Kardeşimin Bakıcısı

2.7

Resimdeki: Beril Özer

Bir faciayı da atlatmıştık. Emre beni arayınca apar topar hastaneye gitmiştik. Kızım senin ne işin var Allah'ın unuttuğu semtlerde? Bir şekilde gittik iyi olduğunu öğrendik. Derya'ya da haber vermiştim. Şu an ev yolundayız. Eve gidince Dilan'ın Emre'ye atacağı tripleri düşünemiyorum.

Eve girdiğimizde annemle Dilan sıkı sıkı sarıldırlar. Babamla da öyle. Dilan bizim çocuğumuz olmuştu artık. 18 yaşını geçtiği için yetimhanelerle uğraşmak zorunda kalmamıştık. Annem rahat bir nefes alarak mağazaya gitti. Babam ise dişçiye. Evde dördümüz kalmıştık. 

İnci ile koltuğa oturduk. Emre de tekli koltuktaydı. Dilan bana baktı. Bu bakışlarda 'onunla sevgili rolü yaptı değil mi?' gizliydi. Anlamıştım. Kafamı aşağı yukarı salladım. Dilan gözlerini kısıp Emre'ye döndü. Bir süre sadece baktı. Emre ona baktığını fark etmediğinden hâlâ yere bakıyordu.

"EMRE!!!" Dilan'ın birden bire sesli bir şekilde bağırması sonuçta hepimiz sıçradık. İnci ve ben gözlerimizi büyütürken Emre koltuktan düşüyordu.

"Dilan sende ne ses varmış." Dilan, İnci'ye döndü ama bir şey demedi. İnci de sustu.

Emre sesi titreyerek "E-efendim."

"Sana inanamıyorum. Onunla sevgili rolü yaptığına inanamıyorum."

Emre ayağa kalkıp Dilan'ın karşısına dikildi. "Özür dilerim."

"Dileme Emre. Konuşma benimle."

"Ama.."

"Sus. Neden onunla o kadar sevgili rolü yapmak istedin? Güzel diye mi? Sınıfın en güzel kızı diye mi? Beni hiç düşünmedin mi?"

"Dilan.."

"Ama biliyor musun ben sana kızdığım için kaybolmadım. Ben annemi gördüm. Bunu senine paylaşamadım. Çünkü sen Melek'le sevgili olmakla meşguldun."

"Annen mi?"

"Evet annem. Onunla karşılaştım. Artık seni ilgilendirmez belki ama.."

"Dilan.."

"Çok istiyorsan git onunla sevgili ol. Çok istiyorsan seni seven yetim bir kızı bırak, o zengin, şımarık, kötü kalpli kızla sevgili ol. Senin de diğer erkeklerden bir farkın yokmuş."

İnci kulağıma eğildi. "Klasik bir cümle oldu." Hafif kıkırdadım.

"Ben diğerleri gibi değilim!"

"O zaman sevgilinin istemediği bir şey yapmazdın!! Benim adımda Dilan ise sevgilimi o kıza yedirmem demiştim. Yanılmışım. Sen dünden razıymışsın."

"Saçmalama."

"Saçmalamıyorum. Kızlar tuvaletinde konuşurken duydum. Yalan onlar. O sizin rol yaptığınız çocuk Melek'in kankasının sevgilisi. Her şey seninle sevgili olabilmek için."

"Cidden mi?"

"Sen beni dinlemezsen kalırsın böyle mal gibi. Dinleme beni tamam mı? Dinleme."

Dilan ağlamaktan konuşamıyordu. Haklı da. Dilan daha fazla bir şey demeden koşarak benim odama çıktı. Emre de arkasından bakakaldı. Ayağa kalkıp Emre'nin yanına gittim.

"Oğlum geri zekalısın."

Ardından ben de odama çıktım. İnci de peşimden geldi. Dilan koltukta oturmuş ağlıyordu. Hemen yanına gittik. Sağına ben, soluna İnci oturdu.

"Ağlama Dilan.."

"Annemi gördüm Beril abla.. Annemi.. Öz annemi.. Ailemden kalan son kişiyi."