I Still Love The Liar (On-going/Editing)

CHAPTER 16: Terror For Me!

ZOE'S POV

Last subject na, hinihiling ko na sana sa ibang subject hindi ko na sila classmate, but I was wrong because the whole period we were classmates. I was trying to focus on the lecture but even though how hard i've tried, i am still distracted knowing that he's sitting behind me.

Naririnig ko yung sweetness nila so pano naman ako makakapagconcentrate? Ganito ba sila palagi kahit na may prof sa harap? Langgam na lang kulang sa kanila eh. Okay sige hindi na ko magpapakaipokrita, nagseselos ako, ako naman kasi dapat yung nadun sa pwesto na yun at hindi yung flirt na babae na yun.

" 5 minutes more Zoe, tiis na lang."

Para kong tangang bulong sa sarili ko.

" okay class dismiss, and i hope na sana next meeting natin makikinig na sakin lahat."

Tinamaan ako dun, ako ba yung pinariringgan ng prof namin? Aminado naman ako, leche kasing love birds na nasa likod ko, asar.

" Alam niyo guys kanina pa ko nagtitimpi eh, kaso talagang sobrang naiirita na yung mata ko, so now im gonna confront her and ask something."

Narinig kong sinabi ni Jamie, i know na ako yung pinipinpoint niya. Hindi pa ko ready na harapin sila, kaya naman mabilis kong niligpit yung mga gamit ko para hindi na nila ko abalahin pa.

" Jamie wag na, pwede ba chill ka lang." si Paris yun, kilala ko yung boses niya kahit na hindi ako nakatingin sa kanya.

" Oo nga naman Jamie, bakit ba parang sobrang big deal naman yata sa inyo ng pagdating niya? Whats with her ba?" yun hindi ko kilala yung boses na yun kaya inaassume ko na si Marge yun, ang arte kasi. WHATS WITH HER  BAH? arte mo te.

" Am I talking to you Marge?"

Sarcastic na tanong ni Jamie sa babae.

" No?"

Haha, tanong ba yon ih ano? Mukang intrimitida tong Marge na to hah.

" Hindi naman pala eh, wag kang makialam."

Oh di nasupalpal ka ni Jamie, kala mo hah. Wait aalis na nga pala ko.

" Hey where are you going?"

Yan na nga ba yung sinasabi ko, haharapin ko ba sila? Kinakabahan ako. AS IF HELLO? IKAW BA YUNG MAY NAGAWA SA KANILA? BAKIT KELANGAN MONG MAGTAGO. Oo nga naman, bakit kelangan ko silang iwasan, hindi ako yung may kasalanan dito, i am the victim here. ME!

Kaya humarap ako sa kanila, tama haharapin ko sila.

" Where do you think im going? hello tapos na yung klase, di naman siguro masama kung uuwi na ko, marami pa kasi akong gagawin. So excuse me."

Saka ko sila tinalikuran, grabe ang tapang ko ang tapang-tapang ko. Pero hindi pa pala tapos.

" Bakit nandito ka? Bakit bumalik ka pa? Hindi ka na naman kelangan dito, bakit di ka na lang ulit bumalik sa lunggang pinagtaguan mo." matigas na salita ni Jamie sa akin.

Napatingin naman ako isa isa sa mga dati kong kaibigan, nakikinig lang din silang lahat. At si Vash? Prenteng nakaupo lang sa upuan niya na parang naghihintay din ng isasagot ko.

" Pardon? Your asking me why i am here? Well its obvious, im here to study. May iba pa dapat akong business na gawin dito bukod sa mag-aral?"

Ang ganda ng mga sagot ko, pero ang totoo masakit na yung lalamunan at mata ko sa kakapigil na maiyak. Kelangan ko na umalis sa harap nila or else sasabog ako. Kapag nangyari yun lalabas akong talo.

Nakita kong parang natigilan si Jamie, nagiisip siguro ng isasagot sa sinabi ko. Napansin ko din yung pamumula ng mga mata niya na para bang pinipigil din niya na maiyak. Best actress talaga ang galing umarte, as if naman na affected siya.