I Still Love The Liar (On-going/Editing)

CHAPTER 34:

Pain

" Vash malelate ka na sa flight mo." Sigaw ko sakanya mula dito sa sala. Almost 2 hours na lang ay maiiwan na siya ng eroplano for sure. Kung sakin lang mas pabor yun dahil matatagalan na naman siya dito bago makakuha ng panibagong plane ticket agad, kaso nga lang mapapatay na siya ng manager niya. Alin lang sa dalawa eh patayin siya or idemanda ng breach of contract.

" A sec, hinahanap ko pa yung earphones ko." Sigaw niya pabalik sakin. Kung hindi ba naman kasi puro paggawa ng milagro ang inatupag niya kagabi sana naayos niya ng maayos yung mga gamit niya. Eto na nga ba ang sinasabi ko eh. Nakakainit ng ulo tong lalaki na to ang aga-aga.

Naglakad na lang ako patungo sa sofa para maupo, maghihintay na lang ako sa pagbaba niya dito kesa tumayo ako sa hagdan at dun maghintay ng nakatayo, baka ugatin na ako dun.

I throw my self in the sofa when my butt hit a small hard object, tumayo ulit ako para tignan kung ano yun at pagtaas ko sa hawak ko napatampal  ako sa noo at sabay martsa papunta sa hagdan para puntahan siya sa kwarto namin. Ng nasa harap na ko ng pintuan ay hindi na ako kumatok at pasalyang binuksan ang pinto. Nakapamaywang pa ako ng humarap sa kanya at sabay taas sa hawak ko sa kamay ko.

" Here.is.your.damn.earphones." Madiin kong sabi sa kanya.

" Oh thats why I cannot find it in here." He walk towards me and grab the thing in my hand. I pouted, why is it so important to him?

I rolled my eyes. " So can we go now.? I exclaimed.

" 2 hours pa naman before ng flight diba?" He ask with that evil grinned on his sinfully handsome face. What was he thinking this time?

" And why? Vash don't give me that look." Ang lokong to mukang may pinaplano na naman hah. Aba masasapak ko na siya this time.

Lumakad siya papalapit sakin at ng mahablot niya ang bewang ko ay agad gumapang ang kamay niya pababa sa puwitan ko at tinampal ito ng marahan. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. At this hour gusto niya ng ganun? The fuck.!!!!

" I think we should first give each other our goodbyes, hmmm?" Malandi niyang bulong sa tenga ko. Sabi ko na nga ba at gusto niya pero hindi ako papayag. Anong akala niya sakin si wonder woman? Halos madaling araw na nga ng patulugin niya ko tapos hihirit na naman siya ngayon? Ang swerte niya hah.

" Oh please, stop running thoughts to your dirty mind, and Vash I'm still sore down there." Pakiusap ko sakanya, ayoko talaga tsaka na pagbalik na lang niya promise kahit maghapon pa, paghahandaan ko yun kahit araw-araw akong mag exercise  at uminom ng energy drink basta wag lang ngayon.

" Please?" He was really determined but I was determine too. Kapag sinabi kong ayaw ko ayaw ko period.

" N-O no." Tsaka ako nagmartsa palabas ng kwarto bitbit ang bagahe niya. Sobrang nagiging manyak na si Vash ngayon, I kinda' like it pero hindi ngayon, he need to go.

" Babe wait, just one last please?"

" One last your face jerk." Diretso akong bumaba ng hagdan at tumuloy palabas ng pintuan.

Papalabas na ko ng pintuan ng biglang nanlabo ang mata ko, sa tindi siguro ng sikat ng araw. Humakbang pa ako ng isang hakbang ng sumigid na naman ang matinding sakit sa ulo ko, napapikit ako at napakapit sa hamba ng pintuan. Sinubukan ko pa ulit idilat ang mga mata ko pero malabo talaga, everything was just a blur. Sobrang sakit ng ulo ko, parang binibiyak. Lagi ko na lang nararamdaman to, may migraine na ba ko?

" Mommy where is Daddy? We've been waiting for you, what's taking you both so long." Nakatayo si Daryn sa harap ko, hindi ko namalayan na nilapitan na niya pala ako, sobrang disoriented ko kasi dahil sa sakit ng sentido ko.