Temiz Kalan Tek Sayfa

Sen kimsin?

Selam arkadaşlar.

KARAKTERLERDE DEĞİŞİKLİK YAPTIM GECE ARTIK RESİMDEKİ KİŞİ

Nefes alış verişim hızlanırken ne yapacağımı şaşırdım. Serkan elinde silahla başımda dikiliyordu. Zemine yapışmış gibiydim. Aklım ne kadar da oradan uzaklaşmam gerektiğini söylese de ben hareket edemedim. Serkan gülerek,

"Sevdiğin kıza hoşçakal de Bora" dedi. Boğazım kurumuştu. İçimi korku kaplarken ben istemsizce gözlerimi kapadım. Yutkundum. Bora'nın sesi kulağıma geldi.

"Hayır. Dur yapma." dedi. O an Bora'ya bakmasam da yüzündeki endişeyi belki de korkuyu hissedebiliyordum. Onu böyle görmek istemiyordum. Eğer Serkan o tetiği çekerse Bora'yı yerde gülerkenki haliyle hatırlamak isterim. Acı çeken yüzünü değil. Ben bunları düşünürken Serkan saçımı birden çekti acıyla inleyip gözlerimi açtım. Bora ellerini yumruk yapmış sıkıyordu. Alnındaki damarlar ortaya çıkmıştı. Saçlarım bir anda Serkan'ın elinden kurtuldu. Serkan yere yığılırken hızla ayağa kalkıp Bora'ya koştum. Ceyda'nın elinde beyzbol sopasıyla Serkan'ın başında beklediğini gördüm. Serkan bayılmıştı. Eren telefonla birini arıyordu. Ceyda ise yaptığı şeyin şaşkınlığını daha yeni yaşıyordu. Bora'ya baktım gözlerinden ateş fışkıtıyordu. Bora'nın kolundan tutup çevirdim ve bana bakmasını sağladım.

"Cenk kim?" dedim.

Ama sorum havada kaldı. İçeriye iki kişi girdi. Bora onlara dönüp

"Depoya götürün" dedi.

Kaşlarımı çatıp Bora'ya baktım. Ne deposundan bahsediyordu?

"Eren Ceyda'yı alıp evine götür" dedi sesi o kadar soğuktu ki on dakika önceki Bora'dan eser yoktu. Beni kolumdan tuttuğu gibi dışarı çıkardı. Tam arabanın yanına gelmiştik ki kolumu Bora'nın elinden kurtardım.

"Neler oluyor Bora?"

Bora bir şey demedi ve tekrardan kolumdan tutup beni arabaya zorla bindirdi. Kendide arabaya binip gaza bastı. Koltuğa yapıştım. Sinirlenmiştim. Bora'nın aniden değişen ruh hali beni deli ediyordu. Sorduğum sorulara cevap vermemesi beni çıldırtıyordu.

"Neden sorduğum sorulara cevap vermiyorsun?"

Yine cevap vermedi. Sadece susuyordu ve direksiyonu sıkıyordu. Onunda sinirli olduğu belliydi ama bana bir açıklama borçluydu.

"Sana diyorum" diye bağırdım.

Bora aniden fren yaptı. Emniyet kemerimi takmadığım için öne doğru savruldum. Cama yapışmadan Bora kolumdan tuttu.

"Ne istiyorsun?" diye bağırdı.

"Ne mi istiyorum?Neler olduğunu bilmek istiyorum.Serkan'ın neden başıma silah dayadığını, Cenk'in kim olduğunu ve neden sürekli başımın belaya girdiğini?" diye bağırdım.

"Benim yüzümden" diye bağırdı.

"Ne saçmalıyorsun" dedim. Bu sefer bağırmamıştım. Çünkü şaşkındım. Neden onun yüzünden başım belaya girsin ki?

"Benim belalarımı sana bulaştırıyorum. O yüzden sürekli başın belaya giriyor." dedi bağırmamıştı ama sesi yüksek çıkmıştı.

Üzerime eğilip benim kapımı açtı.

"Ama artık başın belaya girmeyecek. Çünkü artık ben yokum."

Gözlerimden yaşlar süzülerek ona baktım. Ama o bana bakmıyordu.

"İn arabadan" dedi. Sesindeki soğukluktan ürpermiştim. Yavaş hareketlerle arabadan indim. Bora'da gaza basıp gözden kayboldu. Beni orada bırakıp gitmişti. Beni bırakmıştı. Ben artık yokum demişti.