Thank you so much for reading my story and I hope that you are enjoying.
Have fun and please please please don't forget to vote and follow me♥♥♥♥♥♥♥♥
----------------------------------------------------------------
(FORD)
Habang naghihintay sa helicopter na susundo kay Vice Mayor Villardez,
tumambay muna kami rito sa bakanteng lote ng mga kasama ko.
Nagkuwentuhan.
Nagtawanan.
Nagkantiyawan.
Nagtaka na lamang ako ng lapitan ako ni Dante at kausapin.
Seryoso siya at mukhang seryoso rin ang sasabihin niya.
" so, you manage this place? "
tanong niya
Napakunot ako bigla sa pamilyar niyang pahayag noong mga panahong nasa kolehiyo pa lang ako.
Ito rin ang sinabi niya noon sa akin.
" Yes "
tugon ko
" Napakaswerte mo naman at ikaw ang pinagbigyan ni Lydia ng tiwala niya.
I heared that you are actually a wanted young man "
Napatingin ako sa kaniya.
Hindi na siya nagbago.
Bakit ko nga ba siya niligtas?
bakit di ko na lang siya hinayaang patayin ng grupo ni Suarez?
" so what? "
Pambabara ko sa nakaka-insulto niyang tanong.
Politicians will always be politicians.
Trying to ask something that would lead you to something else?
" O c'mon, wanted ka Ford, wanted ka!
and then here I am letting my daugther stay with you "
" then? "
" parang hindi naman yata ligtas na tumira siya rito na may kasamang mamamatay tao "
Hindi ko na napigil ang nagkukuyum kong bisig at pinatikman na siya ng isang suntok.
Lumipad siya sa sahig at dumugo ang labi niya.
Tumingin siya sa akin ng matalim at tumayo upang bumawi pero hindi siya nakakatama.
Palaging sa hangin lang umaabot ang mga suntok niya.
"People say that I'm a murderer to hide that they are actually the real ones.
Just like you Vice Mayor."
Saad ko tiyaka nagpasyang maglakad paalis pero hindi pa yata siya kontento sa suntok ko dahil binawian pa niya ako ng salita.
" Stay away from my daughter! "
nanginginig niyang sabi.
" No, I can't "
" Ford Rodriguez! "
" Don't force me to kill you too sir,
if that will happen then I'll become the top most wanted criminal in this town.
So, please just leave peacefully"
Hindi na siya muli pang nakapagsalita.
Naglakad ako paalis sa lugar na iyon at bumalik sa bahay.
Sa may pintuan, nakasalubong ko ang nagmamadaling si Yen na may dala pang envelope.
" Naka-alis na ba si dad? "
tanong niya
" hindi pa"
" ahh mabuti, ibibigay ko itong mga sulat ko sa kaniya "
Masaya niyang banggit.
Tumakbo siya at iniwan ako.
