dagat ang aking mga luha...

Ganito pala ang sakit kapag nagmamahal.....

Nang mapagod ako ay bumalik na ako sa cottage. Malaki ang cottage na ito kaysa karaniwan. Tila isang bahay na dahil kompleto sa kagamitan. Modern ang interior nito pero sa labas ay purong kahoy at kawayan ang disenyo.

Nagdecide akong magluto pagkatapos kong magbanlaw at magbihis. Ang daming stock na seafoods sa freezer at iyon ang napagpasyahan kong lutuin...

Nadaanan ko ng tingin ang cellphone ko na nasa ibabaw ng maliit na mesa.... In-off ko to simula ng dumating ako ng Mactan. As much as possible ay ayaw ko ng istorbo.... Nasabi ko naman kay Mama ang kalagayan ko bago ako lumipad patungo dito sa Cebu... Wala nga lang siyang idea kung saang lugar ako sa Pilipinas pupunta.

Kumusta na kaya sila? Kumusta na kaya siya?

Apat na araw na lang at babalik na ako ng trabaho... Sa Japan naman kami sunod na made-distino... Iniisip ko na mas maganda siguro kung sa ibang bansa na lang ako mamalagi. Iniisip kong mag-migrate. Malay natin nandoon pala ang future ko at wala dito sa Pilipinas...

***Edward's POV***

I keep on going back to her unit hoping to get a chance to talk to her. I even cancelled a lot of appointments just for this. I tried calling her number numerous times but she's out of reach.

I even asked Krishia on her whereabouts but she couldn't give me a bit of information. She said she also tried calling her bestfriend but to no avail.

My last resort would be Tita Lorena but I'm afraid of messing up. I would rather prove to her that I really love her daughter and I would do anything to get her back.... Tita Lorena might loathe me if she'll know that once, I thought bad things about her and her daughter... It might mess up my plan...

Fall In Love With Me (COMPLETED)--currently on editingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon