Hoseok:
Naprawdę nie mogę uwierzyć, że mnie zaprosiliście
Jungkook:
Przestań, czemu niby nie?
Jungkook:
Poza tym możesz to odebrać trochę jak podziękowania za ratowanie Tae przed uduszeniem się kawałkiem pizzy
Hoseok:
Haha, wystarczy, że podziękowaliście mi na miejscu
Hoseok:
To fajnie, że zabieramy się całą paczką, to będzie mój pierwszy raz jak będę z wami wszystkimi o(╥﹏╥)o
Jungkook:
Już Hobi nie płacz
Hoseok:
Ale to takie miłe o(╥﹏╥)o
Jungkook:
Wystarczy płakania, bo jak Cię w szkole spotkam..
Hoseok:
Nic mi nie zrobisz, bo Tae Cię odciągnie :>
Jungkook:
Kurde, masz racje
Hoseok:
Dobra Kookie zmykam robić kolacje
Jungkook:
O to smacznego życze
Hoseok:
A ty nie siedź z Tae za długo, znowu..
Jungkook:
Dobrze mamusiu
Hoseok:
Jestem starszy (;
Jungkook:
To nie moja wina, że jestem najmłodszy):
CZYTASZ
Boy Like Hope | Yoonseok | <zawieszone>
FanfictionMin Yoongi zatracił już dawno wiarę w istnienie miłości, ale co się dzieje, gdy człowiek, którego nazywają nadzieją, zaczyna otwierać jego serce?
