Pamilyar sa akin ang eksenang ito. Kung noong nakaraan ay sina Ramael at Raziel ang magkaharap. Ngayon naman ay si Ramael at ang kapatid nitong si Lucille-it sounds like Lucifer, girl version nga lang.
Diretsong nakatingin sa Ramael sa kapatid niya. The usual look of him, serious and cold. Habang ang kapatid naman nito ay naka-de-kuwatro at nakahalukipkip. May mapanglarong ngiti sa mga labi nito habang nakikipagtagisan siya ng tingin.
"Tell me, what brings you here, Lucille?" Seryosong tanong niya.
Before she answer, she release a small sighs. "I need a shelter, kuya." Simpleng sagot niya. "And I think living with you is the best choice."
Kumunot ang noo ni Ramael. Parang hindi niya nagustuhan ang gusto ng kapatid niya. "What?" Mas lumukot ang mukha niya.
"Oo nga, kuya. Hindi na ako pwede sa dati kong tinitirhan." Ngumuso siya. "My victim was following me. That bastard. Tss."
Bumaling ako kay Raziel na may pagtataka sa aking mukha. Tumingin din siya sa akin. Humihingi ng kasagutan pero bigo ako. Kibit-balikat lang ang tanging maibigay niyang sagot. Ibinalik ko ang tingin ko sa magkapatid.
"How come na sinusundan ka ng biktima mo? That's lame." Naguguluhan na din si Ramael.
"He's threatening me. He will kill me sa oras na makita niya daw ako. Tss." Saka napangiwi siya. "Sumulpot lang naman ako sa kaniya noong bagong tuli siya. The fuck."
Napaawang ang bibig ko habang si Raziel naman ay rinig ko ang pagbungisngis niya. Si Ramael ay napabuntong-hininga it's because of disbelief.
"It can't be helped." Tanging kumento lang niya. "Like Raziel, you should pay the rent or cleaning something."
Tumawa naman si Lucille sa sinabi niya. "Sure, kuya. I have enough kaching here."
Pagkatapos nila mag-usap magkapatid ay nauna nang umalis sina Raziel at Lucille. Naiwan lang kami ni Ramael dito sa loob ng opisina niya.
"Are you sure, okay ka lang dito?" Malamig niyang tanong sa akin.
I give him thumbs up as my assurance. "Yep. Kung maabutan mo akong wala dito. Pwede rin naman akong magagala dito sa resort." Sabi ko.
"Alright. You should get back here when I'm done." He said while he's fixing his coat.
"Okay." Sagot ko.
Naglakad na siya palabas sa office na ito. Hiatid ko lang siya ng tingin hanggang sa tuluyan nang nagsara ang pinto ng office na ito. Sumandal ako sa couch at napatingin sa labas. Tumayo ako at sumilip doon. Marami pa ring tao at mukhang nag-eenjoy sila maligo.
Ngumuso. Parang naaakit ako. Gusto ko rin maligo doon. Biglang may sumagi sa isipan ko kaya napatampal ako ng noo. Ang shunga ko, naiwan ko pala sa manyson ni Ramael ang mga damit ko. Tsk.
Lumipas pa ang sampung minuto ay biglang may nagbukas ng pinto. Napatingin ako doon. Si Megan!
"M-may nakalimutan ba...?"
Ngumiti siya at umiling. Lumapit siya sa akin na may dala siyang paperbag. "Para daw po sa inyo, Ma'm. Alam daw ni Sir na gustong gusto ninyo daw lumangoy." Sabi niya.
Parang nasiyahan ako sa sinabi niya. Agad kong tinanggap ako paper bag. "Pakisabi sa kaniya, salamat."
"Sige po, ma'm." Huling sinabi niya bago siya ulit umalis dito.
Masayang tiningnan ko ang paper bag? Ano kaya ito? Two piece? One piece? Bigla ako na-excite!
Bumalik ako sa couch at umupo doon. Excited kong binuksan ang paer bag saka inilabas ko ang laman nito. Pero ang saya sa aking mukha at ang aking nararamdaman ay agad iyon napalitan ng dismaya at napangiwi ako. Bakit ganito ito? Hindi siya one piece or two piece, kungdi long sleeves diving wet suits! Kahit na sabihin nating shorts iyon at hapit... Bakit ganito?!
BINABASA MO ANG
Haunt By The Demon #Wattys2018 (UNDER REVISION)
Ficção GeralThe Demon Series #1: Buhat nang bumisita ang misteryosong lalaki sa panaginip ni Bethany ay hindi na naging normal ang takbo ng kaniyang buhay. Palagi na siyang napapahamak. Araw-araw ay dala niya ang takot at kaba ngunit kinakaya niyang magpakatata...