Pumasok ako sa opisina ni madam na nakangiti, iniisip pa rin lahat ng kalokohan ni Yen.
She's so annoying but still cute.
I can't help my self to smile whenever she's around and complaining about me being rude to her.
Kahit lagi siyang nagsasabing hindi na niya ako kukulitin at hindi na siya magpapakita sa akin dahil masama ako sa kaniya, hindi pa rin naman niya tinutupad dahil wala pang isang oras ay nagdiyan nanaman siya at nagdadaldal tungkol sa mga nangyayari sa buhay niya na gusto niyang ikunsulta sa akin.
"You're here, take your seat"
Sabi ni madam Lydia kaya naupo naman ako.
" How is she? nagbe-behave naman ba yong alaga mo?"
She asked.
Sabi ko na nga ba, this all about Yen and not about our real plan.
Although she's part of the plan.
" Yup! she's behaving well and I've got to know her better now "
Sagot ko.
She smiled.
" She's so grown up, at mas lalong gumanda. Malayo na talaga ang itsura niya ngayon kaysa noong huli ko siyang nakita.
I hope she's not depressed here"
Saad niya habang humihigop ng kape.
Gusto ko sanang sabihin na hindi naman nade-depress si Yen dito, kami ang nadedepress sa kaingayan at kalokohan niya.
"she's fine here, naibibigay naman namin lahat ng pangangailangan niya"
She then smiled.
Kahit na 50 na niya ay hindi pa rin halata.
Bata pa ring tignan si madam kung itsura ang pagbabasehan.
"Ford..."
Tawag niya sa pangalan ko.
" Yeah?" I responded.
Malungkot siyang tumingin sa akin at naki-usap.
" Protect her no matter what happen I can loose everything but not her.
Not her Ford, I hope you understand me..... "
Naluluha niyang saad.
Ngumiti ako at tumango.
" Yen is someone whom I want to protect untill the end even before you told me so"
Banggit ko.
Doon ko lang muling nasilayan ang pagngiti niya sa kabila ng lahat ng hirap na napagdadaanan ng kaniyang pamilya.
I guess, this was the reason why I didn't learn to love politics even if my father was a politician.
Namulat ako sa mundo ng maduming politika.
Maduming eleksyon at maduming mga kandidato.
Lahat sila marumi.
Wala na sigurong sabon pa ang makakalinis sa ruming kumapit sa kanilang mga pagkatao.
Nagkatinginan na lang kami bigla ni madam Lydia ng tumunog ang telepono niya.
Sino kaya iyan?
Sinagot niya iyon at tumagal ng sampung minuto ang usapan nila.
Pagkatapos non ay hindi maipintang madam Lydia na naman ang nakita ko.
" That jerk! that bullsh*t! napaka walang kuwenta talaga niyang kalaban.
Ni hindi marunog lumaban ng patas "
Sigaw nito habang padabog na umuupo sa kaniyang upuan.
" Ano po bang nangyari? "
Tanong ko.
" Aatake raw ang grupo ni Mayor Suarez mamayang gabi sa bahay nina Dante, they are planning to kill him! "
Napaisip ako, bakit ba siya nag-aalala ng ganiyan? may mga tauhan naman si vice mayor.
