Temiz Kalan Tek Sayfa

Neler Oluyordu Böyle?

FOTOĞRAFTAKİ EREN

1.3 K olmuş bakış. Hikayemi okuyan oylayan ve yorum atan herkese çok teşekkür ederim. Sizleri seviyorum.

İyi okumalar.

Hayır bu duyduklarım gerçek olamaz. Şaka olmalı. Kötü bir şaka. Babam annemi öldürmüş olamazdı. Bu saçmalıktı. Deli saçmasıydı. İçeride uzun süren sessizlikten sonra tekrar konuşmaya başladılar.

"Sen bir katilsin Tuncay. Gece'yi senin eline bırakmam. Torunum benim yanımda kalacak. Başında bunca bela varken onu sana vermem."

"Anne ben katil değilim"

"Öyle mi nerede o zaman Serpil?"

"Nerden bileyim ben?"

"Ben senin annenim Tuncay. Yalan söyledin mi anlarım. Ve sen şimdi yalan söylüyorsun"

"Yalan söylemiyorum."

"Peki nasıl oluyor da tam sen onun peşindeyken kayboluyor?"

"Bilmiyorum dedim. Üstüme gelme"

"Defol git buradan Tuncay. Derhal evimi terket. Benim senin gibi bir oğlum yok artık"

Duyduklarıma inanamıyordum. Daha fazla şey kaldıramazdım. Hızlıca merdivenlerden inip dışarı çıktım. Bora arabanın içinde beni bekliyordu. Arabaya bindim. Bora kaşlarını çatıp bana baktı.

"İyi misin sen?"

"Bora lütfen uzaklaşalım buradan lüften"

"Bir şey mi oldu?"

"Uzaklaşalım buradan lütfen"

"Tamam sakin ol. Gidiyoruz"

Bora arabayı çalıştırdı. Yolda ilerliyorduk. Bora bir bana bakıyordu bir yola. En sonunda kenara çekip durdu.

"Neler olduğunu anlatacak mısın?"

Bora'ya anlatmalı mıydım ki? Ona nasıl anlatıcaktım. Babam annemi öldürmüş ama kabul etmiyor diye mi? Ama ondan başka anlatacağım kimsem de yoktu ki.

Bora elimi tuttu ve bana soran gözlerle baktı. Gözlerimi kaçırdım. Lanet olsun nasıl anlatıcaktım.

"Kim üzdü seni?" dedi. Sesi beni rahatlatmaya yetmişti. Bora'ya sarıldım ve ağlamaya başladım.

"Kimseye güvenemiyorum. Kime güvensem bir oyun oynuyor"

"Şşş ağlama"

"Babam olacak o herif annemi öldürmüş galiba" dedim hıçkırarak.

Bora hiçbir şey demedi. Sadece bana daha sıkı sarıldı. Ben de anlatmaya devam ettim.

"Sabah seninle buluşmak için erkenden hazırlanmıştım. Odadan çıkarken sesler duydum. Onları dinledim. Ama keşke dinlemeseydim." dedim ve ne duyduysam anlattım. Kafam o kadar karışıktı ki bu karışıklığa dayanamıyordum.

"Belki yapmamıştır. Belki annen babandan kaçmıştır."

"Bilmiyorum Bora. Babannem öyle dedi ama. Hem madem babamdan kaçıyordu beni niye arkasında bıraktı? Beni niye yanında götürmesin ki?"

"Hiç bir fikrim yok canım. Ama söz araştıracağım ve gerçekleri bulacağım."

"Nasıl araştırıp bulacaksın ki?"

"Merak etme ben bulurum."

Ona daha sıkı sarıldım

"Tek güvendiğim kişi sensin Bora. Tek sığındığım kişi sensin"