rewrite the stars °bxb

16- Aşk

Tuğra, gramofonundaki plak aralıksız çalarken uykuya dalmıştı. Uyumadan önce duyduğu son ses ve uyanınca duyduğu ilk ses, ondan yükselen meleksi sesti.

Uykusunu almış bir şekilde kalkıp duşa girdi, ardından kahvaltısını yapıp dişlerini fırçaladı ve hafifçe çıkmış sakallarını kesti. Saçlarını kuruladıktan sonra altına bir şort giyip mutfağa ilerledi.

Geçen gün, Masal'ın dondurmaya iştahla bakışını gördüğünden beri aklında ona vegan dondurma yapma fikri vardı. Buzdolabından badem sütünü ve çilekleri çıkarttıktan sonra nişastayı da tezgaha koydu. Daha önce yapılışına bakmıştı,tekrar tarifi açıp okumaya başladı.

Kullanacağı çilekleri robottan geçirip buzdolabına geri koydu. Nişastayı, badem sütünü ve de vanilya aromasını karıştırıp krema kıvamına getirdiğinde gülümsüyordu. Şu ana dek iyi gitmişti. Buzdolabından çilek püresini çıkartıp onu da ekledi ve ardından dün gece buzluğa koyduğu kabı çıkartıp içerisine döktü.

Sadece beklemesi gerekiyordu, yarına hazır olacaktı. Bulaşıklarını yıkarken kapının çalmasıyla elini havluya silip kapıya doğru ilerledi. Evine gelebilecek insan sayısı azdı, kim olabilirdi?

Delikten bakınca Sezen'i görmeyi beklemiyordu. Bu evlilik olayından beri, kardeşini son yıllarda gördüğünden daha fazla görür olmuştu. Kapıyı açınca kardeşi selam bile vermeden omzuna çarparak içeriye girdi. "Telefonunu açsaydın, buraya kadar gelmek zorunda kalmayacaktım."

Sezen umursamaz bir tavırla koltuğa kendini attığında Tuğra kollarını göğsünde birleştirdi. "Sana da merhaba Sezen."

Sezen orta parmağını kaldırırken Tuğra ise neden geldiğini anlamaya çalışıyordu. Üzerinde gezinen gözlerin farkındaydı Sezen. Oflayıp "Evini yemeye gelmedim. Sevgili babamız, bizi akşam çağırıyor. Seni aramış, ulaşamamış." dediğinde Tuğra başını salladı.

Kısa süre içerisinde ikinci aile toplantısı olacağı için şaşkındı ve bunun evliliğiyle alakalı olduğunun farkındaydı. "Daha fazla vaktimi seninle harcamak istemiyorum." Sezen ayaklanınca Tuğra, dünden beri aklını kurcalayan düşünceleri onunla paylaşmayı düşündü.

Yanından geçerken nazikçe kardeşinin kolundan tuttu. "Sezen, sana bir şey sorabilir miyim?" Abisini göz ucuyla süzdü ve dudağını kıvırdı. "Hızlı ol."

Tuğra alt dudağını ısırdı ve bir eliyle ensesini kaşımaya başladı. "Hiç aşık oldun mu?"

Sezen abisine tek kaşını kaldırmış bir şekilde baktı ve ardından yüzünde minik bir gülümseme oluştu. "Ah, sonunda yöneticilik dışında bir şeyi düşünür hale gelmişsin gibi görünüyor. Ne oldu? Masal'a mı tutuldun?"

Tuğra, Sezen'e böyle bir şey sormasının ona yararı olmayacağını düşünmeliydi. Kaşlarını çatıp kardeşinin kolunu bıraktı sinirle. "Hiç sormadım say." derken sesinin ayarını tutturamamıştı. Aşkı soruyor olması birine aşık olduğu anlamına mı gelmeliydi?

Masal... Evet, güzel bir kadındı. İyi kalpli, düşünceli bir insandı fakat ona bakınca, diğer insanlara baktığında gördüğü şeyi görüyordu. Ne ekstra bir mutluluk vardı ne de başka bir şey. Aşkı hissederdi, değil mi? Hiç yaşamamıştı sonuçta, onu hissedince farkına varırdı.

Sezen kardeşinin düşünceli halini zevkle izledi. Masal'ı sevdiğini düşünmüyordu. Açıkçası Tuğra'nın birini sevebileceğini hiçbir zaman düşünmemişti. Tuğra, bir robottan farksızdı onun gözünde. Bu soruyu sormuş olması bile garipti onun için.

"Oldum." dedi düz bir sesle. "Zamanında birine aşık oldum." Tuğra, kardeşine baktı yavaşça. Gözlerinde bir kırgınlık, sesinde de acı vardı. "Sonra ne oldu?"

Sezen omzunu silkti. "Hiçbir şey. Hiçbir şey olmadı. Bunu neden soruyorsun Tuğra?"

Tuğra dilini dişlerinde gezdirip iç çekti. "Sadece nasıl hissettirdiğini merak ediyorum. Ben, hiç aşık olmadım."

Sezen, abisinin cümlesine kahkaha attı. "İnan, buna hiç şaşırmadım. Hislere gelirsek, aşık olduğunda bunu anlarsın. Sana tarif edemem." Kapıya doğru ilerlerken kalbindeki sızıyı unutmaya çalışıyordu.

Sezen gittiğinde ise Tuğra, koltuğa oturup bilgisayarını kucağına koydu. Aldığı cevapla yetinmemişti. Arama motoruna "en iyi aşk filmleri" yazıp çıkan ilk filmi izlemeye koyuldu.

🎇

Hellö.

Sezen'i özlemişim.

Bb.