Şeytan'ın İni +18

7.BÖLÜM: "KARDEŞİM"

"Karşılıksız iyilik."

7.BÖLÜM: "KARDEŞİM"

Kalbim göğsümü parçalarcasına hızlı hızlı atarken. Gözlerim hala bana doğru yaklaşan yabancıdan bir türlü ayrılmıyordu. Sonunda uzandığım yatağın belli bir kısmına oturunca bu sefer daralan nefeslerim sayesinde gerçek anlamda nefes alamaz olmuştum. Gözleri gözlerime değdi. Bir süre beni dikkatli bir şekilde inceledi. Neden bu kadar dikkatli inceliyordu ki? Ne söyleyeceğini merakla beklerken tahminlerimin arasında olmayan sorusu ile uzandığım yerden dik bir konuma geçtim.

"Kimsin?" Soğuk bir sesle konuşması beni ürpertirken kısık gözlerim yavaş yavaş irileşmeye başladı. Onun gözlerine bakmamak için başımı az önceden beri tartışan gruba çevirdim. Şuan içerisinde yaptığım en büyük hata da bu oldu! Bakışlarımı o yöne çevirmem ile hepsinin bakışlarının üzerimde olduğunu gördüm. Allah aşkına az önce ne güzel tartışıyordunuz siz! Tartışmanıza geri dönsenize. Hem ayı mı oynuyor. O kadar dikkatli bir şekilde incelemeye ne gerek var! Bu bakışlar altında daha fazla ezilmek ve incelenmek istemedim. Tekrardan yabancıya döndüm şuan utanmayı bir kenara bıraksam iyi olacaktı.

"Ben Melis." Dedim kısık bir sesle. Oda da bulunan gözlerin sorgu dolu bakışları altındayken rahatsız hissediyordum. Her cümlemi iki kez düşünüp dışa vuruyordum ve gerçek anlamda bu iğrenç bir durumdu. Aceleci davranırsam her şey biterdi. Kendimi ele verecek hiçbir şeyi ötmemeliydim. Fakat şuan maruz kaldığım bakışlardan dolayı tedirginlik duygusunu iliklerime kadar hissediyordum. Benim yerimde kim olsa benimle aynı utancı hissederdi.

Yabancı bana çatık kaşları ile bakarken gözlerim etrafı taradı. Ayakta diklen kişi ile tek kaşımı kaldırdım. İçimde ki nedensiz öfke gün yüzüne çıkarken göz devirdim. Bu kız her dakika sinirlerimin tepetaklak olmasına neden oluyordu. Yabancıya geçidin kapağını açan kızdı bu orada bana öfke ile bakan gözleri bugün yine aynı öfke ile bana bakıyordu. Bu kızdan hiç olmayacak derecede kötü enerji almaya başlamıştım bile! Hala bana bakıp öfkesini hiç çekinmeden gösteriyordu.

Karanlık olan odayı aydınlatan tek şey Yabancıyı kurtardığım mahzende ki meşalelerin aynısının burada olmasıydı. Ne garip modern bir çağda hala eskileri anımsatıyordu. Nedense bir yorganın altına girip saatler boyu uyumak istedim. Bulunduğum konumda masallar dinleyip uyumak istedim. Meşalelerin kattığı bu renkli atmosfer beni uykunun kollarına fazlasıyla çekiyordu. Gözlerim hafif kayarken ne zamandan beri uyuduğumu tahmin etmeye çalışıyordum.

Bulunduğum odanın bana hissettirdiği kötü enerji ile kaşlarım çatıldı. Nedense burada içime sinmeyen bir şeyler vardı ama ne olduğunu kestiremiyordum. Beni etkileyen herkesin bakışları mı olmuştu! Hayır kesinlikle kimsenin bakışları beni rahatsız etmemişti. Lanet olsun kendimi ne diye kandırıyorum ki? Bariz bir şekilde rahatsız olmuştum.

İçime sinmeyen tek şey bu yerin bana neden tanıdık geliyor olmasıydı.

Bu oda ile aklıma gelen bir kaç görüntü ile saçmaladığımı düşündüm. Fakat daha önce görmediğim bir odayı nerden anımsaya bilirdim. İyice kafayı sıyırmaya başlamıştım sanırım. Eğer ki biraz daha düşünecek olursam kendi düşüncelerim intihar ipim olacaktı. Bir an başıma giren ağrı ile elimi başıma koyup hafif ovuşturmaya başladım. Bu öyle normal bir baş ağrısı değildi hasta olmam ile alakası bile yoktu. Bu baş ağrısı daha çok bana bir şeyler hatırlattığı için ortaya çıkan bir sızıydı. Gözümün önüne gelen bir kaç görüntü sayesinde gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Gözlerim anında odanın sağ tarafında bulunan kırık aynaya kayınca içimde ki heyecan ve tedirginliğe engel olamadım.

Gözlerim oda'da daha fazla dikkat çekmemek için gezinirken yabancı çenemden tutup göz göze gelmemizi sağladı. Lütfen bu tarz ani hareketler yapmayın beyefendi kalbime inecek sonra. Bu genç yaşta ölmek istemem doğrusu. Hatta kısa bir süre yaşamayı düşünüyorum ziyadesiyle.