Temiz Kalan Tek Sayfa

Lunapark

EREN

Onu uyurken seyretmenin mutluluğuyla izliyordum Ceyda'yı. Pembe dudaklarını hafif sarkıtıyordu. Sarılıp uyuyalım dediğinde kendimi ilk defa böyle hissetmiştim. Bu hissin ne olduğunu da bilmiyordum. İyi hissettiriyordu ama neydi bu? Ceyda gözlerini kırkıpıştırarak açtığında yüzümden gülümsememi silip ciddileşmeye çalıştım.

"Saat kaç?" dedi uykulu sesiyle.

"16:20"

"Ne!!!" dedi ve yataktan aniden kalktı.

Aniden kalktığı için yaralarını tuttu.

"Aptal mısın kızım? Niye öyle kalkıyorsun? Canın acıyor mu?"

"Boşver canımın acımasını. Beni eve bırakır mısın?"

"O eve gitmek mi istiyorsun?"

"Başka gidecek bir yerim yok"

"Ceyda o eve gitme. Bak istersen burada kalabilirsin. Yemek yapmayı biliyorsan zaten hayatta bırakmam" dedim sırıtarak.

"Gitmek zorundayım"

Sıkıntıyla oflayıp yataktan kalktım ve odadan çıktım. Onu ellerimle o eve nasıl bırakacaktım. Ya abisi tekrar onu döverse. Kahretsin o it abisini geberteceğim.

Arabaya bindiğimde Ceyda'da evden çıktı. Üzerinde benim tişörtüm yoktu. Kendi tişörtünü giymişti. Aklıma tişörtünü çıkardıktan sonra yüzünün kızarması geldi. Kim tahmin ederdi ki onun gibi bir kızın utangaç olabileceği. Ceyda arabaya bindiğinde arabayı çalıştırıp Ceydaların evine doğru sürdüm.

Ceyda'nın evinin biraz gerisine arabayı park ettim. İç çekip Ceyda'ya baktım.

"Bana bak. Eğer sana tekrardan el kaldırmaya çalışırsa beni arıyorsun.Bağırırsada ara. Sesini yükseltirsede ara. Tamam mı?"

Cevap vermiyince tekrarladım.

"Tamam mı? Bak şimdi basar giderim. Seni o eve sokmayı bırak on metre yakınına bile taklaştırmam"

"Offf. Tamam bir şey olursa arayacağım"

"Numaram var mı sende?"

"Yok"

"Dumanla mı haberleşeceğiz Ceyda?"

"Offff"

"Ver telefonunu"

Ceyda telefonunu uzattığında hemen alıp numaramı kaydettim. Ondan da kendimi çaldırdım. Kendimi rehberine yakışıklı aşkım diye kaydettim. Ceyda'ya telefonunu verdim.

"Eren ben her şey için teşekkür ederim." dedi Ceyda.

Gülümsedim ve ona doğru eğilip yanağına bir öpücük kondurdum.

Ceyda arabadan inip eve doğru ilerlemeye başladı. Eli yanağındaydı.

GECE

Birisinin kokumu dürtmesi ile tüm gece boyunca sığınaklık yapan yatağımda kıpırdandım.

"Esmerim hadi kalk."

"Hayır" diye fısıldayıp yatakta iyice büzüldüm. Hiç yataktan çıkasım yoktu. Dışarıda çıkmak istemiyordum. Olaylar üst üste geliyordu. Olanların hepsini unutmak istiyordum. Canımı yakan şeyleri unutmak istiyorum. Zifiri karanlık bir kuyunun dibindeyim ve metrelerce yukarıdaki ışık gözümü acıtıyor. Gerçekleri bilmek istiyorum. Ama bunlar canımı acıtacak bunu da biliyorum.

"Hadi kalk esmerim"

"Bora kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Okula gitmeyeceğim bugün" dedim.

"İyi o zaman gitmeyiz"