1.5

17K 483 72
                                    

Resimdeki: Serdar Açıkkaya

Gün içerisinde bir daha Çınar beyi görmedim. Rüya ile eğlenceli ve yorucu bir günün ardından evden çıktım. Taksiye binip gideceğim kafenin ismini verdim. Sabah beni arayan Serdar'dı. Eski sevgilim olan. Benim yardımıma ihtiyacı varmış.

Kafeye vardığımda taksinin parasını ödeyip indim. İçeri geçtiğimde ilerideki masalardan birinde Serdar'ın yüzünü seçtim ve ilerledim.

"Selam."

"Hoşgeldin Beril. Otursana."

Ayağa kalkmıştı sandalyemi çekmek için ama onu oturttum. Karşısına oturup meraklı gözlerle ona bakmaya başladım.

"Bir şey içer misin?"

"Yok sağ ol."

Serdar kafa sallayıp bana döndü.

"Sen iyi misin? Doğru düzgün soramadım olaydan sonra."

"İyiyim ben merak etme."

Derin bir nefes aldı. Bir şey söylemek için ağzını araladı ama sustu.

"Seni dinliyorum Serdar."

"Beril sevgilim olsana."

"Ne?"

"Ya o anlamda değil. Yani o anlamda ama o şekilde değil. Yani.. off bir dakika açıklayacağım."

Alnını kaşıyıp tekrar konuşmaya başladı.

"Bu gün en yakın arkadaşımın doğum günü. Ahmet'in yani. Hatırlarsın belki."

"Evet hatırladım. Şu yetenekli çocuk."

"Heh evet. Benim sevdiğim bir kız var ve o da oraya sevgilisi ile gelecek. Ortak arkadaşımız Ahmet. Yani diyorum ki benim sahte sevgilim olur musun?"

Önce bir düşündüm. Serdar benden dostça yardım istiyordu.

"Bu kızın kim olduğunu anlatırsan kabul."

Serdar gülümseyip anlatmaya başladı.

"Bu kız benim eski sevgilim aslında. Ara verdik nedenini bilmediğim bir şekilde. Beni kıskandırmak için sevgili yaptı. Şimdi ben oraya tek gidersem kıskançlıktan ölürüm. Beni biliyorsun kıskanç biriyim."

"Oo evet biliyorum."

Beraber eski anılarımızdan birini hatırlayınca kahkaha attık. Beni dans öğretmeninden kıskanmıştı da salonu birbirne katmıştı. Adamın tek yaptığı elimden tutup beni piste çekmekti.

Biraz daha havadan sudan konuştuk.

"Bu akşam saat kaçta bu doğum günü partisi?"

"Saat 9'da.''

"Saat 8'e geliyor. Beni eve bırak sonra üstünü değiştir ve beni almaya gel."

"Tamam hadi. Kalkalım"

Kafeden çıkıp arabaya yöneldik. Bir süre de yolda konuştuk. Ona bakıcılık işimden bahsettim. Güle oynaya evime geldik. Beni bıraktıktan sonra zaman kaybetmeden gitti. Bende eve çıkıp hazırlanmaya başladım.

.....

"Beril hadi in aşağıya geç kalacağız."

"Geldim ya."

Odamın merdivenlerinden koşarak indim.

"Nasıl olmuşum?"

"Harika olmuşsun."

"Teşekkürler efenim. Siz de çok şık olmuşsunuz."

"Teşekkürler efenim. Gidelim mi?"

"Gidelim."

Kardeşimin BakıcısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin