-Beş-

22.3K 1.2K 63
                                    

Balkonumda yine yıldızlara bakıyordum. Gecenin sevdiğim en iyi tarafıydı yıldızlar. Küçükken yıldızları saymaya çalışırdım ama bitiremeden uyuyakalırdım. O kadar çoktu ki onlar, içimdeki acılar kadar.

Her gece bakıyordum gökyüzüne, yıldızlara, aya... Bakmazsam o kadar yalnız hissediyordum ki kendimi... Onlara bakarak yalnızlığımı gideriyordum.

Bilinmeyen numara: Hey, üşüteceksin

Bilinmeyen numara: İncecik giyinmişsin git ceket giy

Alya: Üşürsem hasta olurum değil mi?

Alya: Biliyor musun?

Alya: Hasta olursam bana bakacak kimse yok

Bilinmeyen numara: Çevrende o kadar arkadaşın var

Bilinmeyen numara: Biri bakar

Alya: Yanılıyorsun

Alya: Onlar sadece tanıdık, arkadaş değiller

Bilinmeyen numara: Öyleyse neden gerçek arkadaş bulmuyorsun?

Alya: Sanırım bu biraz özele giriyor

Alya: Konuyu kapatalım burada

Bilinmeyen numara: Peki

Alya: Nerden buldun numaramı

Alya: Bunu konuşalım

Bilinmeyen numara: Okulda o kadar çok popülersin ki birine sorsan verir numaranı

Bilinmeyen numara: Yani zor olmadı

Alya: Anlıyorum

Birkaç dakika bir şey yazmadık. Karşımdaki eve baktım. Aybars'ın odasıyla benim odam karşı karşıyaydı. Lambası yanmıyordu, muhtemelen uyuyordu. Uykuya hiç dayanamazdı zaten.

Bilinmeyen numara: Hiç zor olmuyor mu Alya?

Alya: Ne?

Bilinmeyen numara: Bu kadar çok 'tanıdığın' varken yalnız olmak

Alya: Neden soruyorsun?

Bilinmeyen numara: Çünkü seni hep üzgün görmek beni üzüyor

Üzgünüm, Seni Seviyorum ||TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin