Bölüm 33

200 19 115
                                    

"Pardon, boş bulundum, ama söz verdin anlatacaksın." Ali sandelyede yerini rahatlayıp konuşmaya başladı.

"Selim, sana bir şey danışmak istiyorum"

"Evet dinliyorum"diye Selim ciddi tavır aldı. Ali direkt konuya geçti.

"Bir hikaye yazdım, senden onu okumanı istiyorum. Onu kurgulamak, sahneye koymak istiyorum, ama birinin destek vermesi lazım"

"Elimden ne gelirse, abi, yaparım yapmasına da, nasıl bir hikaye, neden bahsediyor, komedi mi?Dram mı?"

"Bir şey söylemek istemiyorum önce oku." deyip hikayeyi çantasından çıkardı. Selim hikayenin elyazısıyla yazıldığını görüp

"Abi, bu ne, elinle mi yazdın?"

"Ne olacak, beyenemedin mi? Sen önce oku, sonra bilgisayara geçririm. Bir an önce olsun bitsin istiyorum"

"Vay be...Hala güzel yazıyorsun." diye Selim Ali'nin elyazısını öve öve dosyayı açtı ve  okumaya başladı.

"Dur, dur ne yapıyorsun, oku dedik de, burda oku demedik. Evinde okuyacaksın, sessiz ortamda ve dikkatlice. Sonra da bana fikrini söyleyeceksin, ama gerçek fikrini."

"Tamam abi, anladık. Derin bir hikayedir diyorsun yani. Ben bunu okurum eleştrmen gibi evirir çevirir..."

"Öyle de demedik. Bir şey olur mu olmaz mı onu söylersin, kurgusunu filan da sonra yaparız."

"O zaman bana yol göründü."

" Nereye? Biraz otursaydın."

"Senin tuzun kuru tabii, hanım market için bir metre liste yapıp, onları almazsam canıma okur. Kahveye göre sağ ol, he bir de unutmadan, ifadeni alacağım, ona göre"

"Sen önce dediğimi yap, sonra görüşürüz" Ali Selim'in ardından bir kahve daha içip, hesabı ödeyip çıktı.

      Selimle görüşmesinden birkaç gün geçmişti. Akşam üzereydi. Ali balkonunda oturup, kaç gündür okuduğu ve yoğunluktan bitiremediği kitabını okumaya çalışırken, telefonun çaldığını duyar gibi oldu. Odaya geçti. Komodinin üzerine bıraktığı telefonu titreşimin etkisiyle düşecekken alıp açtı.  Selim'di.

"Alo, Selim"

"Ya kardeşim, neredesin kapatacaktım az kalsın, sabahtan arıyorum, arıyorum açmıyorsun. Biraz daha açmazsan kalkıp gelecektim."

"Kusura bakma, balkondaydım, kitaba dalmışım, telefon da odada kalmış,o yüzden duymadım her hal"

"Tahmin etmiştim 'kitapkurdu yine nerdeyse kitap okuyor' diye

"Ne yapayım vazgeçemiyorum."

"Niçin aradığımı merak etmiyor musun?"

 "Ediyorum, ediyorum da, sen söyle diye bekliyorum."

"Evet, nerden başlasam acaba?... O ne ya?"

"Ne, ne. Beyenmedin mi, kötü olmuş, değil mi?"

"Kötü ne demek, mükemmel olmuş. Abi, ne yapmışsın sen öyle?"

"Ne yapmışım?"

"Bir kere çok güzel anlatmışsın karakterini."

"Öyle mi dersin?"

"Öyle öyle, bir an kendimi kahramanının yerine koydum, nefret ettim kendimden."

"Aslında her birimiz potensiyel Cevatlarız."

"Yolunu şaşıranlar ve şaşırmayanlara ayırsak şunları."

"Öyle olsun, temiz kalmaya çalışanlar da var elbet"

Yarısını kurtaran adam veya Aktör(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin