Bavullarımı muavine verdikten sonra otobüse binmek için hareketlendim. O sırada arkamdan gelen ses ile durdum.
“Gece”
Arkama dönüp bana seslenen babama baktım. Gülümseyip el sallıyordu. Ben de zoraki bir şekilde gülümsedim ve otobüse bindim. Koltuğuma oturur oturmaz otobüs hareket etti. Ben ise el çantamdan günlüğümü çıkardım. Kafamı cama dayayıp yazmaya başladım.
Bugün içim buruk. Ama bir yandan da sevinçli. İstanbul’u sevmiyorum. Hatta İstanbul’dan nefret ediyorum. İstanbul’dan nefret etmemin büyük payı annemin beni terk etmesi ve ardından babam ve onun yapmacık eşiyle kalmam. Herkesin hayalidir İstanbul. Ama benim değil. Babamı zar zor ikna edip Antalya’ya babaannemin yanına gidiyorum. Küçüklükten beri girişken değilimdir. O yüzden babamın yanındaki o yapmacık insanlarla pek de iyi muhabbet kuramadım. Bilmiyorum, belki de yapmacık davranamıyorumdur. Tek bildiğim şey benim asıl hikayemin şimdi başladığı.
ARKADAŞLAR DİĞER BÖLÜMLERİN OKUYUCU SAYISI İLK BÖLÜMÜN OKUYUCU SAYISINA GÖRE DÜŞÜK. LÜTFEN OKUMAYA DEVAM EDİN İLERLEYEN BÖLÜMLERİN HOŞUNUZA GİDECEĞİNİ TAHMİN EDİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Temiz Kalan Tek Sayfa
Romance"Korktum Gece. İlk defa korkunun nasıl bir şey olduğunu hissettim. Sana bir şey olacak diye korktum” “Neden korktun? Sonuçta ben senin neyinim ki? Umrunda olmayan bir kızım.” “Gerçekten böyle mi düşünüyorsun” dedi Bora. Söylerken sesi titremişti. “...
